عدل الهی یعنی چه؟چرا در جهان مشکلات وجود دارد؟
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”عدل الهی یعنی چه؟چرا در جهان مشکلات وجود دارد؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
عدل الهی به این معناست که خداوند متعال هر چیزی را به جای خود قرار می دهد و حقّ هر صاحب حقّی را به او تسلیم می کند. عدل الهی در سه حوزه مورد بحث قرار می گیرد:
۱٫ عدالت در حوزه آفرینش، ۲٫ عدالت در حوزه قانون گذاری و تشریع، ۳٫ عدالت در حوزه جزا و پاداش. ما معتقدیم از آنجا که زمینه های ظلم از خداوند متعال منتفی است؛ آن وجود مقدّس در هر سه حوزه عادل است.
چرا خدا دنیا را به گونه ای خلق نکرد که جنگ و فقر و ستم وبیماری … در آن نباشد؟
میزان وسعت نگاهها، ما را به جوابهای متفاوتی برای این سوال می رساند!
آن کس که پرخوری می کند و از غذاهای مضر پرهیز نمی کند، اگر نگاهش محدود به همان لحظات خوردن باشد، چیزی جز لذت و خوشی نمی بیند. اما اگر نگاهش را وسیع تر سازد، آن لذت، برایش به صورت ضرر و زیان بزرگ به تصویر در می آید.
آن کس که رنج ورزش و کوشش سخت را متحمل نمی شود، اگر تنها همان لحظات رها بودن و دغدغه نداشتن را ببیند، قطعا شاد خواهد بود! اما اگر بیماری های حاصله از بی تحرکی را ببیند، آن رها بودن برایش ملال خواهد داشت و عرق ریختن و تلاش کردن همراه ورزش، برایش دلپذیر خواهد بود.
این دو تنها مثال هایی بودند که نشان دهند افق دید می تواند معنای خوشی را عوض کند.
حال باید بنگریم که انسان را در چه وسعتی می بینیم! اگر انسان را در محدوده تنگ دنیای مادی می بینیم و چیزی جز آن در افق دیدمان قرار نمی گیرد، قطعا جنگ و فقر و ظلم و … نباید در مجموعه دنیا قرار می گرفت. تا دنیا برایمان دلپذیر تر می شد. اما اگر وسعتی به اندازه ابدیت برای انسان می بینیم، دنیای مادی در مقایسه با آن ابد، صفر خواهد بود.
نگاه وسیع، انسان را واقف می سازد که سختی ها باید باشد! چرا که هیچ ورزشکاری، بدون رنج تمرین ها، شادی پیروزی و افتخارات نصیبش نمی شود. هیچ دانش آموزی، بدون رنج کسب علم، افتخارات علمی و بهره مندی از آن نصیبش نمی شود و … از همین روست که انسان در رنج و سختی آفریده شده است.
آیا کسی میتواند از خداوند طلبکار باشد؟
انسان دو مرحله در زندگی خود دارد: مرحله خلق شدن و مرحله رشد کردن.
در مرحله خلق شدن امکان ندارد که در حق کسی ظلم شود؛ چون قبل از خلقت کسی نبوده تا حقی داشته باشد و حق خود را طلب کند و مدعی شود که حقش در هنگام خلق شدن مراعات نشده است.
چیزی که تا دیروز معدوم بوده و امروز تازه لباس وجود پوشیده است، معلوم است که نمیتواند ادعا کند حق من ادا نشده و من مظلوم واقع شدهام؛ چون قبل از خلقت معدوم بوده و وجودی نداشته تا حقی داشته باشد.
اما بعد از مرحله خلق شدن، باز هم در عالَمی که همه مخلوقند و یک نفر خالق، امکان ندارد که خالق در حق کسی ظلم نماید؛ چون همه هرچه دارند از خود خالق است و هیچ استقلالی ندارند و به بیان دیگر همه هرچه دارند امانتی از جانب خود اوست و باید شکرگذار وی نیز باشند. پس هیچ کس از خداوند طلبکار نیست و در نتیجه امکان ندارد خداوند به کسی ظلم نماید؛ چون ظلم در جائی تصور دارد که حقی باشد.
منبع:شهرسوال،دفترآیت الله مکارم شیرازی،عرفان و حکمت