شایع ترین اختلالات بویایی چیست؟
شایع ترین اختلالات بویایی آنوسمی، هیپوسمی، پاروسمی و فانتوسمی است. آنها نام هایی هستند که برای اکثر مردم کمتر شناخته شده است، زیرا، به طور کلی، آنها اختلالات عود کننده یا گسترده در بین جمعیت زیاد نیستند.
اما به هر حال، شایع ترین اختلالات بویایی کیفیت زندگی شما را کاهش می دهند. توانایی درک بوها نه تنها بر توانایی تشخیص طعم ها تأثیر می گذارد، بلکه راهی برای گرفتن سیگنال های هشدار دهنده در مواجهه با موقعیت های خطرناک است. بر اساس تحقیقات موجود، شایع ترین اختلالات بویایی بیشتر در افراد مسن رخ می دهد. بنابراین تخمین زده می شود که تقریباً یک چهارم مردان بین ۶۰ تا ۶۹ سال دارای یکی از این اختلالات هستند. در زنان این نسبت ۱۱ درصد است.
حس بویایی
حس بویایی یک ساختار پیچیده و منحصر به فرد است. همراه با طعم، بخشی از سیستم حسی شیمیایی است. این به لطف وجود سلول های تخصصی به نام نورون های حسی بویایی عمل می کند. آنها در بالای بینی قرار دارند و به مغز متصل هستند.
بوها از دو مسیر به این نورون ها می رسد. اولین مورد سوراخ های بینی است که به طور مستقیم بو را جذب می کند. دوم کانالی است که قسمت بالایی گلو را به بینی متصل می کند. به همین دلیل است که عطرها هنگام غذا خوردن نیز درک می شوند.
هنگامی که سیستم بویایی به هر دلیلی خراب می شود، توانایی درک صحیح بوها از بین می رود. این بر حس چشایی تأثیر می گذارد: طعم ها نیز به درستی درک نمی شوند. و می تواند خطرناک باشد، زیرا، به عنوان مثال، نشت گاز، یا احتراق غیر منتظره و غیره، تشخیص داده نمی شود.
طبقه بندی شایع ترین اختلالات بویایی
در ابتدا باید گفت که به طور کلی شایع ترین اختلالات بویایی بر درک انواع بوها تأثیر می گذارد. فقط در موارد بسیار نادر فقط یک بو تحت تأثیر قرار می گیرد. هیچ طبقه بندی جهانی برای شایع ترین اختلالات بویایی وجود ندارد. با این حال، آنچه معمولاً پذیرفته می شود این است که به شرح زیر طبقه بندی می شود:
ناهنجاری های کمی: آنها مواردی هستند که با کاهش، افزایش یا حذف در درک بوها ارتباط دارند. آنها اساساً شامل هیپوسمی، آنوسمی و هیپراسمی هستند.
ناهنجاری های کیفی :آنها با تحریف یا توهم در ادراک بویایی مشخص می شوند. مهمترین آنها پاروسمی، دیسوسمیا، کاکوسمیا و اسموفوبیا هستند.
به نوبه خود، اختلالات کمی بویایی به دو دسته تقسیم می شوند:
اختلالات انتقال زمانی که انسداد یا انسداد راه هوایی وجود داشته باشد که از رسیدن محرک ها به گیرنده های شیمیوالفکتوری جلوگیری می کند.
اختلالات ادراکی. هنگامی که آنچه تحت تأثیر قرار می گیرد، مسیر عصبی است که محرک های بویایی را منتقل می کند.
اختلالات مختلط ترکیبی از دو مورد قبلی است.
چگونه حس بویایی خاطرات قدیمی را به یاد ما می آورند؟
آنوسمی و هیپوسمی
شایع ترین اختلالات بویایی آنوسمی و هیپوسمی است. آنوسمی به مشکل کلی در درک بوها اشاره دارد. هنگامی که از دست دادن این توانایی فقط جزئی باشد، هیپوسمی نامیده می شود.
آنوسمی تقریباً همیشه نتیجه بیماری های انسدادی راه هوایی، عفونت های راه هوایی یا ترومای جمجمه-صورتی است. بنابراین، در موارد بسیار کمی نتیجه یک بیماری ارثی است، بنابراین، آنوسمی ها به دو دسته: آنوسمی با منشاء بینی، اپیتلیال بویایی و مرکزی تقسیم می شوند. این طبقه بندی مربوط به جایی است که مشکل منشا می گیرد. همانطور که قبلاً اشاره شد، هیپوسمی دارای ویژگی های یکسانی است، اما منجر به از دست دادن کامل توانایی درک بوها نمی شود.
سایر اختلالات بویایی
یکی دیگر از شایع ترین اختلالات بویایی، پاروسمی است. این مربوط به درک بویی است که وجود ندارد، یا با گرفتن اشتباه یک بو مطابقت دارد. ادراک بوی ناموجود نیز معمولا “توهم بویایی” نامیده می شود.
توهمات بویایی زمانی رخ می دهد که بیماری هایی مانند سیفلیس، تومورهای مغزی یا دیابت وجود داشته باشد که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. آنها همچنین می توانند در دوران بارداری به عنوان اثر تغییرات هورمونی رخ دهند.
به نوبه خود، درک اشتباه از بوها زمانی رخ می دهد که اجسام خارجی در بینی وجود داشته باشد. همچنین در صورت سینوزیت مزمن، ورم لوزه، برونشیت و در برخی بیماری های کبدی یا معده. اکثر این اختلالات قابل درمان و درمان هستند.
