چه افرادی نباید داروهای خواب آور مصرف کنند؟

آیا در خوابین مشکا دارید؟ برخی از افراد برای از بین بردن استرس کوتاه مدت یا سایر مشکلات موقتی که خواب شبانه آنها را مختل می کند، قرص های خواب آور مصرف می کنند. برخی از داروهای خواب به شما کمک می کنند به خواب بروید، برخی دیگر به شما کمک می کنند بخوابید و برخی هر دو را انجام می دهند. اما آیا دارو های خواب بی خطر هستند؟

عوارض جانبی داروهای خواب آور چیست؟

عوارض جانبی احتمالی بسته به دارو متفاوت است، اما ممکن است هنگام مصرف قرص‌های خواب، یک یا چند مورد از موارد زیر را تجربه کنید:

احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن در دست ها، بازوها، پاها
تغییر در اشتها
یبوست
اسهال
سرگیجه یا سبکی سر
خواب آلودگی در طول روز
خشکی دهان یا گلو
سردرد
سوزش سردل
حالت تهوع
مشکل در توجه یا به خاطر سپردن چیزها
دل درد
اختلال در تعادل
لرزش غیر قابل کنترل
رویاهای عجیب یا کابوس
ضعف

اثر “خماری” یکی از شایع ترین عوارض جانبی داروهای خواب مانند خواب آور بنزودیازپین و زوپیکلون است. این اصطلاح به عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، مشکل در تعادل یا هماهنگی حرکتی و اختلال در تمرکز یا حافظه اشاره دارد. ۸۰ درصد از افرادی که از داروهای خواب با نسخه استفاده می کنند، حداقل یکی از این عوارض جانبی را در روز بعد احساس می کنند.

آیا عوارض قرص های خواب آور خطرناک است؟

بسته به شرایط خاص شما، هر یک از عوارض جانبی فوق می تواند خطرناک باشد و برخی از عوارض جانبی باید باعث نگرانی فوری شود. این موارد شامل پاراسومنیا، واکنش های آلرژیک، و وابستگی یا سوء استفاده از دارو است.

پاراسومنیا

پاراسومنیا تعدادی از رفتارهای غیرعادی را توصیف می کند که افراد در هنگام خواب تجربه می کنند، مانند راه رفتن در خواب یا خیس کردن تخت(عدم کنترل ادرار). شایع ترین پاراسومنیاهای مرتبط با کمک خواب عبارتند از راه رفتن در خواب، صحبت کردن در خواب، خوردن در خواب و رانندگی در خواب. این رفتارها ممکن است با افزایش دوز رایج تر باشد، بنابراین مهم است که دارو را دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف کنید.

پیشنهاد می کنیم مقاله “۱۲ روش برای تربیت کودک با اعتماد به نفس” را نیز مطالعه بفرمایید.

واکنش آلرژیک

مانند هر دارویی، ممکن است به قرص های خواب نیز واکنش آلرژیک داشته باشید. اگر یک واکنش آلرژیک دارید، ممکن است متوجه یک یا چند مورد از عوارض جانبی زیر شوید. مصرف دارو را قطع کنید و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

تاری دید
درد قفسه سینه
مشکل در تنفس
مشکل در بلع
گرفتگی صدا
ضربان قلب نامنظم یا تپنده
خارش
حالت تهوع
کهیر
احساس بسته شدن گلو
تنگی نفس
تورم چشم ها، لب ها، صورت، زبان یا گلو
استفراغ

وابستگی به دارو

در حالی که اکثر قرص های خواب فقط برای استفاده کوتاه مدت (تعداد چند هفته یا کمتر) طراحی شده اند، برخی از افراد ممکن است به استفاده طولانی مدت از آنها ادامه دهند. با استفاده طولانی مدت، خطر ابتلا به وابستگی را افزایش می دهید.

هنگامی که این اتفاق می افتد، برخی از افراد در نهایت دوز مصرفی خود را افزایش می دهند یا از قرص خواب سوء استفاده می کنند، که منجر به عوارض جانبی مشکل سازتر می شود. اعتیاد به قرص های خواب آور می تواند عوارض جانبی مانند اختلال در هماهنگی حرکتی، سرگیجه، ناتوانی در تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها، و سرخوشی ایجاد کند.

همچنین ممکن است از نظر روانی به دارو وابسته شوید. ممکن است در هنگام به خواب رفتن دچار اضطراب یا ترس شوید و نگران باشید که بدون دارو نمی توانید به خواب بروید.

استفاده طولانی مدت می تواند شدت یا دفعات عوارض جانبی را افزایش داده و به وابستگی تبدیل شود. به همین دلیل مهم است که پس از اتمام نسخه، مصرف دارو را متوقف کنید. اگر مشکلات خواب شما ادامه دارد، با پزشک خود مشورت کنید.

چه افرادی باید نگران استفاده از داروهای خواب آور باشد؟

افراد مبتلا به بیماری های مزمن ریوی مانند آسم، آمفیزم یا بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD).

برخی از قرص های خواب آور می توانند تنفس شما را کند کرده و خطر نارسایی تنفسی را افزایش دهند. به طور مشابه، افراد مبتلا به فشار خون پایین و آریتمی باید از مصرف داروهای خواب پرهیز کنند.

افراد مبتلا به بیماری کبد یا کلیه.

این شرایط بر متابولیسم بدن تأثیر می گذارد، که به نوبه خود ممکن است بر مدت زمان ماندن قرص خواب در سیستم شما تأثیر بگذارد و منجر به اختلال بیشتر در طول روز و خواب آلودگی شود.

زنان باردار یا شیرده.

برخی از داروهای خواب آور به میزان بیشتری با افسردگی، اختلال حافظه و از دست دادن هماهنگی حرکتی در زنان باردار مرتبط است. پزشکان ممکن است توصیه کنند که از این موارد به طور کامل اجتناب کنید. در صورت نیاز به دارو، پزشکان ممکن است آن را با دوزهای کمتر تجویز کنند.

افراد مسن.

تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مسن بیشتر احتمال دارد عوارض جانبی قرص‌های خواب‌آور، به‌ویژه سرگیجه، سبکی سر، اختلال در تعادل، گیجی و آرام‌بخشی را تجربه کنند. اینها می توانند خطر افتادن یا آسیب دیدگی آنها را افزایش دهند. در صورت نیاز به داروی خواب، پزشکان ممکن است دوز کمتری را برای کاهش خطر تجویز کنند.

افرادی که داروهای دیگر مصرف می کنند.

داروهای تجویزی و داروهای بدون نسخه می توانند با قرص های خواب آور تداخل منفی داشته باشند که ممکن است خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش دهد. اگر داروها یا مکمل های دیگری مصرف می کنید، حتما قبل از شروع داروهای خواب آور، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

*این مقاله را به عنوان توصیه پزشکی تلقی نکنید ، بلکه برای هر شرایط پزشکی ابتدا با متخصص مشورت نمایید.