بیماری هپاتیت و انواع آن چیست؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”بیماری هپاتیت و انواع آن چیست؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

*این مقاله در مهرماه۱۴۰۲ بروزرسانی شده است.

بیماری هپاتیت چیست؟

بیماری هپاتیت شامل التهاب سلول‌های کبدی و آسیب به کبد می‌شود، انواع و علل ایجاد آن متفاوت است اما می‌توانند علائم مشابهی داشته باشند. عملکرد کبد شامل سم زدایی خون، ذخیره ویتامین ها و تولید هورمون‌ها می‌شود و هپاتیت باعث اختلال در عملکرد کبد و سایر مشکلات وخیم سلامتی در سراسر بدن می‌شود. 

هپاتیت A

هپاتیت A یک عفونت کبدی به شدت مسری است که توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. ویروس هپاتیت A یکی از چندین نوع ویروس هپاتیت است که سبب التهابی می گردد که بر توانایی عملکرد کبد اثر می گذارد.

به احتمال بیشتر تماس با ویروس هپاتیت A از طریق غذا یا آب آلوده و یا از طریق تماس نزدیک با فرد مبتلا ایجاد می شود. انواع خفیف هپاتیت A نیازمند درمان نیست و بیشتر افراد مبتلا بدون هیچ گونه آسیب دائمی وارد بر کبد بطور کامل بهبود می یابند.

رعایت بهداشت شامل شستن مرتب دستها، یکی از بهترین راه های پیشگیری از هپاتیت A است. واکسیناسیون مؤثر برای افراد در معرض خطر در دسترس است.

هپاتیت B

هپاتیت B یک عفونت کبدی خطرناک است که ناشی از ویروس هپاتیت  B(HBV) می باشد. در برخی بیماران، عفونت هپاتیت B مزمن شده و منجر به نارسایی کبدی، سرطان کبد یا سیروز می شود. سیروز کبدی بیماری است که باعث زخم و سخت شدن پایدار بافت کبدی می شود.

اغلب بزرگسالان مبتلا به هپاتیت B حتی اگر علایم و نشانه های شدیدی داشته باشند، به طور کامل بهبود می یابند. احتمال مزمن شدن هپاتیت B در نوزادان و کودکان بیشتر است. اگرچه درمانی برای هپاتیت B وجود ندارد، یک واکسن می تواند از بروز بیماری پیشگیری کند. اگر فردی مبتلا به هپاتیت B باشد، باید اقدامات لازم را بکار گیرد تا از انتقال بیماری به دیگران پیشگیری کند.

هپاتیت C

یک عفونت ویروسی است که به کبد حمله می کند و باعث ایجاد التهاب در آن می شود. اغلب افراد مبتلا به ویروس هپاتیت C (HCV) علایمی ندارند. در واقع، اغلب بیماران مبتلا به هپاتیت C  از بیماری خود اطلاعی ندارند تا مدت ها بعد زمانی که آسیب کبدی از طریق آزمایشات پزشکی روتین مشخص گردد.

هپاتیت C یکی از انواع هپاتیت می باشد و معمولاً خطرناک ترین نوع هپاتیت محسوب می شود. هپاتیت C از طریق خون آلوده( معمولاً از طریق استفاده مشترک از سوزن آلوده برای تزریق مواد مخدر) منتقل می شود.

هپاتیت D

هپاتیت D که هپاتیت دلتا نیز نامیده می‌شود، یک بیماری جدی کبدی است که ویروس هپاتیت HDV) D) آن را به‌وجود می‌آورد. HDV از طریق تماس مستقیم با خون آلوده گسترش می‌یابد و نوع نادری از هپاتیت است که فقط به‌همراه عفونت هپاتیت B اتفاق می‌افتد. ویروس هپاتیت D نمی‌تواند بدون حضور هپاتیت B تکثیر شود. این بیماری در ایالات‌ متحده، بسیار کمیاب است.

هپاتیت E

هپاتیت E، یک بیماری منتقله از طریق آب است که توسط ویروس هپاتیت HEV) E) ایجاد می‌شود. هپاتیت E عمدتا در مناطقی که فاقد سیستم فاضلاب بهداشتی و اصولی هستند، دیده می‌شود و معمولا به‌خاطر قورت‌ دادن ماده‌ی مدفوعی که منبع آب را آلوده کرده است به‌وجود می‌آید. این بیماری در ایالات‌ متحده شایع نیست. بااین‌حال باتوجه به CDC، مواردی از هپاتیت E در خاورمیانه، آسیا، آمریکای مرکزی و آفریقا گزارش شده است.

پیشنهاد می کنیم مقاله “تعریف ساده سرطان به همراه علت و عوامل ایجاد کننده آن” را نیز مطالعه بفرمایید.

علایم بیماری هپاتیت

اما علائم و نشانه‌های هپاتیت حاد به‌سرعت ظاهر می‌شوند. آنها عبارت‌اند از:

• خستگی
• علائمی شبیه آنفولانزا
• ادرار تیره؛
• مدفوع رنگ‌پریده؛
• درد شکمی؛
• بی اشتهایی
• کاهش وزن بی‌دلیل؛
• چشم‌ها و پوست زرد که می‌تواند علائم زردی (یرقان) باشد.

هپاتیت مزمن به‌آرامی پیشرفت می‌کند، بنابراین ممکن است این علائم و نشانه‌ها آن‌قدر خفیف باشند که متوجه‌شان نشوید.

نکاتی برای پیشگیری از هپاتیت

بهداشت

رعایت اصول بهداشتی، یک راه اساسی برای پیشگیری از ابتلابه هپاتیت A و E است. اگر به یک کشور درحال توسعه سفر می‌کنید، باید از موارد زیر اجتناب کنید:

• آبی که از منبع یا منابع همان منطقه تأمین می‌شود؛
• یخ؛
• صدف‌ها یا سخت‌پوستان خام یا نیمه‌پخته؛
• سبزیجات و میوه‌های خام.

هپاتیت B، C و D از طریق خون آلوده منتقل می‌شوند و به روش‌های زیر می‌توان از ابتلابه آنها جلوگیری کرد:

• استفاده‌نکردن از سوزن‌های مشترک؛
• استفاده‌نکردن از تیغ مشترک؛
• استفاده‌نکردن از مسواک مشترک؛
• نداشتن تماس با خون ریخته.

هپاتیت‌های B و C می‌توانند از طریق رابطه‌ی جنسی و رفتارهای جنسی پرخطر نیز منتقل شوند. نداشتن رفتار جنسی پرخطر و استفاده از کاندوم می‌تواند به کاهش خطر ابتلابه عفونت کمک کند.

هپاتیت A را می توان با واکسیناسیون متوقف کرد. قبل از سفر، اگر نیاز به واکسیناسیون مسافرتی دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

هپاتیت B را می توان با واکسیناسیون متوقف کرد.

هیچ واکسنی برای محافظت در برابر هپاتیت C وجود ندارد.

واکسن هپاتیت B همچنین از هپاتیت D محافظت می کند.

علت هپاتیت چیست؟

هپاتیت A

هپاتیت A یک عفونت است. یا توسط:

تماس مستقیم با فردی که این بیماری را دارد
از خوردن کثیف:
غذا
نوشیدنی
یخ

غذاها و نوشیدنی ها زمانی کثیف می شوند که میکروب های مدفوع (پوف) فرد مبتلا را داشته باشند. این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که منبع آب تمیز نباشد. همچنین زمانی اتفاق می‌افتد که افراد پس از استفاده از حمام دست‌های خود را به درستی نمی‌شویند.

استرالیایی ها اغلب هنگام سفر به کشورهایی که این بیماری در آنها شایع است، به هپاتیت A مبتلا می شوند.

در استرالیا، شیوع هپاتیت A ناشی از مصرف توت های یخ زده وارداتی توسط افرادی بوده است.

هپاتیت B

هپاتیت B از طریق لمس مایعات بدن فرد مبتلا به این بیماری گسترش می یابد. شما می توانید بدون اینکه بدانید هپاتیت B داشته باشید و ممکن است ناقل آن باشید.

هپاتیت C

هپاتیت C معمولاً از خون گرفته می شود. این ممکن است: بین مصرف کنندگان مواد مخدر داخل وریدی، یا بین مادر و نوزادش باشد.

هپاتیت D

هپاتیت D فقط افرادی را مبتلا می کند که قبلاً هپاتیت B دارند.

هپاتیت E

هپاتیت E را می توان با خوردن محصولات گوشت خوک نیم پز (خوک) گرفتار کرد. در کشورهای در حال توسعه، هپاتیت می تواند از طریق دسترسی محدود به موارد زیر سرایت کند:

آب تمیز
سرویس بهداشتی
خدمات بهداشتی

تشخیص هپاتیت مزمن

اگر فکر می کنید که ممکن است هپاتیت مزمن داشته باشید، مهم است که فوراً با پزشک مشورت کنید، زیرا التهاب مداوم کبد می تواند منجر به عوارض جدی مانند سرطان کبد و نارسایی کبد شود. علاوه بر انجام معاینه فیزیکی، پزشک احتمالاً یک یا چند آزمایش زیر را تجویز می کند:

آزمایشات خون
بیوپسی کبد
تست های تصویربرداری مانند الاستوگرافی

نتایج این آزمایشات تشخیص را تأیید می کند، علت التهاب را شناسایی می کند و میزان آسیب کبدی را تعیین می کند.

درمان هپاتیت مزمن

درمان هپاتیت مزمن بسته به عامل ایجاد التهاب متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، اگر بیمار مبتلا به عفونت هپاتیت B یا C باشد، ممکن است پزشک داروهای ضد ویروسی تجویز کند. یا، اگر دارویی باعث التهاب کبد بیمار شود، پزشک احتمالاً او را از آن دارو خارج می‌کند.

درمان همچنین شامل مدیریت هر گونه عارضه ناشی از هپاتیت مزمن است. و اگر این وضعیت باعث شده است که کسی نارسایی شدید کبدی را تجربه کند، پیوند کبد ممکن است ضروری باشد. متخصصین گوارش و کبد در بیمارستان عمومی تامپا می توانند دوره درمانی مناسب برای نیازهای شما را توصیه کنند.

درمان خاصی برای هپاتیت A وجود ندارد. بهبود می تواند کند باشد و ممکن است چندین هفته یا ماه طول بکشد.

اگر به هپاتیت B مزمن مبتلا هستید، می توانید از دارو برای کاهش احتمال ابتلا به بیماری کبدی استفاده کنید. اکثر افرادی که دارو مصرف می کنند می توانند با هپاتیت B به خوبی زندگی کنند.

دارو برای هپاتیت C اکثر افراد را درمان می کند. درمان ساده است. در ۱۲ هفته کار می کند.

داروی هپاتیت D به جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک می کند. همچنین بر درمان علائم شما تمرکز دارد.

هیچ درمان خاصی برای هپاتیت E وجود ندارد.

هپاتیت E را می توان با موارد زیر متوقف کرد:

اقدامات بهداشتی خوب
عدم نوشیدن آب یا یخ که ممکن است کثیف باشد

چه زمانی باید به پزشکم مراجعه کنم؟

هپاتیت A می تواند شما را بسیار بیمار کند. طول نمی کشد. اکثر مردم بهتر می شوند.

پزشک شما ممکن است شما را از نظر هپاتیت B و هپاتیت C غربالگری کند. شما در معرض خطر هپاتیت B و C در نظر گرفته می‌شوید، اگر:

شما تا به حال مواد مخدر تزریق کرده اید
شما تا به حال در زندان بوده اید
ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) دارید
مادر شما هپاتیت دارد
تو حامله هستی
شما شریک جنسی فردی مبتلا به هپاتیت هستید
شما از مصر، پاکستان، مدیترانه و اروپای شرقی، آفریقا یا آسیا به استرالیا آمده اید.

هپاتیت D تنها در حدود ۵ نفر از ۱۰۰ نفر مبتلا به هپاتیت B (5٪) اتفاق می افتد.

هپاتیت E مانند هپاتیت A است. می تواند شما را بسیار بیمار کند. بیماری زیاد طول نمی کشد.