چگونه با سالمندان رفتارکنیم؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”چگونه با سالمندان رفتارکنیم؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

تعیین سن آغاز پیری کار دشواری است. بعضی آن را از چهل سالگی می دانند و گروهی دیگر از هفتاد سالگی به بعد را سالمند می گویند . عده ای نیز به طور کلی پیری را امری نسبی ،درونی، روانی، اجتماعی و جسمی می دانند و می گویند یک شخص ممکن است در ۸۰ سالگی هم تحرک و جنب و جوش و فعالیت کافی داشته باشد و سیمایش چنان باشد که آثار و علایم پیری بر آن غالب نباشد، در حالی که فرد دیگری که در سن ۴۰تا ۵۰ سالگی احساس ضعف و سستی و پیری نماید.

با این اوصاف پیری زمانی آغاز می شود که فعالیت قوای انسانی نظیر توان عضلانی، دستگاه عصبی و سایر دستگاه های حیاتی خارج از علل بیماری کاهش چشم گیر پیدا کند، یعنی پیری وابسته به ارگانیسم هر فرد است.

چند نکته در باب رفتار صحیح با سالمندان

۱. به سالمندان ترحم نکنیم

سالمندی یکی از دوره‌های سنی است که به ناگه قرار نیست افراد نادان و بی‌توان شوند.  زمانی که افراد سالمند از توانایی خودشان ناامید می‌شوند، احساسات پیچیده‌ای را تجربه می‌کنند که باعث می‌شود کم کم از نظر روحی فرسوده‌تر شوند. رفتار دیگران هم خیلی موثر است. اگر با سالمندان رفتاری از روی ترحم شود، آن‌ها بهتر از هر کسی این واقعیت را درک می‌کنند و از اینکه موقعیت قابل ترحم دارند سخت دلگیر می‌شوند.

۲. رفتار غیرکلامی خودتان را کنترل کنیم

گاهی اوقات یک نگاه یا یک ادا، همین کافی است تا یک سالمند از درون بشکند. احساسات ما در چهره ما مشخص می‌شود و بهتر است نگاه و رفتار خودمان را ارزیابی کنیم و به وسیله آن حس منفی به سالمندان ندهیم.

۳٫صبور باشید

ناگفته نماند که رفتار با بسیاری از افراد مسن نیاز به صبوری دارد. حرکات آهسته، فراموشی و… در بسیاری از سالمندان وجود دارد که خیلی اوقات باعث از بین رفتن عزتشان می‌شود. بهترین راه همدلی با سالمندان است. مثلا جملاتی مانند «آرام راه می‌رود چون دست و پنجه نرم کردن با پوکی استخوان ساده نیست» به شما کمک می‌کند موقعیت سالمند را از زاویه‌ای همدلانه ببینید.

۴٫پیشنهاد بدهید نه دستور

تجربه نشان می‌‌دهد که دستور دادن و حکم صادر کردن برای سالمندان، آنها را افسرده و ناامید خواهد کرد و حتی باعث خواهد شد که مقاومت کرده و حالت دفاعی به خود بگیرند و بخواهند جایگاه قبلی خود را به رخ شما کشیده یا دوباره بدان برگردند. در حالی که توان آن را هم ندارند و سرانجام ناامیدتر و افسرده شوند.به جای دستور دادن چیزهایی که در ذهن دارید را به آنها پیشنهاد بدهید.

۵-انتقال حس مفید بودن

اگر هر کدام از ما برحسب علاقه، توان و تخصص سالمندمان، جایگاهش را به او تقدیم کنیم و با رفتارمان به او نشان دهیم که هرگز از نظر ما به فردی سربار و غیر موثر تبدیل نشده است، بسیاری از مسایل و مشکلات‌مان حل خواهد شد. اکثر سالمندان توانمندی‌‌های خاصی دارند. اگر به آنها این فرصت و موقعیت را بدهیم که توانایی خود را به نوجوانان و کودکان محله یا فامیل بیاموزند، احساس مفید بودن آنها را افزایش داده‌ایم. یا اگر مثلا می‌‌توانند به کودک ما دیکته بگویند یا در حساب ساده به آنها کمک کنند خوب است که از آنها کمک بگیریم.

حواسمان به سلامتی سالمندمان باشد

سالمندان و کودکان شکننده‌تر از جوانان و میانسالان هستند. سالمندان به علت کهولت می‌توانند سلامتی کلی خود را به علت‌های کوچک از دست بدهند. اگر سالمندی در اطراف خود داریم، بیش از سایر اعضای خانواده مراقب سلامت او باشیم.آزمایش های سالیانه را حتما برایشان انجام دهیم.حواسمان به تغذیه آنها باشد.

سخن آخر

افراد سالمند مانند یک صندوقچه پر از جواهر هستند. این جواهرات همان تجربه‌‌ها و داشته‌‌های معنوی و فهم و شناخت آنها از زندگی است. اگر قفل این صندوقچه با محبت باز شود جواهرات موجود در آن می‌‌تواند سخاوتمندانه در اختیار اطرافیان قرار گیرد اما اگر به صندوقچه آسیبی وارد بیاید شاید هرگز جواهرات آن هم رو نشود و مورد استفاده قرار نگیرد.

منبع:پزشکان بدون مرز،ایرنا،دکترسلام