علت و علائم تنگی کانال ستون فقرات

تنگی ستون فقرات کمری به باریک شدن ستون فقرات گفته می شود که به مرور زمان اتفاق می افتد. هیچ درمانی برای تنگی ستون فقرات کمری وجود ندارد اما متخصص می تواند به شما در مدیریت این بیماری کمک کند.از آنجایی که تقریباً همه افراد در سن ۵۰ سالگی  به بعد به آرتروز ستون فقرات مبتلا می شوند، نمی توانید واقعاً از تنگی ستون فقرات کمری جلوگیری کنید. اما ممکن است بتوانید ریسک ابتلا خود را کاهش دهید.

تنگی ستون فقرات کمر چیست؟

نخاع شما دسته ای از اعصاب است که از طریق تونلی که توسط مهره های شما تشکیل شده است می گذرد. این تونل را کانال نخاعی می نامند. تنگی ستون فقرات کمری به باریک شدن کانال نخاعی در قسمت پایین کمر شما گفته می شود. تنگی، به معنای باریک شدن، می‌تواند باعث فشار بر نخاع یا اعصابی شود که از نخاع به ماهیچه‌ها می‌روند.

تنگی ستون فقرات می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات شما اتفاق بیفتد اما در قسمت پایین کمر شایع تر است. این قسمت از ستون فقرات شما ناحیه کمر نامیده می شود. پنج مهره کمری ستون فقرات بالایی شما را به لگن متصل می کند.

اگر تنگی ستون فقرات کمری دارید، ممکن است در مسافت‌های پیاده‌روی مشکل داشته باشید یا متوجه شوید که برای کاهش فشار روی کمرتان باید به جلو خم شوید. همچنین ممکن است در پاهای خود درد یا بی حسی داشته باشید. در موارد شدیدتر، ممکن است در کنترل روده و مثانه مشکل داشته باشید. هیچ درمانی برای تنگی ستون فقرات کمری وجود ندارد، اما شما انتخاب های درمانی زیادی دارید.

علت تنگی ستون فقرات کمر چیست؟

شایع ترین علت تنگی ستون فقرات، آرتروز است، سایش تدریجی و پارگی که در طول زمان برای مفاصل شما اتفاق می افتد. تنگی ستون فقرات شایع است زیرا استئوآرتریت شروع به ایجاد تغییرات در ستون فقرات بیشتر افراد در سن ۵۰ سالگی می کند. به همین دلیل است که اکثر افرادی که علائم تنگی نخاعی را ایجاد می کنند ۵۰ سال یا بیشتر هستند. زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به تنگی کانال نخاعی هستند.

علاوه بر استئوآرتریت، شرایط یا شرایط دیگری نیز می تواند باعث تنگی نخاع شود:

کانال نخاعی باریک
آسیب به ستون فقرات
تومور ستون فقرات
برخی بیماری های استخوانی
جراحی قبلی ستون فقرات
روماتیسم مفصلی

علائم تنگی ستون فقرات کمری چیست؟

تنگی اولیه ستون فقرات کمری ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. در بیشتر افراد، علائم به تدریج در طول زمان ایجاد می شوند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد در پشت
درد سوزشی که به باسن و پایین پاها می رود (سیاتیک)
بی حسی، گزگز، گرفتگی یا ضعف در پاها
از دست دادن حس در پا
ضعف در پا که باعث می شود هنگام راه رفتن پا احساس کنید
از دست دادن توانایی جنسی

فشار روی اعصاب در ناحیه کمر نیز می تواند باعث علائم جدی تری شود که به عنوان سندرم اسب دمی شناخته می شود. اگر هر یک از این علائم را دارید، باید فورا تحت مراقبت های پزشکی قرار بگیرید:

از دست دادن کنترل روده یا مثانه
بی حسی شدید یا فزاینده بین پاها، قسمت داخلی ران و پشت پاها
درد و ضعف شدید که به یک یا هر دو پا گسترش می یابد. این امر راه رفتن یا بلند شدن از صندلی را سخت می کند

تنگی ستون فقرات کمر چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص تنگی ستون فقرات کمری، پزشک از شما سوالاتی در مورد علائم شما می پرسد و یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد. در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما به دنبال علائم تنگی ستون فقرات، مانند از دست دادن حس، ضعف، و رفلکس‌های غیرطبیعی است.

این آزمایشات به تشخیص کمک می کند:

اشعه ایکس از ستون فقرات کمری شما. اینها ممکن است رشد استخوانی به نام خار را نشان دهند که به اعصاب نخاعی فشار می آورد و/یا باریک شدن کانال نخاعی.
تست های تصویربرداری سی تی اسکن یا اسکن MRI می تواند نگاه دقیق تری به کانال نخاعی و ساختارهای عصبی بدهد.
مطالعات دیگر پزشک شما ممکن است اسکن استخوان، میلوگرام (سی تی که پس از تزریق رنگ گرفته می شود) و EMG (تست الکتریکی فعالیت عضلانی) سفارش دهد.

پیشنهاد می کنیم مقاله “۹ درمان خانگی برای تنگی نفس” را نیز مطالعه بفرمایید.

درمان تنگی ستون فقرات

اگر تنگی ستون فقرات کمری دارید، بسیاری از متخصصان مراقبت های بهداشتی می توانند به شما کمک کنند، مانند متخصصان آرتریت، متخصصان اعصاب، جراحان و فیزیوتراپ ها. درمان می تواند شامل فیزیوتراپی، دارو و گاهی اوقات جراحی باشد. به جز در موارد اورژانسی، مانند سندرم دم اسب، جراحی معمولا آخرین راه حل است.

فیزیوتراپی ممکن است شامل تمریناتی برای تقویت عضلات پشت، شکم و ساق پا باشد. یادگیری نحوه انجام فعالیت های ایمن، استفاده از بریس برای حمایت از کمر، کشش و ماساژ نیز ممکن است مفید باشد.

داروها ممکن است شامل داروهای غیراستروئیدی و ضدالتهابی باشند که درد و تورم را تسکین می‌دهند و تزریق استروئید که تورم را کاهش می‌دهند.

درمان‌های جراحی شامل برداشتن خارهای استخوانی و افزایش فضای بین مهره‌ها است. همچنین ممکن است با به هم آمیختن برخی از مهره ها، قسمت پایین کمر تثبیت شود.

طب سوزنی و مراقبت های کایروپراکتیک نیز ممکن است برای برخی افراد مفید باشد.

در اینجا چند راه برای حفظ سلامت ستون فقرات آورده شده است:

ورزش منظم داشته باشید. ورزش عضلات پشتی را تقویت می کند و به انعطاف پذیری ستون فقرات کمک می کند. ورزش‌های هوازی مانند پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری و وزنه‌برداری همگی برای کمر شما مفید هستند.

وضعیت بدن را خوب حفظ کنید. یاد بگیرید چگونه اجسام سنگین را ایمن بلند کنید. همچنین روی یک تشک سفت بخوابید و روی صندلی بنشینید که از انحنای طبیعی پشت شما پشتیبانی می کند.

وزن سالم را حفظ کنید. اضافه وزن به کمر فشار بیشتری وارد می کند و می تواند در ایجاد علائم تنگی ستون فقرات کمری نقش داشته باشد.

زندگی با تنگی ستون فقرات کمری

بهترین راه برای مدیریت تنگی ستون فقرات کمری این است که تا آنجا که می توانید درباره بیماری خود بیاموزید، با تیم پزشکی خود همکاری نزدیک داشته باشید و نقش فعالی در درمان خود داشته باشید.

با حفظ وزن مناسب، تمرین مکانیک خوب بدن و ورزش منظم، کمر خود را تا حد امکان سالم نگه دارید.

درمان های خانگی ساده مانند کیسه یخ، پد گرم کننده، ماساژ یا دوش آب گرم طولانی می تواند کمک کننده باشد. از ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود بپرسید که آیا باید مکمل‌های غذایی را امتحان کنید و در مورد درمان‌ها یا داروهای جایگزینی که می‌خواهید امتحان کنید صحبت کنید.

چه زمانی باید برای تنگی ستون فقرات به پزشک مراجعه کرد؟

تنگی ستون فقرات کمری می تواند باعث سندرم دم اسب شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. اگر موارد زیر را دارید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید:

از دست دادن کنترل روده یا مثانه
بی حسی شدید یا فزاینده بین پاها، قسمت داخلی ران یا پشت پاها
درد و ضعف شدید که به یک یا هر دو پا گسترش می یابد و راه رفتن یا بلند شدن از صندلی را سخت می کند.