اعتیادهای عجیب ، از اعتیاد به ورزش کردن تا اعتیاد به مصرف شکر

اعتیاد یک موضوع پیچیده است و حتی متخصصان مختلف سلامت روان نیز آن را متفاوت تعریف می کنند، اما چند نکته موافق وجود دارد. اگر ماده یا رفتاری به شما یا روابط شما آسیب می رساند، اگر اجتناب از آن به طور مداوم دشوار است، و اگر متوجه شدید که همیشه هوس آن را دارید، ممکن است معتاد شوید.در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۸۰، روان‌شناسان واژه «اعتیاد» را برای موادی مانند سیگار در نظر می‌گرفتند. اما در قرن بیست و یکم، فناوری اسکن مغز نشان داده است که برخی رفتارها می توانند نقاط مشابهی را در مغز ایجاد کنند که مربوط به عادت کردن است برخی از اعتیادهای عجیب و غریب را در این مقاله برایتان آورده ایم.

اعتیادهای مختلف چقدر شبیه هم هستند؟

بنابراین به نظر می رسد تعریف اعتیاد در حال تغییر است. اما آیا اجبار شما برای چک کردن گوشی هوشمندتان مانند اعتیاد به مواد مخدر است؟ اسکن‌های مغزی نشان می‌دهند که وقتی فردی به چیزی معتاد است، چه یک ماده یا یک رفتار، نقاط مشابهی – مراکز پاداش مغز – روشن می‌شوند. اما توافق کمی در مورد اینکه تا چه حد می توان مقایسه کرد وجود دارد.

شاید یک سوال مفیدتر که از خود بپرسید این باشد: “در مورد رفتارهای اجباری خود چه احساسی دارم؟” هر کاری که بیش از حد انجام دهید و به شما یا خانواده‌تان آسیب برساند، از کنترل خارج شده است. این می تواند نشانه ای باشد که زمان کمک گرفتن فرا رسیده است. اگر متوجه الگوی رفتار آزاردهنده در زندگی خود شدید، به دنبال یک پزشک یا درمانگر مجاز در منطقه خود باشید که بتواند به شما کمک کند تا کنترل را دوباره به دست آورید.

نمونه هایی از اعتیاد به چیزهایی که کمتر شنیده اید

اعتیاد به گوشی های هوشمند؟

این را در نظر بگیرید: آیا به گوشی هوشمند خود معتاد هستید؟ ما هر روز نزدیک به سه ساعت وقت صرف نگاه کردن به تلفن هایمان می کنیم و به طور متوسط ​​هر روز ۱۵۰ بار آن ها را چک می کنیم. نیمی از نوجوانان می گویند که معتاد به گوشی هستند. طراحان اپلیکیشن این را می دانند و سعی می کنند اعتیادآورترین تجربه ممکن را برای جمع آوری و حفظ مشتریان ایجاد کنند. شاید زمان آن رسیده است که محدودیت هایی را تعیین کنید، مثلاً چند ساعت از روز را به زندگی بدون تلفن اختصاص دهید.

آیا می توان به کافئین معتاد شد؟

ممکن است نیازی به توانبخشی نداشته باشید، اما درست مانند داروهای سخت تر، کافئین نیز می تواند اعتیادآور باشد. اگر بخواهید ترک کنید، علائم ترک مانند حالت تهوع، خستگی، مشکل در تمرکز ظاهر می شود. ممکن است تحریک پذیرتر شوید و سردردهای دردناکی را به دنبال داشته باشد. این خبر بدی برای ایرانی ها است چون اکثر ما معتاد به چای هستیم.

کافئین مستقیماً به مغز شما می رود، جایی که به جای یک ماده شیمیایی طبیعی مشابه ساختاری که بدن ما به نام آدنوزین تولید می کند، در جای خود قفل می شود. آدنوزین چیزی است که باعث می شود بعد از یک روز فعال احساس خواب آلودگی کنید. اما اگر گیرنده‌های سلولی که معمولاً آدنوزین دریافت می‌کنند مشغول کار با کافئین هستند، شما بیدار و هوشیار می‌مانید. اینطوری کافئین شما را جذب می کند.

خبر خوبی برای کسانی که از اعتیاد به کافئین رنج می برند وجود دارد. اگر بتوانید یک تا دوهفته مصرف محصولات کافئین دار را کم کنیم، مغزتان به حالت اولیه باز می‌گردد و می‌توانید خیالتان راحت باشد و بدانید که کناره‌گیری شما پشت سرتان است.

آیا شکر اعتیاد آور است؟

اینکه آیا شکر واقعاً اعتیاد آور است یا نه بحث برانگیز است. با این حال، خوردن بیش از حد آن برخی از اثرات اعتیاد را ایجاد می کند. یک آب نبات ظهر می تواند به شما کمک کند زمان خواب آلود بعد از ناهار را پشت سر بگذارید، اما به دنبال آن یک تصادف سخت به دنبال دارد. این یعنی بدن شما به قند ساده با یک هجوم انرژی سریع پاسخ می دهد که نمی تواند آن را حفظ کند. بر اساس یک مطالعه، شکر به مغز شما پاداش قدرتمندی می دهد که از این نظر حتی از کوکائین هم پیشی می گیرد.

اعتیاد به خرید کردن

آیا بدون کارت های اعتباری خود احساس اضطراب و عصبانیت شدید می کنید؟ آیا خرید زیاد باعث مشاجره با عزیزان شما شده است؟ آیا تا به حال در مورد هزینه های خود دروغ گفته اید؟ اینها برخی از سوالاتی است که ممکن است توسط یک متخصص سلامت روان برای ارزیابی اعتیاد به خرید از شما بپرسد.

درست مانند اعتیادهای آشناتر مانند سیگار کشیدن یا مواد مخدر ، اعتیاد به خرید باعث عجله شما می شود و پس از آن یک رهایی بزرگ به شما می دهد. هنگامی که برای اولین بار چیزی را می خرید، آن شی جدید پر زرق و برق احساس هیجان انگیزی به شما می دهد. اما پس از پایان آن اوج عاطفی کوتاه، احساس گناه و پشیمانی اغلب به دنبال دارد. بسیاری از کسانی که معتاد به خرید هستند، هرگز حتی کالاهای خرید خود را باز نمی کنند یا نمی پوشند.

        پیشنهاد می کنیم مقاله “اعتیاد چیست؟” را نیز مطالعه بفرمایید.      

اعتیاد به جراحی پلاستیک چیست؟

جراحی زیبایی لزوما مضر نیست. برای مثال می تواند به افزایش عزت نفس برای افرادی که مشکلات ظاهری دارند کمک کند.

بین یک تا سه نفر از هر صد نفر، اختلال بدشکلی بدن (BDD) را تجربه می‌کنند، یک وضعیت روانی که باعث می‌شود افراد نسبت به نقص‌های تصوری در ظاهر خود وسواس پیدا کنند. BDD در کسانی که به دنبال جراحی پلاستیک هستند ۱۵ برابر شایع تر است. اگرچه بسیاری از جراحان پلاستیک سعی می کنند از درمان مبتلایان به BDD اجتناب کنند، اما همه آنها موفق نیستند. BDD معمولاً با جراحی زیبایی بهبود نمی یابد.

یک مطالعه نشان داد که فقط ۲٪ از کسانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، علائم BDD خود را بهبود می بخشند. در حالی که اکثر افراد مبتلا به BDD گزارش می دهند که در مورد قسمتی از بدن که جراحی را تجربه کرده است احساس بهتری دارند، به طور کلی احساس بدتری دارند و اغلب ناحیه وسواسی خود را به قسمت دیگری از بدن منتقل می کنند. این می تواند به یک دایره باطل از جراحی پلاستیک منجر شود که می تواند اعتیادآور به نظر برسد.

اعتیاد بیش از حد به ورزش

حتی فعالیت‌های سالم نیز می‌توانند زمانی که به حد افراط کشیده شوند، اعتیادآور شوند. ورزش یکی از آنهاست. ا یکی از نشانه های کلیدی اعتیاد به ورزش، ادامه تمرینات ورزشی حتی در زمان آسیب دیدگی است.

تمرینات قلبی مانند دویدن می تواند برای زنان مستعد بی اشتهایی که می خواهند لاغر بمانند اعتیاد آور باشد. برای مردان، ساخت توده عضلانی می تواند به یک وسواس در شرایطی به نام دیسمورفی عضلانی تبدیل شود.

 ورزش‌های انفرادی گاهی اوقات می‌توانند اعتیاد به ورزش ایجاد کنند، بنابراین برخی از درمان‌ها افراد مبتلا را تشویق می‌کنند تا یوگا، روتین‌های کلاسی و سایر تمرین‌های اجتماعی را انجام دهند. گاهی اوقات “بالا بودن دونده” که ناشی از هجوم اندورفین های تولید شده در طول ورزش است نیز می تواند به این مشکل کمک کند.

آیا رسانه های اجتماعی اعتیاد آور هستند؟

اینترنت همه جا هست. و حداقل ۲۸ درصد از زمان صرف شده در اینترنت به رسانه های اجتماعی اختصاص دارد. برای نوجوانان، این درصد ممکن است بیشتر باشد. آنها به طور متوسط ​​سه ساعت در روز در توییتر، اسنپ چت، اینستاگرام و دیگران هستند. برای برخی، استفاده کنترل‌نشده از اینترنت می‌تواند از نظر روان‌شناختی مشکل‌ساز شود و روان‌شناسان را وادار می‌کند تا اصطلاح جدیدی برای این مشکل ایجاد کنند: «اختلال استفاده از اینترنت».

مانند خود رسانه های اجتماعی، ایده معتاد شدن به آن نسبتاً جدید است. متخصصان سلامت روان تصمیم نگرفته‌اند که آیا با معیارهای اختلال خودش مطابقت دارد یا خیر. اما برخی در این حرفه استدلال می کنند که اینطور است. همه آن “لایک ها” و نظرات می توانند محرک باشند. بهتر است مطمئن شوید که آنها یک اجبار را تحریک نمی کنند.

اعتیاد به بازی های ویدیویی

آیا می توانید به یک بازی معتاد شوید؟ بازی‌های ویدیویی امروزی مانند دستگاه‌های اسلات طراحی شده‌اند تا در طول زمان به آرامی به بازیکنان خود پاداش دهند. مانند قطره، قطره، قطره یک مورفین IV، بازیکنان با گذشتن ساعت‌ها، روزها و حتی هفته‌ها عجله لحظه‌ای دارند. اگرچه روانشناسان هنوز بازی های ویدیویی مشکل دار را به عنوان اعتیاد تعریف نکرده اند، اما در آخرین ویرایش DSM (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) – که متخصصان سلامت روان دستی برای تعریف اختلالات استفاده می کنند – به عنوان موضوعی که نیاز به اطلاعات بیشتری دارد، گنجانده شده است.

برخی کشورها که منتظر تایید جامعه روانپزشکی نیستند، درمان گیمرهای جوان را آغاز کرده اند. این امر به ویژه در چین و کره جنوبی صادق است. هر دو کشور کلینیک ها را برای مبارزه با آنچه که به عنوان یک تهدید سلامت عمومی تلقی می شود، تامین مالی می کنند. در همین حال، تحقیقات در مورد آنچه که ممکن است اعتیاد به بازی های ویدیویی را تعریف کند، ادامه دارد