عصب واگ: همه چیزهایی که باید بدانید

عصب واگ طولانی ترین عصب بدن انسان است اما وظایف آن محدود به سر نیست، بلکه تا قفسه سینه و معده امتداد می یابد. در این مقاله همه چیز را در مورد ساختار تشریحی و مشکلات احتمالی مرتبط با عصب واگ به شما می گوییم.

زمانی که به عصب واگ اشاره می کنیم، معمولا تعجب می کنیم که چرا چنین نامی گرفته است. خوب، برای درک آن باید به منشأ آن از واگ لاتین اشاره کنیم که می تواند به عنوان گردشگر ترجمه شود. این به گسترش قابل توجه آن مربوط می شود و نه به این واقعیت که برخی از عملکردهای مستقل را فرمان می دهد، همانطور که گاهی اوقات فرض می شود.

اگرچه درست است که بخشی از تنفس و هضم را مدیون عملکرد این عصب جمجمه ای و انتقال دهنده های عصبی آن هستیم، اما اهمیت آن به این محدود نمی شود. این یک جزء تشریحی با ظرفیت حرکتی و حسی است که در صورت آسیب دیدن مشکلات شدیدی ایجاد می کند.

عصب واگ چگونه است؟

عصب واگ دهمین عصب جمجمه ای است. این جفت‌ها گروه‌هایی از نورون‌ها هستند که در مغز، در دو طرف خط وسط بدن ایجاد می‌شوند و عملکردهای مختلفی را انجام می‌دهند. در مجموع دوازده جفت وجود دارد که برخی محدود به سر و برخی دیگر با امتداد بیرونی هستند.

برای خروج از جمجمه، عصب واگ از طریق یک بسته عصبی عروقی واقع در گردن می گذرد که معمولاً کاروتید نامیده می شود. این بسته‌ها گروه‌هایی از شریان‌ها، سیاهرگ‌ها و اعصاب هستند که مسیر تشریحی مشترکی برای حرکت به مکان‌های عمل خود دارند.

در هر طرف گردن، شریان های کاروتید و وریدهای ژوگولار به صورت موازی حرکت می کنند و این عصب دهم جمجمه را اضافه می کنند. هنگامی که آنها به قفسه سینه نفوذ می کنند، مسیرها در هر طرف تا حدودی متفاوت می شوند. به نوبه خود، واگ سمت راست در پشت ساختارهایی قرار می گیرد که ریه ها را به نای متصل می کند. در سمت چپ از جلو می گذرد.

همانطور که پیشرفت می کند، شاخه های عصبی ایجاد می کند که به تشکیل شبکه های درون قفسه سینه کمک می کند. یکی از اینها مری و همچنین قلبی و ریوی است. در نهایت، آنها از طریق حفره مری، سوراخی در دیافراگم که مری از طریق آن عبور می کند، وارد شکم می شوند.

نتیجه آناتومی آن بسته به اینکه کدام طرف آنالیز شود متفاوت است. واگ سمت راست به شبکه خورشیدی می پیوندد و شاید بتوان گفت اندام های شکمی را عصب دهی می کند. در طرف دیگر، سمت چپ شاخه های خود را با معده یکی می کند.

عصب واگ چگونه است؟

همانطور که گفتیم عصب واگ حسی و حرکتی است. بنابراین، الیافی که آن را در صمیمیت آن تشکیل می‌دهند، متعدد هستند و بر اساس کارکردهای اولیه خود تقسیم می‌شوند:

حساس به احشاء: آنهایی هستند که به حلق، قلب و ریه ها می رسند. برخی از آنها نیز مربوط به حس چشایی و لمس اپی گلوت، در قسمت فوقانی حنجره است.
حسی گوش: آنها به طور خاص به کانال شنوایی خارجی و پرده گوش هدایت می شوند.
پاراسمپاتیک: مسئول تکانه هایی است که از سیستم عصبی خودمختار می آیند، بنابراین در قلب و دستگاه گوارش نقش دارند و اطلاعات خودمختار را منتقل می کنند.
برخی از این الیاف هم برای عضلات حلق و حنجره هستند.

ام آر آی چیست و برای چه بیماری هایی کاربرد دارد؟

وظایف عصب واگ

می‌توان گفت، با تأکید بر اینکه این یک عصب حرکتی و حسی ترکیبی است، اگر به آن گروه‌بندی احترام بگذاریم، عملکردهای آن بهتر درک می‌شود. برخی از فیبرها حرکات را تنظیم می کنند، در حالی که برخی دیگر اطلاعات حساس را به مغز منتقل می کنند.

گلو، قسمتی از گوش، پوست پشت گوش، ته زبان و تقریباً تمام اعضایی که تا به حال نام بردیم از عصب دهم جمجمه ای برای ارسال اطلاعات حساس بهره می برند.

از نظر عملکرد حرکتی، این نورون ها نقش خود را در بسیاری از اعمال غیرارادی اندام هایی مانند قلب، مری و حنجره اعمال می کنند. برای مثال پریستالسیس، که حرکتی است که سیستم گوارشی بولوس را به حرکت در می آورد، فیبرهای واگ را درگیر می کند.

مشکلات عصب واگ چه مشکلاتی است؟

در طول سفر طولانی خود در بدن انسان، عصب واگ ممکن است آسیب ببیند. بسیاری از آنها ناشی از تصادفات یا آسیب هایی هستند که در نقطه این عصب را تحت تأثیر قرار می دهند. علائم با توجه به سطح تأثیر متفاوت است. به همین ترتیب، مکان تعیین کننده، اندام هایی است که از آن رنج می برند. دو حالت رایج وجود دارد: آسیب عصبی و گاستروپارزی. بیایید به هر یک با جزئیات نگاه کنیم.

آسیب عصب واگ

جراحی ممکن است به طور ناخواسته به عصب واگ آسیب برساند. همچنین ممکن است تصادف رانندگی باعث شکستگی شود که به شما آسیب برساند. تومورها، خوش خیم یا بدخیم، این امکان را دارند که فشار شدیدی به آن وارد کنند و بر عملکرد آن تأثیر بگذارند.

ناحیه ای که مشکل در آن آشکار می شود منجر به علائم و نشانه هایی می شود، گاهی اوقات دور، زیرا در اندام هایی که شاخه های عصبی در انتهای سفر خود رسوب می کنند، بیان می شوند. ممکن است با اختلالات حنجره، مری، قلب و دستگاه گوارش مواجه شویم.

بیمارانی هستند به دلیل این آسیب صدای خشن دارند و برخی دیگر که ضربان قلبشان تغییر می کند. استفراغ و حالت تهوع نیز احتمال دارد. در مری، عمل بلع متوقف می شود، با مشکل در خوردن مایعات یا جامدات دارند.

چه افرادی نباید داروهای خواب آور مصرف کنند؟

گاستروپارزیس

گاستروپارزی در اصطلاح اساسی، کندی معده برای تکمیل مرحله هضم است. بنابراین، غذا برای مدت طولانی در داخل اندام باقی می ماند و حتی ممکن است به صورت رفلاکس یا استفراغ به خارج برگردد.

مشخص است که منشاء اختلال، نارسایی در ارتباط عصبی بین مغز و دستگاه گوارش است. به همین دلیل عصب واگ همیشه به عنوان مقصر دست اول ظاهر می شود. در هر صورت، اعصاب دیگری نیز وجود دارند که می توانند منجر به گاستروپارزی شوند. در واقع، بیش از یک سوم مواردی وجود دارد که بدون علت اثبات شده در نظر گرفته می شوند.

افراد مبتلا به گاستروپارزی درد شکمی، تهوع و استفراغ دارند. اگر در طول زمان ادامه یابد، سوءتغذیه وجود دارد، زیرا بیمار از خوردن صحیح غذا دست می کشد، علاوه بر این نمی تواند مواد مغذی را آنطور که باید جذب کند.