قتلگاه کجاست؟
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”قتلگاه کجاست؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
گودال قتلگاه، گودی قتلگاه یا قتلگاه محل شهادت امام حسین(ع). گفته شده سر امام حسین(ع) به دست شمر بن ذیالجوشن یا سنان بن انس نخعی در گودال قتلگاه از تن جدا شد. این مکان در حرم امام حسین(ع) نزدیک ضریح مطهر واقع شده و زیارتگاه شیعیان و محبان اهل بیت(ع) است.
امام حسین(ع) در قتلگاه
امام با بسیاری جراحات، درنگی کرد و صالح بن وهب، نیزه ای به آن حضرت زد و سید شهیدان با سمت راست صورت از اسب بر زمین افتاد؛ در حالی که این ذکر را زمزمه می کرد: «بسم الله و بالله و علی ملة رسول الله». زینب در آن حال، از خیمه خارج شد. او که ناظر این صحنه بود، به قدری برایش سخت و دردناک بود که فرمود:
«لیت السّماء اطبقت علی الارض؛ ای کاش آسمان بر زمین فرود می آمد».
دشمنان امام را محاصره کردند و شمر در میان مردم فریاد زد: وای بر شما! چرا به این مرد نگاه می کنید. او را بکشید! در آن حال، آنان از هر سو به امام حمله ور شدند. زرعة بن شریک به کف دست چپ و گردن حضرت ضربه زد؛ به طوری که امام با سختی و مشقت برخاست و دوباره با صورت مبارک بر زمین افتاد.
در آن حال سنان بن انس به سویش حمله کرد و با نیزه بر شانۀ امام زد و آن را بیرون آورده، باز در استخوان های سینۀ امام فرو برد و نیز تیری به گلوی مبارکش افکند و امام با پیشانی بر خاک زمین افتاد. امام آن گاه به سختی نشست و تیر را از گلوی خود بیرون آورد و دستانش را از خون پر کرد و سر و صورت خود را به آن آغشت و فرمود:
«هکذا حتی ألقی الله مخضبا بدمی مغصوبا علی حقی؛ این چنین حق باخته و آغشته به خون، خدا را دیدار کنم».
پس از آن همواره کسی به حسین (ع) نزدیک می شد. ابن سعد بانگ زد که کار امام را تمام کنید! هلال بن نافع یکی از نفرات سپاه ابن سعد می گوید: هیچ کشتۀ آغشته به خونی را زیباتر و نورانی تر از او ندیده ام. نور چهرۀ ملکوتی و زیبایی او، مرا از اندیشۀ شهادتش باز داشته بود.
امام در حالی که در گودی قتلگاه افتاده بود، آب خواست؛ اما به او آب ندادند و با گستاخی پاسخش گفتند! خولی چون نزدیک امام شد تا سر آن حضرت را جدا کند، لرزه بر اندامش افتاد و برگشت. آنگاه شمر آمد و بر سینه امام نشست و محاسن آن حضرت را به مشت گرفت و خواست که امام را بکشد.
حضرت تبسمی نمود و فرمود: «مرا می کشی و نمی دانی که من کیستم؟» شمر گفت: تو را خوب می شناسم؛ مادرت فاطمه زهرا (ع)، پدرت علی مرتضی (ع)، و جدت محمد مصطفی (ص) دادخواهت خدای برین و والا مرتبه است. تو را می کشم و از کشتن باک ندارم». آن گاه از قفا سر از تن امام جدا کرد!. برخی از منابع قاتل حسین (ع) را سنان بن انس می دانند.ابن جوزی نیز مدعی است که قاتل امام حسین (ع) سنان با مشارکت شمر بوده است .
به گزارش ابن سعد، بر پیکر حسین (ع) سی و سه زخم یافتند و در جامه هایش نشان یکصد و ده تیر و نشان چند ضربه شمشیر بود.
گودال قتلگاه
گودال قتلگاه در حرم امام حسین (ع) واقع شده است و مانند زیارتگاهی برای عاشقان اهل بیت (ع) و شیعیان میماند. این مکان جایی است که امام مظلوم لحظات آخر عمر خود را آنجا سپری کرد و به درجه رفیع شهادت نایل شد. در انتهای رواق جنوب غربی حرم امام حسین (ع) یک سالن باریک قرار دارد که توسط یک درب به اتاقی که موسوم به جایگاه قتلگاه است، متصل میشود. در این اتاق سردابی قرار دارد که یک سنگ مرمر به ارتفاع نیم متر از سطح زمین به صورت قبر بر روی آن جای گرفته است که به آن قسمت، گودال قتلگاه میگویند.
اکنون شما در زیارت از این مقدس کربلا، چهار طرف گودال قتلگاه را که با پنجرههای فولادی محصور شده را زیارت میکنید و زائران بسیاری را میبینید که از پشت ضریح گودال قتلگاه به این مکان شریف نظاره میکنند و در غم شهادت فرزند فاطمه(س) به دست دشمن ظالم و کینهتوز اشک میریزند. اما وقتی از پشت همین پنجرهها در ضلع جنوبی گودال قتلگاه به دقت نگاه میکنید، در داخل این گودال سنگ مرمر دایره شکلی را میبینید که گرداگرد آن جمله بسیار زیبایی از یکی از شاعران شیعه نقش بسته است.
دیوارههای این اتاق را با نقاشی و آیینه کاری زیبا مزین کردهاند و چهار طرف این مکان به وسیلهی پنجرههای فولادی محصور شده است و زائران برای تماشای جایگاه مقدس شهادت امام حسین (ع) میتوانند به کنار ضریح فولادی آن بیایند و از غم شهادت فرزند عزیز حضرت فاطمه (س) به دست ظالمان زمان خود ابراز همدردی کنند. گودال قتلگاه مانند میعادگاهی برای محبان رسول خدا و خاندان او میماند که بعد از زیارت و عبادت در این مکان آرامشی در دل آنها روانه میشود.
چه جملهای در گودال قتلگاه امام حسین(ع) نوشته شده است؟
گودال قتلگاه محل مقدسی است که سر مبارک حضرت سیدالشهداء توسط دشمن لعین از تن مطهرش جدا شد، این مکان مقدس امروز در نزدیکی مرقد آنحضرت واقع شده و زیارتگاه و میعادگاه محبان و دلسوختگان خاندان رسول خدا(ص) است.
متن این جمله زیبا و ترجمه آن به این شرح است:” إن کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوف خذینی“
ترجمه: “اگر دین محمد(ص) جز با کشتن من پا بر جا نمیماند پس ای شمشیرها مرا دریابید”