مخترع مکعب روبیک چه کسی است؟

 خالق این پازل، روبیک، استاد معماری مجارستانی به نام ارنو روبیک بود. زمانی که او مکعب را در سال ۱۹۷۴ اختراع کرد، مطمئن نبود که هرگز بتوان آن را حل کرد. ریاضیدانان بعداً محاسبه کردند که ۴۳,۲۵۲,۰۰۳,۲۷۴,۴۸۹,۸۵۶,۰۰۰ روش برای چیدمان مربع ها وجود دارد، اما فقط یکی از این ترکیب ها صحیح است. وقتی آقای روبیک سرانجام پس از هفته ها ناامیدی این کار را انجام داد، “احساس موفقیت و آرامش کامل” بر او چیره شد.

در حدود پنج دهه پس از آن، مکعب روبیک به یکی از ماندگارترین، فریبنده‌ترین، دیوانه‌کننده‌ترین و جذاب‌ترین پازل‌هایی تبدیل شده است که تاکنون ساخته شده است. بیش از ۳۵۰ میلیون مکعب در سراسر جهان فروخته شده است.

مکعب روبیک برنامه نویسان کامپیوتر، فیلسوفان و هنرمندان را مجذوب خود می کنند. صدها کتاب، استراتژی‌های حل سریع امیدوارکننده، تجزیه و تحلیل اصول طراحی مکعب یا کاوش در اهمیت فلسفی آنها منتشر شده است.

ماهیت واقعی مکعب چیست؟

اما حتی زمانی که مکعب روبیک جهان را فتح کرد، مردی که از تبلیغات بیزار است در پشت آن راز باقی مانده است. کتاب Cubed  تا حدی خاطرات آقای روبیک است، تا حدی یک رساله فکری و تا حد زیادی یک داستان عاشقانه درباره رابطه در حال تکامل او با اختراعی که نام او روی آن متمرکز شده است.

او در مصاحبه‌ای با اسکایپ در بوداپست گفت: «من نمی‌خواهم زندگی‌نامه بنویسم، زیرا علاقه‌ای به زندگی یا اشتراک‌گذاری زندگی‌ام ندارم. “دلیل کلیدی من این بود که سعی کنم بفهمم چه اتفاقی افتاده و چرا اتفاق افتاده است. ماهیت واقعی مکعب چیست؟”

چند خطی درباره مخترع مکعب روبیک

آقای روبیک، ۷۶ ساله، پر جنب و جوش و متحرک است، مردی عینکی روی کاناپه نشسته است ، دستانش را میان موهایش می گذراند به طوری که موهایش به صورت یک دسته خاکستری بلند می شود و به او ظاهر پرنده ای مبهوت می دهد.

او به طور رسمی صحبت می کند و پاسخ های طولانی، مفصل و فلسفی می دهد، و اغلب عبارت «و غیره و غیره» را دنبال می کند. او در اتاق نشیمن خود، در خانه ای که خودش طراحی کرده بود، در مقابل قفسه ای پر از عناوین علمی تخیلی نشست – آثار مورد علاقه او شامل آثار ایزاک آسیموف و نویسنده لهستانی  است.

او در مورد مکعب طوری صحبت می کند که گویی فرزند اوست. او گفت: “من خیلی به مکعب نزدیک هستم. مکعب در کنار من بزرگ می شد و در حال حاضر، میانسال است، بنابراین من چیزهای زیادی در مورد آن می دانم.” آقای روبیک گفت: «اینم یکی،»، آن را از روی میز قهوه‌خوری بیرون آورد و تا یک ساعت بعد یا بیشتر در حین صحبت کردن، بی‌خیال با آن دست و پنجه نرم کرد.او گفت، همانطور که او در حال نوشتن Cubed بود، درک او از اختراع خود تکامل یافت.

او گفت: “در مسیر تلاش برای درک ماهیت مکعب، نظرم تغییر کرد.” “چیزی که واقعاً برای من جالب بود، ماهیت مکعب نبود، بلکه ماهیت مردم، رابطه بین مردم و مکعب بود.”

روبیک می‌تواند تجربه‌ای عجیب و سردرگم کننده باشد، تجربه‌ای که شبیه به برداشتن و چرخاندن یکی از مکعب‌های اوست. آقای روبیک گفت که این فاقد ساختار روایی روشن است .

او در ابتدا حتی نمی‌خواست کتاب فصل‌هایی داشته باشد یا حتی عنوانی داشته باشد. او گفت: «من چندین ایده داشتم و فکر کردم این ترکیبی از ایده‌هایی را که در ذهنم دارم به اشتراک بگذارم و به خواننده بسپارم تا بفهمد کدام یک از آنها ارزشمند هستند. من دستان شما را نمی‌گیرم و در این مسیر راه نمی‌روم. می‌توانید از آخر یا از وسط شروع کنید.

یا می توانید از ابتدا شروع کنید. آقای روبیک در ۱۳ ژوئیه ۱۹۴۴،در زیرزمین یک بیمارستان بوداپست که تبدیل به پناهگاه حملات هوایی شده بود، به دنیا آمد. پدرش مهندس طراح گلایدرهای هوایی بود.

در کودکی عاشق طراحی، نقاشی و مجسمه سازی بود. او معماری را در دانشگاه صنعتی بوداپست خواند و سپس در کالج هنرهای کاربردی تحصیل کرد. او شیفته الگوهای هندسی شد.

او به عنوان استاد، کلاسی به نام هندسه توصیفی تدریس کرد که شامل آموزش استفاده از تصاویر دو بعدی برای نمایش اشکال و مسائل سه بعدی بود. این یک میدان عجیب و غریب و باطنی بود، اما او را برای توسعه مکعب آماده کرد.

        پیشنهاد می کنیم مقاله “واقعیت های جالب در مورد تلفن ، اولین جمله گفته شده با تلفن چی بود؟” را نیز مطالعه بفرمایید.      

روزی که مکعب روبیک ساخته شد

در بهار سال ۱۹۷۴، زمانی که ۲۹ ساله بود، آقای روبیک در اتاق خوابش در آپارتمان مادرش بود و مشغول سرهم بندی بود. او اتاقش را شبیه داخل جیب یک کودک توصیف می کند که مداد رنگی، نخ، چوب، فنر و تکه های کاغذ در هر سطحی پراکنده شده است. همچنین پر از مکعب هایی بود که او از کاغذ و چوب ساخته بود.

یک روز، او سعی کرد هشت مکعب را کنار هم بگذارد تا بتوانند به هم بچسبند و در عین حال حرکت کنند و جاهایشان را با هم عوض کنند. او مکعب ها را از چوب درست کرد، سپس در گوشه های مکعب ها سوراخ کرد تا آنها را به هم متصل کند. جسم به سرعت از هم پاشید.

چند بار بعد، آقای روبیک طرح منحصربه‌فردی را کشف کرد که به او اجازه ساخت چیزی متناقض را داد: یک جسم جامد و ساکن که همچنین سیال است.

بعد از اینکه به مکعب چوبی خود چرخشی اولیه داد، تصمیم گرفت به مربع ها رنگ اضافه کند تا حرکت آنها قابل مشاهده باشد. او صورت مربع ها را زرد، آبی، قرمز، نارنجی، سبز و سفید کرد.

او آن را چرخاند، سپس یک چرخش دیگر، سپس یک چرخش دیگر، و به پیچیدن ادامه داد تا اینکه متوجه شد ممکن است نتواند آن را به حالت اولیه خود بازگرداند.

او در یک پیچ و خم رنگارنگ گم شده بود، و هیچ سرنخی نداشت که چگونه در آن حرکت کند. او می نویسد: راه برگشتی وجود نداشت.

آقای روبیک پس از انجام طرح اولیه آن، درخواستی را برای ثبت یک “اسباب بازی منطقی سه بعدی” به اداره ثبت اختراع مجارستان ارائه کرد. تولید کننده ست های شطرنج و اسباب بازی های پلاستیکی ۵۰۰۰ نسخه تولید کرد.

فروش مکعب روبیک برای اولین بار در جهان

در سال ۱۹۷۷، روبیک “Buvos Kocka” یا “مکعب جادویی” در اسباب‌فروشی‌های مجارستان عرضه شد. دو سال بعد، ۳۰۰۰۰۰ مکعب در مجارستان فروخته شد. آقای روبیک با یک شرکت آمریکایی به نام Ideal Toy قراردادی امضا کرد که می خواست ۱ میلیون مکعب برای فروش در خارج از کشور بفروشد. آقای روبیک در سال ۱۹۸۰، اختراع خود را در نمایشگاه اسباب بازی به نیویورک آورد.

او کاریزماتیک ترین فروشنده نبود – یک استاد معماری خجالتی با تسلط محدود به زبان انگلیسی – اما شرکت به کسی نیاز داشت که نشان دهد این معما قابل حل است. فروش منفجر شد. عالی بود در سه سال ۱۰۰ میلیون مکعب روبیک فروخت. راهنماهایی برای حل مکعب لیست پرفروش‌ها را نشان می‌دهد.

استیو پترسون، فیلسوف و نویسنده کتاب Square One: The Base of Knowledge، که در مورد مکعب به عنوان تجسمی از پارادوکس ها نوشته است، می گوید:

«به نظر می رسد که مکعب بسیار ساده است – فقط شش ضلع و شش رنگ دارد. . “در مدت زمان بسیار کوتاه، به طرز باورنکردنی پیچیده می شود.”

آقای روبیک استودیوی طراحی خود را در مجارستان راه‌اندازی کرد و شروع به کار روی پروژه‌های جدید و احیای پروژه‌های رها شده، از جمله پازل‌هایی به نام‌های Snake و Rubik’s Tangle کرد.

خود آقای روبیک می‌تواند مکعب را در حدود یک دقیقه حل کند – بهبودی نسبت به اولین فرآیند دردناک – اما او به سرعت علاقه‌ای ندارد. راه‌حل ظریف، کیفیت راه‌حل، بسیار مهم‌تر از زمان‌بندی است.”

او این روزها وقت خود را به خواندن علمی تخیلی، بازی تنیس روی میز، باغبانی و مراقبت از کاکتوس هایش می گذراند. آقای روبیک گفت: “من این کار را به این دلیل انجام نمی دهم که می خواهم قهرمان شوم، یا به این دلیل که از بازی کردن آن انتظار اکتشافات جدیدی دارم. در عین حال، من انتظار پتانسیل های جدیدی برای ایده های اساسی دارم.” من پتانسیل هایی را می بینم که هنوز استفاده نشده اند.