آزمایش GGT چیست؟به همراه تفسیر آزمایش GGT

آزمایش GGT شامل اندازه گیری آنزیم گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز در خون برای ارزیابی آسیب به بافت کبد یا مجاری صفراوی است. این شامل اندازه گیری غلظت آنزیم مذکور، گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز در خون است. زمانی که کبد یا مجاری صفراوی آسیب می بینند، تغییر می کند.

با این حال، این یک پارامتر غیر اختصاصی است، زیرا در برخی از بیماری های استخوانی نیز افزایش می یابد. با وجود غیر اختصاصی بودن، امکان تشخیص زودهنگام بسیاری از آسیب شناسی ها را فراهم می کند. علاوه بر این، یک معاینه ساده و مقرون به صرفه است.

آزمایش GGT چیست؟

آزمایش GGT شامل اندازه گیری سطح آنزیم گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز در خون است. همانطور که نشریه Kids Health توضیح می دهد، این آنزیم در قسمت های مختلف بدن تولید می شود. با این حال، بیشترین سنتز در کبد و کیسه صفرا رخ می دهد.

در خون و سایر اندام ها سطح آن معمولاً حداقل است. بنابراین، هنگامی که غلظت بالایی مشاهده می شود، می توان به آسیب یا بیماری مشکوک شد. به طور خاص، آزمایش غیر طبیعی GGT نشان می دهد که آنزیم ممکن است از کبد به خون نشت کند.

به نوبه خود، این هشدار می دهد که کبد یا مجاری صفراوی آسیب دیده اند. اما باید در نظر داشت که سطوح آنها متغیر است. به عنوان مثال، در نوزادان، آنها پس از تولد به بالاترین حد خود می رسند. علاوه بر این، هر چه غلظت آن در خون بیشتر باشد، آسیب کبدی بیشتر به فرد متحمل می شود.

چه زمانی آزمایش GGT ضروری است؟

افزایش ترانس آمینازها در خون همراه با برخی تظاهرات بالینی به تشخیص بیماری های کبدی کمک می کند.

تست GGT به تشخیص بیماری های کبدی کمک می کند. همچنین برای تشخیص آن دسته از آسیب شناسی هایی که بر کیسه صفرا و مجاری صفراوی تأثیر می گذارد، کمک می کند.

به خودی خود، آزمایش زمانی نشان داده می شود که علائم مشخصه این آسیب شناسی ها ظاهر شود. برای مثال، یرقان، که رنگدانه های زرد رنگ پوست و غشاهای مخاطی است. با تجمع بیلی روبین تولید می شود که توسط کبد دفع نمی شود.

سایر علائمی که می تواند منجر به انجام این آزمایش شود موارد زیر است:

ادرار تیره
مدفوع بسیار شفاف (اکولیا).
تهوع و استفراغ.
درد شکم.

آزمایش GGT می تواند تشخیص دهد که آیا کبد یا مجاری صفراوی آسیب دیده است. دلیل آن این است که سطح گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز اولین چیزی است که در صورت انسداد در این ناحیه افزایش می یابد.

به همین دلیل یکی از حساس ترین تست ها در رابطه با آسیب شناسی مجاری صفراوی محسوب می شود. این بخشی از به اصطلاح “پانل کبد” است که چندین آزمایش را برای اندازه گیری مهم ترین آنزیم های کبدی (ترانس آمینازها) گروه بندی می کند.

مرتبط ترین ترانس آمینازها، علاوه بر GGT، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) هستند. همچنین در این مجموعه تست آلکالین فسفاتاز و بیلی روبین گنجانده شده است. هر یک از آنها در بیماری های خاص تمایل بیشتری به افزایش دارند.

با این حال، مانند آزمون GGT، همه آنها پارامترهای غیر اختصاصی هستند. مهمترین چیز این است که اگر AST بالا باشد، ممکن است به دلیل مشکل استخوان یا صفرا باشد. در این حالت، اگر آزمایش GGT طبیعی باشد، می توان محل آسیب را در سیستم استخوانی تعیین کرد.

        پیشنهاد می کنیم مقاله “کاهش ضربان قلب با رعایت این نکته ها” را نیز مطالعه بفرمایید.      

آزمایش GGT چگونه انجام می شود؟

انجام تست GGT بسیار آسان است. طبق نشریه ای از بیمارستان سن دیگو، انجام هیچ نوع آمادگی قبلی لازم نیست. با وجود این، توصیه می شود حداقل ۸ ساعت قبل ناشتا باشید.

پزشک می تواند نشانه های خاصی را برای هر بیمار ایجاد کند. این آزمایش با گرفتن نمونه خون وریدی انجام می شود. بنابراین، پوشیدن یک پیراهن آستین کوتاه، برداشتن لباس را آسان تر می کند.

اولین کار این است که سطح پوست را با یک ماده ضد عفونی کننده تمیز کنید. برای سهولت یافتن ورید، یک نوار الاستیک مانند یک تورنیکت در اطراف بازو قرار می گیرد. اینگونه است که رگ ها با خون آغشته می شوند.

سپس سوزن وارد می شود. به طور معمول، نمونه از داخل آرنج به دست می آید. همچنین می توان آن را از پشت دست یا حتی پا برداشت. خون در یک ویال جمع آوری می شود تا به آزمایشگاه منتقل شود.

پس از به دست آوردن مقدار لازم، نوار الاستیک از بازو خارج می شود. ناحیه سوراخ شده با پنبه فشرده می شود و سوزن برداشته می شود. آزمایش GGT در آزمایشگاه از خون به دست آمده انجام خواهد شد.

هنگامی که خون به دست آمد، به آزمایشگاه برده می شود و در دستگاه پردازش می شود. نتایج به سرعت و در عرض چند ساعت به دست می آیند. نکته این است که در صورت مشاهده تغییرات، آزمایشات بیشتری لازم است.

به طور کلی، این یک روش ساده، ایمن و عملی است. مانند هر آزمایش خون، برخی از مشکلات ممکن است ایجاد شود. به عنوان مثال، یک کبودی کوچک در ناحیه سوراخ ظاهر می شود.

بیماران همچنین ممکن است در هنگام دریافت خون دچار سرگیجه و غش شوند. به طور مشابه، ممکن است در ناحیه ای که سوزن وارد شده است، درد وجود داشته باشد. با این حال، آنها خود محدود شونده و عوارض جانبی جزئی هستند.

تفسیر آزمایش GGT

تست های آزمایشگاهی باید توسط پزشک مراقبت های اولیه بررسی و تفسیر شوند.

آنزیم گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز معمولاً غلظت بسیار کمی در خون دارد. به طور معمول، بین ۰ تا ۳۰ واحد بین المللی در لیتر (IU/L) است. همانطور که دیدیم، نتایج در چند ساعت به دست می آید.

همانطور که یک نشریه Lab Test Online اشاره می کند، این آزمایش ممکن است غیر طبیعی باشد – اگر سطح GGT بالا باشد – یا طبیعی باشد. هنگامی که غلظت بالا باشد، نشان دهنده وجود یک بیماری کبدی یا در مجاری صفراوی است.

علاوه بر این، هر چه غلظت آن بیشتر باشد، معمولا آسیب بیشتر است. به عنوان مثال، در بیماری هایی مانند هپاتیت و سیروز رخ می دهد. با این حال، این ارتفاع را می توان در سایر آسیب شناسی ها نیز مشاهده کرد. برخی از آنها به شرح زیر است:

سندرم متابولیک.
پانکراتیت.
دیابت.
نارسایی قلبی.
سوء مصرف سمی یا دارو.

از سوی دیگر، نتیجه طبیعی آزمایش GGT تقریباً به طور قطع بیماری کبد را رد می کند. همچنین به دانستن اینکه آیا کسی الکل مصرف کرده است یا خیر کمک می کند. مشکل اصلی این است که از آنجایی که داده‌های غیر اختصاصی هستند، آزمایش‌های اضافی دیگری مورد نیاز است.

حتی می توانید انتخاب کنید که اگر پارامترها در حد خود هستند، آزمایش را در زمان دیگری تکرار کنید. دلیل آن این است که افزایش این آنزیم می تواند تا حدودی گذرا باشد.

آزمایش GGT یک آزمایش خون است که سطح آنزیم گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز را اندازه گیری می کند. این عمدتا در کبد و کیسه صفرا تولید می شود. در خون، از نظر فیزیولوژیکی، سطح آن معمولاً تقریباً غیرقابل تشخیص است.

به همین دلیل وقتی غلظت آن افزایش می یابد نشان دهنده آسیب به اندام های مذکور است. با این حال، این یک آزمایش بسیار غیر اختصاصی است. معمولاً برای یافتن علت و تشخیص خاص به آزمایش‌های اضافی دیگری نیاز دارد.