بهترین کارها هنگام عود و شدت گرفتن ام اس

مولتیپل اسکلروزیس (MS) می تواند غیرقابل پیش بینی باشد. حدود ۸۵ درصد از افراد مبتلا به ام اس مبتلا به ام اس عود کننده(RRMS) تشخیص داده می شوند که با عود های مکرر مشخص می شود که می تواند در اثر مواردی مانند خستگی، عفونت ها و بیماری ها ایجاد شود. عود ام اس می توانند از چند روز تا چند ماه ادامه داشته باشند و بسته به شدت آنها ممکن است زندگی روزمره شما را مختل کند.

فراتر از پایبندی به برنامه درمانی خود طبق تجویز و داشتن یک سبک زندگی سالم، هیچ راه اثبات شده ای برای جلوگیری کامل از عود ام اس وجود ندارد. اما این بدان معنا نیست که نمی توانید اقدامی انجام دهید.این شش استراتژی ممکن است به شما کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنید و سطح استرس خود را در طول عود کاهش دهید.

هنگام عود ام اس چه باید کرد؟

 آماده باشید

اولین قدم برای مدیریت عود این است که همیشه در صورت بروز آن آماده باشید. یک مکان خوب برای شروع، تهیه لیستی از اطلاعات مهم مانند شماره تماس اورژانس، جزئیات تاریخچه پزشکی و داروهای فعلی است. لیست خود را در مکانی به راحتی در خانه خود نگهداری کنید.

از آنجایی که عود ام اس می تواند بر تحرک شما تأثیر بگذارد، در صورتی که به دلیل شدت علائم نمی توانید رانندگی کنید، ترتیبات حمل و نقل را با دوستان قابل اعتماد یا اعضای خانواده انجام دهید.

علائم خود را کنترل کنید

شدت گرفتن ام اس می تواند جزئی باشد یا علائم شدیدتری داشته باشد. در برخی موارد، به خصوص اگر علائمی وجود داشته باشد که قبلا هرگز احساس نشده است، ممکن است لازم باشد به بیمارستان بروید.

اگر علائمی مانند درد قابل توجه، از دست دادن بینایی یا کاهش شدید تحرک را تجربه کردید، به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.

اگر فکر می‌کنید شروع تشدید ام اس را احساس می‌کنید، مراقب باشید که علائم خود را در ۲۴ ساعت اول به دقت بررسی کنید، اگر علائمی که قبلاً تجربه کرده‌اید، هستند. این مفید است که مطمئن شوید آنچه که تجربه می کنید در واقع یک عود است و نه یک تغییر ظریف.

عوامل خارجی مانند دما، استرس، کمبود خواب یا عفونت گاهی اوقات می توانند علائم را تشدید کنند، به گونه ای که احساس می شود شبیه به تشدید ام اس است. سعی کنید مراقب هر گونه نوسانات روزانه ای باشید که در آن مناطق تجربه کرده اید.

اگرچه علائم تشدید ام اس از فردی به فرد دیگر متفاوت است، برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

خستگی
مسائل حرکتی
سرگیجه
مشکل در تمرکز
مشکلات مثانه
تاری دید

اگر یک یا چند مورد از این علائم بیش از ۲۴ ساعت وجود داشته باشد، ممکن است عود کرده باشید.

با این حال، همه عودها نیاز به مراجعه به بیمارستان یا حتی درمان ندارند. تغییرات جزئی حسی یا افزایش خستگی ممکن است نشانه‌های عود باشد، اما اغلب می‌توان علائم را در خانه مدیریت کرد.

با پزشک خود تماس بگیرید

اگر فکر می کنید که عود می کنید، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید.

حتی اگر علائم شما قابل کنترل به نظر می رسد و احساس نمی کنید که نیاز به مراقبت پزشکی دارید، پزشک شما باید از هر عود بیماری اطلاع داشته باشد تا فعالیت و پیشرفت ام اس را به دقت بررسی کند و ارزیابی کند که داروهای ام اس شما چقدر خوب کار می کنند.

این مفید است که بتوانید به سؤالات کلیدی در مورد علائم خود پاسخ دهید، از جمله اینکه چه زمانی شروع شده اند، کدام قسمت های بدن شما تحت تأثیر قرار گرفته است و چگونه علائم بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد.

سعی کنید تا جایی که ممکن است جزئیات را ارائه دهید. اطمینان حاصل کنید که تغییرات عمده ای را در سبک زندگی، رژیم غذایی یا دارویی که ممکن است پزشک شما درباره آن نداند ذکر کنید.

        پیشنهاد می کنیم مقاله “رژیم طلایی دکتر واهل برای مبتلایان به ام اس چیست؟” را نیز مطالعه بفرمایید.      

 گزینه های درمانی خود را بررسی کنید

اگر شدت عودهای ام اس از زمان تشخیص اولیه افزایش یافته باشد، ممکن است صحبت با پزشک در مورد گزینه های درمانی جدید مفید باشد. همچنین به طور کلی پذیرفته شده است که درمان هر گونه علائم جدید یا تشدید علائم می تواند مدت زمان را کوتاه کند و از آسیب بیشتر عصبی جلوگیری کند.

توانبخشی ترمیمی گزینه دیگری است که صرف نظر از اینکه درمان استروئیدی را دنبال می کنید یا نه، در دسترس است.

هدف برنامه‌های توانبخشی کمک به بازیابی عملکردهایی است که برای زندگی روزمره ضروری هستند، مانند تحرک، تناسب اندام، عملکرد کاری و مراقبت شخصی. اعضای تیم توانبخشی شما بسته به علائم شما ممکن است شامل فیزیوتراپیست، آسیب شناس گفتار، کاردرمانگر یا متخصص بهبود شناختی باشند.

اگر علاقه مند به امتحان یک برنامه توانبخشی هستید، پزشک می تواند شما را برای نیازهای خاص خود به سایر متخصصان پزشکی ارجاع دهد.

 به دوستان اطلاع دهید

هنگامی که با پزشک خود تماس گرفتید، به دوستان و خانواده خود اطلاع دهید که دچار عود بیماری شده اید. علائم شما ممکن است به این معنی باشد که باید برخی از برنامه های اجتماعی یا نیازهای حمایتی خود را تغییر دهید.

اگر برای انجام کارهای خانگی یا وسایل حمل و نقل نیاز به کمک دارید، از پرسیدن نترسید. گاهی اوقات مردم از درخواست کمک خجالت می کشند، اما عزیزان شما احتمالاً می خواهند به هر نحوی که می توانند از شما حمایت کنند.

اگر کار می کنید، اطلاع رسانی به کارفرمایتان که در حال تجربه یک عود بیماری هستید نیز می تواند مفید باشد، به خصوص اگر ممکن است عملکرد شما در محل کار تحت تاثیر قرار گیرد. در صورت امکان، مرخصی گرفتن، کار کردن از خانه، یا تغییر ساختار زمان استراحت ممکن است به شما کمک کند بین مسئولیت های شغلی و سلامتی خود تعادل ایجاد کنید.

 احساسات خود را درک کنید

عود ام اس می تواند منبع استرس و احساسات پیچیده باشد. علائمی مانند خستگی می تواند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد و باعث احساس غم و اندوه یا افسردگی شود.

مردم گاهی اوقات نسبت به موقعیت خشمگین هستند، از آینده می ترسند، یا نگران این هستند که چگونه این وضعیت بر روابط با دیگران تأثیر می گذارد. اگر هر یک از این پاسخ ها را تجربه می کنید، به خود یادآوری کنید که این احساسات با گذشت زمان از بین خواهند رفت.

تمرینات ذهن آگاهی مانند تنفس عمیق و مدیتیشن می توانند راه های موثری برای مدیریت استرس و اضطراب باشند. مراکز اجتماعی محلی و استودیوهای یوگا اغلب کلاس‌هایی ارائه می‌دهند، یا می‌توانید داروهای هدایت‌شده را از طریق پادکست‌ها یا برنامه‌های تلفن هوشمند امتحان کنید. حتی چند دقیقه وقت گذاشتن برای نشستن آرام و تمرکز روی تنفس ممکن است کمک کند.

وقت گذاشتن برای استراحت، مراقبت از خود و انجام برخی فعالیت‌ها در روز همگی می‌توانند به شما از لحاظ جسمی و عاطفی کمک کنند. پزشک می تواند به شما کمک کند تا بر اساس علائم و خلق و خوی خود تعیین کنید که چه مقدار استراحت و چه مقدار فعالیت را برای آن هدف قرار دهید.

آنها همچنین می توانند شما را به خدمات مشاوره راهنمایی کنند، اگر احساس می کنید تحت تأثیر احساسات خود هستید. صحبت کردن در مورد احساسات خود با یک فرد بی طرف می تواند دیدگاه جدیدی در مورد چیزها ارائه دهد.

اگرچه نمی‌توانید تشدید ام اس را پیش‌بینی کنید، اما می‌توانید اقداماتی را انجام دهید تا برای تغییرات در وضعیت خود آماده باشید. به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید.سعی کنید یک رابطه قابل اعتماد با پزشک خود ایجاد کنید تا در مورد هر گونه تغییر در وضعیت خود بلافاصله صحبت کنید.