تاثیر ورزش و فعالیت های بدنی بر حافظه
مدت هاست که ورزش منظم برای بهبود و حفظ جنبه های اصلی عملکرد شناختی مانند توجه ، یادگیری و حافظه شناخته شده است. همچنین خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را در بزرگسالان مسن را هم کاهش می دهد.تاثیر ورزش بر حافظه چیست؟در ادامه مطلب با هم میخوانیم.
ساختاری در مغز به نام هیپوکامپ محل یادگیری و حافظه محسوب می شود. هیپوکامپ در لوب تمپورال میانی (MTL) واقع شده است این قسمت مغز با انجام حرکات ورزشی و داشتن فعالیت بدنی تقویت میشود. بیماری آلزایمر اغلب به عنوان سندرم قطع ارتباط در مغز توصیف می شود. یک مطالعه روی افراد مسن سالم سالمندان با هدف ارزیابی تأثیرات ورزش بر اتصالات عصبی در MTL انجام شده است که نتایج زیر را در بر داشته است:
چه افرادی در این مطالعه شرکت کرده اند؟
شرکت کنندگان در این مطالعه گروهی شامل ۳۴ بزرگسال آمریکایی با سن ۵۵ سال و بالاتر بودند که می توانستند بدون عصا ، واکر یا صندلی چرخدار راه بروند و با خیال راحت در ورزش شرکت کنند. سه مرد و ۳۱ زن در این مطالعه شرکت کردند. شرکت کنندگان در صورت داشتن اختلال شناختی خفیف یا زوال عقل ، یا مصرف هر دارویی که می تواند بر شناخت تأثیر بگذارد ، از مطالعه حذف شدند.
این مطالعه چه نتیجه ای داشت؟
این مطالعه قبل از همه گیری COVID-19 ، زمانی که شرکت در یک برنامه تمرینی گروهی ایمن بود ، انجام شد. پس از ارزیابی اولیه سلامتی ، تناسب اندام ، ۱۷ نفر از ۳۴ شرکت کننده در یک برنامه ۲۰ هفته تمرین هوازی مبتنی ثبت نام کردند که هر هفته دو بار به مدت ۶۰ دقیقه برگزار می شد و توسط یک مربی حرفه ای معتبر هدایت می شد. شرکت کنندگان در تمام جلسات تحت پایش قلب قرار گرفتند و با شدت متوسط ورزش کردند.
این مطالعه اثرات یک مداخله ورزشی ۲۰ هفته ای را در مقایسه با عدم ورزش بر انعطاف پذیری اتصالات عصبی در MTL آزمایش کرد. محققان از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) برای بررسی این ناحیه از مغز استفاده کردند. آنها همچنین آزمایش های یادگیری و حافظه را بر روی شرکت کنندگان انجام دادند و اطلاعات مربوط به تناسب اندام ، شاخص توده بدن (BMI) و سلامتی را جمع آوری کردند.
این مطلب هم میتواند برای شما مفید باشد:فواید ورزش بر روی مغز چیست؟
تاثیر ورزش و فعالیت های بدنی بر حافظه
نتایج مطالعه چه چیزی را نشان داد؟
محققان دریافتند کسانی که ورزش می کنند توانایی بیشتری در تنظیم مجدد و پیکربندی مجدد اتصالات عصبی در مغز خود دارند. این امر به آنها امکان می دهد تا اطلاعات را بهتر یاد بگیرند و حفظ کنند و سپس به صورت منطقی آن اطلاعات را در شرایط جدید به کار گیرند.
در این مداخله ورزشی ۲۰ هفته ای هیچ بهبودی در شاخص توده بدن (BMI) ، سلامت جسمی یا آمادگی هوازی مشاهده نشده است. اما ، شرکت کنندگان در این برنامه تمرینی در توانایی خود برای استفاده انعطاف پذیر و ترکیب مجدد اطلاعات حاصل از یادگیری های گذشته نشان دادند.
این مطالعه با توصیف مسیری که از طریق آن ورزش می تواند بر ساختار شبکه های اصلی مغز در MTL تأثیر مثبت بگذارد و امکان بهبود عملکرد شناختی را فراهم می کند ، به دانش علمی ما می افزاید. این مرز علوم اعصاب بینایی از مکانیسم ها و اثربخشی مداخلات مختلف – مانند ورزش – را در جهت بهبود کاهش شناختی مرتبط با سن ارائه می دهد.
علاوه بر این ، مطالعه نشان می دهد که انعطاف پذیری شبکه MTL به طور بالقوه می تواند به عنوان نشانگر زیستی برای تشخیص بیماری اولیه تخریب عصبی یا ارزیابی عملکرد شناختی قبل و بعد از مداخلات خاص استفاده شود.
محدودیت های این مطالعه چیست؟
از آنجا که شرکت کنندگان در مطالعه آمریکایی و غالباً مرد بودند ، محققان اظهار داشتند که یافته های آنها ممکن است به طور کلی در همه جمعیت ها اعمال نشود. اگرچه در این مطالعه از نظر آماری هیچ پیشرفت قابل توجهی در اندازه گیری های جسمانی سلامتی مانند BMI و آمادگی هوازی به دلیل ورزش مشاهده نشد ، اما از نظر ساختاری و عملکردی از جمله یادگیری و حفظ اطلاعات و سپس استفاده منطقی از این اطلاعات در شرایط جدید ، پیشرفت های ساختاری و عملکردی وجود داشت.
این امر محققان را بر آن داشت تا از جمله اقدامات سودمند مبتنی بر عصب برای ورزش در شرکت کنندگان آمریکایی حمایت کنند. علاوه بر این ، آنها اذعان می کنند که تعامل اجتماعی ممکن است در پیشرفت های دیده شده نقش داشته باشد. بعلاوه ، آنها تأکید می کنند که حتی اگر یک رژیم ورزشی در اواخر زندگی انجام شود ، باز هم ممکن است نقش مهمی در کاهش افت شناختی داشته باشد.
محتوای کاربردی و جذاب بود و موفق باشید