بیماری رینود چیست؟

بیماری رینود یک بیماری شایع است که بر گردش خون تأثیر می گذارد. هنگامی که فرد در معرض دمای پایین، اضطراب یا استرس قرار می گیرد، بیماری رینود می تواند باعث بی حسی، سوزن، و تغییر رنگ پوست – به طور معمول در انگشتان دست و پا شود. در حالی که بیماری رینود معمولاً مضر نیست، گاهی اوقات می تواند نشان دهنده وجود یک بیماری زمینه ای باشد. زندگی با آن نیز می تواند ناراحت کننده و دردناک باشد.

در این مقاله، دقیقاً بیماری رینود چیست و چه چیزی باعث آن می‌شود و همچنین نکاتی در مورد چگونگی مقابله با آن ارائه خواهیم کرد.

بیماری رینود چیست؟

بیماری رینود وضعیتی است که در اثر اسپاسم غیر طبیعی عروق خونی ایجاد می شود. این منجر به گردش خون ضعیف در اندام‌های بدن – عمدتاً دست‌ها، پاها، انگشتان دست و پاها می‌شود.افراد مبتلا به رینود اغلب دارای رگ های خونی کوچک تری در این نواحی از بدن هستند که آنها را نسبت به استرس، اضطراب یا دمای پایین بیش از حد حساس می کند.

جالب اینجاست که زنان بیشتر از مردان از بیماری رینود رنج می برند. و کسانی که در مکان‌های جغرافیایی سردتر زندگی می‌کنند نیز بیشتر از آنهایی که در آب و هوای گرم‌تر هستند، به بیماری رینود مبتلا می‌شوند.

علائم بیماری رینود چیست؟

وقتی بدن ما در معرض دمای سرد قرار می گیرد، طبیعی است که رگ های خونی ما باریک شوند. با این حال، برای افراد مبتلا به رینود، این واکنش می تواند بسیار شدیدتر باشد.

بیماری رینود می‌تواند باعث شود قسمت‌هایی از بدن – اغلب انگشتان دست و پا – احساس بی‌حسی، سردی یا تغییر رنگ کنند. پوست فرد ممکن است در ابتدا با محدود شدن جریان خون سفید شود، زمانی که رگ‌های خونی شروع به واکنش می‌کنند آبی و سپس با بازگشت جریان خون قرمز شود. همچنین ممکن است با بازگشت گردش خون، بی حسی، درد یا احساس سوزن سوزن شدن در نواحی آسیب دیده را تجربه کنند. این علائم به عنوان حمله رینود شناخته می شود.

حمله رینود می تواند بسیار ناراحت کننده و در برخی موارد بسیار دردناک باشد. همچنین می تواند کارهای روزمره مانند بستن بند کفش یا باز کردن زیپ کت را بسیار دشوار کند.در حالی که بیماری رینود بیشتر انگشتان دست و پا را درگیر می کند، نواحی دیگر مانند لب ها، بینی، نوک سینه ها و گوش ها نیز می توانند تحت تاثیر قرار گیرند. علائم ممکن است بین چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

بیماری رینود چقدر جدی است؟

دو نوع مختلف از بیماری رینود وجود دارد: اولیه و ثانویه.

به طور کلی، رینود اولیه کمتر جدی است زیرا این وضعیت قابل کنترل تر است. با این حال، افرادی که با رینود ثانویه زندگی می‌کنند، اغلب علائم شدیدتری را تجربه می‌کنند که مقابله با آن دشوارتر است.

بیماری رینود اولیه

بیماری رینود اولیه زمانی است که علائم ناشی از بیماری دیگری نباشد.

رینود اولیه معمولاً یک بیماری نسبتاً خفیف است و راه‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به افراد در مدیریت علائم کمک کند. برای افراد مبتلا به بیماری رینود اولیه غیرعادی است که هر گونه عارضه مرتبط را تجربه کنند.

بیماری رینود ثانویه

بیماری رینود ثانویه زمانی است که علائم رینود ناشی از بیماری دیگری است – معمولاً یک بیماری خود ایمنی مانند اسکلرودرمی * یا لوپوس *.

افراد مبتلا به بیماری رینود ثانویه اغلب به آزمایشات و نظارت بیشتری نیاز دارند تا از عوارضی مانند زخم جلوگیری شود.

برای مدیریت علائم بیماری رینود چه اقداماتی می توانم انجام دهم؟

در حالی که هیچ درمانی برای بیماری رینود وجود ندارد، این بیماری قابل درمان است. اغلب، بهترین راه برای مدیریت علائم، تلاش برای جلوگیری از وقوع حمله رینود در وهله اول است. در نتیجه، برنامه ریزی از قبل و اتخاذ عادات سبک زندگی می تواند موثر باشد. این شامل…

اقدامات لازم برای کنترل و محدود کردن استرس و اضطراب

استرس، همراه با قرار گرفتن در معرض سرما، یک محرک رایج برای رینود است.نشان داده شده است که تنفس دیافراگمی (که از دیافراگم و عضلات پایین قفسه سینه شما استفاده می کند) به ویژه در کاهش استرس موثر است که می توانید در مقاله ما بیشتر در مورد آن بخوانید. تمرینات تنفسی برای کاهش اضطراب و استرس.شرکت در سایر فعالیت های آرامش بخش مانند یوگا یا پیلاتس نیز می تواند در کاهش استرس موثر باشد.

در صورت امکان از مصرف داروهای منقبض کننده عروق خودداری کنید

داروهای منقبض کننده عروق، رگ های خونی را منقبض می کنند که می تواند گردش خون را در مناطقی از بدن که تحت تاثیر رینود قرار گرفته اند، بدتر کند.

نمونه هایی از داروهایی که با وازواسپاسم مرتبط هستند عبارتند از داروهای ضد احتقان بینی بدون نسخه، آمفتامین ها، قرص های لاغری، و برخی از داروهای مورد استفاده برای سردردهای میگرنی. اگر نگران هستید که دارویی علائم رینولد شما را بدتر می کند، بهتر است با پزشک عمومی خود صحبت کنید.

پیشنهاد می کنیم مقاله “۳ ژست مهم در یوگا برای کمک به بهبود سرطان سینه” را نیز مطالعه بفرمایید.

گرم نگه داشتن

مهم است که تمام تلاش خود را برای گرم نگه داشتن انجام دهید، زیرا حتی یک تغییر جزئی دما می تواند باعث حمله رینود شود.

پوشیدن لایه های نازک زیاد، استفاده از دستکش*، جوراب ضخیم* و پتوهای پشمی* می تواند مفید باشد.

ورزش منظم

ورزش می تواند به تقویت گردش خون و بهبود علائم بیماری رینود کمک کند. حتی ورزش های ملایم و کم تاثیر نیز می توانند به پمپاژ خون شما کمک کنند.

داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل

اعتقاد بر این است که برخی غذاها مانند زنجبیل، سیر و غذاهای تند به بهبود علائم بیماری رینود کمک می کنند.

اطمینان از اینکه پروتئین کافی می خورید همچنین می تواند به بهبود سریعتر بدن کمک کند، که به ویژه برای هر کسی که با رینود ثانویه زندگی می کند و ممکن است زخم را تجربه کند بسیار مهم است.

ترک سیگار

فقط یک سیگار می تواند دمای بدن را تا یک درجه تا ۲۰ دقیقه کاهش دهد و سیگار کشیدن به دلیل خاصیت محدود کننده عروق (انقباض رگ های خونی) معروف است. به علاوه، همه ما می دانیم که ترک سیگار برای سلامت کلی ما نیز بسیار مفید است.

اجتناب از مصرف بیش از حد کافئین

محصولات حاوی کافئین می توانند بر انقباض عروق خونی تأثیر بگذارند و باعث حملات رینود شوند. محصولات با محتوای کافئین بالا عبارتند از قهوه، چای، کوکاکولا و شکلات.

من نگران علائم بیماری رینود هستم – آیا باید به پزشک عمومی مراجعه کنم؟

اگر علائم رینود شما بدتر می شود و بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد، بهتر است از پزشک عمومی خود مشاوره بگیرید. آن‌ها می‌توانند به شما در مورد چگونگی مقابله راهنمایی کنند، و در برخی موارد، ممکن است بتوانند دارویی برای کمک به بهبود گردش خون تجویز کنند.

در طول ویزیت، پزشک عمومی شما همچنین ممکن است آزمایش‌های بیشتری را ترتیب دهد، اگر مشکوک به رینود ثانویه هستید و علائم می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری جدی‌تر باشد، مانند آرتریت روماتوئید* یا لوپوس*.