چگونه با ترس از رانندگی مقابله کنیم؟

فوبیا رانندگی چیست؟ چرا یک نوع افکار می تواند پیامدهای متفاوتی برای گروهی از مردم داشته باشد؟ در این مقاله در مورد فوبیا رانندگی و نحوه درمان صحبت خواهیم کرد.

فوبیا رانندگی یک وضعیت روانی است که می تواند رنج زیادی را در برخی افراد ایجاد کند. در این موارد، افکار باعث ایجاد اضطراب فوق العاده می شود که می تواند باعث شود افرادی که از آن رنج می برند، خود را از عزیزان خود و محیط جدا کنند. به همین دلیل، نقش روان درمانی در ترس از رانندگی برای کیفیت زندگی این افراد بسیار مهم است.

اغلب، کسانی که از این اختلال رنج می برند مکانیسم هایی برای مبارزه با این افکار ایجاد می کنند. با این حال، بیشتر اوقات این استراتژی ها بی اثر هستند و در دراز مدت می توانند مشکل را بدتر کنند.

از طریق روان درمانی می توانیم نقش این گونه افکار را در زندگی بیمار بهتر درک کنیم. و همچنین شناسایی رفتارهایی که آنها را تقویت می کند و اصلاح آنها برای رفتارهای سالم تر.

فوبیا رانندگی چیست؟

فوبیا رانندگی چیست؟

مردم اغلب با افکاری سر و کار دارند که می توان آنها را «سرزده» در نظر گرفت. اینها اغلب ایده هایی هستند که چون پوچ هستند، در نهایت به راحتی فراموش می کنیم. با این حال، کسانی هستند که به دلایلی شروع به ایجاد نوعی تثبیت روی افکار خاص می کنند. این چیزی است که مشخصه اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) است.

افراد مبتلا به OCD افکار مزاحم و مضطرب مکرر دارند. به عنوان یک استراتژی برای از بین بردن آنها، فرد الگوهای رفتاری خاصی را تقویت می کند که به دلیل زمان مورد نیاز و رنجی که ایجاد می کنند، ناکارآمد می شوند.

برای مثال، فردی که مبتلا به OCD است ممکن است افکار مزاحم در مورد کثیف بودن و مریض شدن داشته باشد. در نتیجه، ممکن است برخی از اجبارها مانند تمیز کردن تمام سطوح قبل از لمس آنها ایجاد شود.

از این نظر، ترس از رانندگی نوعی اختلال وسواس فکری-اجباری است که در آن موضوع، انگیزه های شخصی است. برای نشان دادن بهتر آن، بیایید به یک موقعیت معمولی فکر کنیم: شما منتظر رسیدن قطار هستید و حوصله‌تان سر رفته است. ناگهان به سمت مسیرها نگاه می‌کنی و فکر می‌کنی: اگر به آنجا بپرم چه اتفاقی می‌افتد؟ به احتمال زیاد به خودتان می خندید و در نهایت این ایده را بسیار پوچ رد خواهید کرد.

با این حال، برای فردی که فوبیا رانندگی دارد، این نوع افکار به چیزی وسواسی تبدیل می شوند که نمی توانند از آن اجتناب کنند. در نتیجه، ممکن است رفتارهای خاصی را در او ایجاد کند، مانند اجتناب از چاقو به دلیل ترس از میل به صدمه زدن به خود. یا حتی به دلیل ترس از آسیب رساندن به شریک زندگی یا فرزندان دچار فوبیا رانندگی میشوید.

        پیشنهاد می کنیم مقاله “شما هم از آمپول می ترسید؟ این مقاله را بخوانید” را نیز مطالعه بفرمایید.      

درمان روانشناختی برای فوبیا رانندگی

یک شرط مهم برای تشخیص ترس از رانندگی این است که وسواس ها و اجبارها حداقل یک ساعت در روز ذهن شما را اشغال کنند. علاوه بر آن، این که در نتیجه محدودیت‌های ناشی از آن باعث ناراحتی قابل توجهی می‌شوند. هنگامی که تشخیص مشخص شد، در درمان فوبیا رانندگی می توانیم موارد زیر را پیدا کنیم:

آموزش روانی

ابتدا تشخیص به فرد اطلاع داده می شود تا او شروع به توسعه آگاهی از بیماری خود کند. در طول جلسات آموزش روانی، بیمار می تواند سوالات مختلفی در مورد اختلال بپرسد که روانشناسان به آنها پاسخ خواهند داد. هدف از آموزش روانی این است که فرد تشخیص دهد چه اتفاقی می افتد و چگونه بر زندگی روزمره او تأثیر می گذارد.

درمان شناختی- رفتاری

درمان شناختی- رفتاری یکی از رویکردهای پیشرو در روان درمانی معاصر است. هدف آن ارزیابی، شناسایی و رسیدگی به افکار و رفتارهایی است که باعث ناراحتی فرد می شود. از آنجا که فوبیای رانندگی اختلالی است که در آن افکار و رفتارهایی وجود دارد که برای بیمار نامطلوب است، معمولاً این گزینه ارجح است.

این به این دلیل است که شواهد علمی نشان می دهد که در بهبود علائم OCD کاملاً مؤثر است (McKay et al., 2015). از طریق درمان شناختی رفتاری، بیماران می توانند تکنیک هایی را برای تنظیم اضطراب خود بیاموزند.

به عنوان مثال، تکنیک های تنفس دیافراگمی آرامش را تسهیل می کند. به همین ترتیب، تکنیک های آرام سازی عضلانی به از بین بردن تنش های انباشته شده که با احساساتی مانند اضطراب یا استرس مرتبط هستند کمک می کند. نتیجه مورد انتظار این است که دفعات ظاهر شدن افکار مضطرب کاهش می یابد.

نتیجه مورد انتظار این است که دفعات ظاهر شدن افکار مضطرب کاهش می یابد و همچنین ناراحتی ایجاد شده را تنظیم می کند.

به طور مشابه، درمان روان‌شناختی در فوبیای رانندگی به شما امکان می‌دهد تا روی افکار نشخوارکننده و غیرمنطقی که باعث وسواس می‌شوند کار کنید. بنابراین، تکنیک توقف فکر ممکن است برای این بیماران مناسب باشد. در این صورت کاری که انجام می شود آموزش دادن به اوست که بتواند افکار وسواسی و تکراری را شناسایی کند تا بتواند جلوی آنها را بگیرد.

تکنیک های روبه رو شدن با ترس

قرار گرفتن در معرض محرک هایی که باعث ایجاد افکار وسواسی و اجبار می شود می تواند در این موارد کمک کند. به عنوان مثال، اگر بیمار از قرار گرفتن در کنار چاقوها می ترسد زیرا می ترسد با آن به خود یا دیگران آسیب برساند، در معرض آن قرار می گیرد. این مواجهه باید به تدریج و همراه با تکنیک های آرام سازی و تنفس برای کنترل اضطراب ناشی از محرک انجام شود.

اگر به این مورد فرضی فکر کنیم، اولین جلسات نوردهی می تواند شامل قرار دادن بیمار در اتاقی با مقداری چاقو باشد. در حالی که در آنجا، تصویر چاقوها احتمالاً افکار مضطرب را تحریک می کند و فرد می خواهد فرار کند. این زمانی است که برای مقابله با اضطراب و اجتناب از پاسخ پرواز باید از تکنیک های آرامش و تنفس استفاده کرد.

هنگامی که سطح اضطراب پایین آمد، مرحله بعدی می تواند این باشد که او به سمت چاقوها برود و آنها را نگه دارد. قبل از رفتن به تمرین دیگری که می تواند غذا را با چاقو آماده کند، این روند به همان روش مرحله قبل تکرار می شود. این دو هدف دارد: اول، جلوگیری از تقویت بیشتر وسواس و اجبار، و دوم اینکه مغز متوجه شود که خطری وجود ندارد.

درمان پذیرش و تعهد (ACT)

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد یکی دیگر از اصلی ترین جایگزین های درمانی برای فوبیای رانندگی است. یک مرور سیستماتیک توسط رودریگز (۲۰۲۲) به این نتیجه رسید که کارآزمایی‌های بالینی از اثربخشی TAC به عنوان درمانی برای OCD حمایت می‌کنند.

در همین راستا، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد کمتر بر سرکوب علائم بیماری و بیشتر بر محدود کردن آنها برای تعامل سازگار با محیط تمرکز دارد. وقتی از پذیرش صحبت می کنیم، به این واقعیت اشاره می کنیم که تجربه عاطفی فرد را می پذیرد. این در مورد دلسوزتر بودن و درک احساسمان است.

به نوبه خود، متعهد شدن در مقایسه با سایر متغیرها، مانند تعامل با محیط، با اهمیت دادن بیشتر به ارزش‌هایمان هنگام تصمیم‌گیری مرتبط است. با برنامه ریزی اقداماتی که سازگار هستند، راحت تر می توان بیماران را متعهد به شروع تغییر کرد.

به این ترتیب، به راحتی می توان فهمید که چرا CT یک گزینه رایج در پرداختن به فوبیای تکانشی است. با کمک به بیماران با تطبیق تجربه عاطفی خود و پذیرش آن، به جای قضاوت و رد آن، اضطراب و استرس کاهش می یابد. علاوه بر این، اگر درمان با ارزش ها و آرزوهای فرد تطبیق داده شود، ایجاد تغییرات واقعی در زندگی آنها آسان تر خواهد بود.

درمان روانشناختی برای فوبیا رانندگی 

در برخی موارد، مشاوره روانپزشکی ممکن است برای فعال کردن بخش دارویی مداخله ضروری باشد. روان دارویی می تواند به تثبیت خلق و خوی بیمار کمک کند، بنابراین دوره درمان را تسهیل می کند. به هر حال، اگر یک واکنش شدید اضطرابی به دنبال داشته باشد، کار بر روی باورهای غیرمنطقی می تواند دشوار باشد.

برای نتیجه گیری، اجازه دهید در نظر داشته باشیم که درمان روانشناختی در فوبیای رانندگی زمان می برد. تغییرات به تدریج رخ می دهد، اما با پشتکار و تعهد، بیماران موفق به بهبود و داشتن زندگی عادی می شوند. اگر مشکوک هستید که شما یا کسی که می شناسید به آن مبتلا شده است، در اسرع وقت به دنبال کمک باشید.

4/5 - (1 امتیاز)
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.