بنی اسرائیل به چه عذابهایی مبتلا شدند؟
بنی اسرائیل به چه عذابهایی مبتلا شدند؟
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”بنی اسرائیل به چه عذابهایی مبتلا شدند؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
بر اساس آیات بلاهای نازل شده بر مصریان عبارت بودند از:
مردم مصر و حاکمان آن سرزمین بعد از سرکشی و نافرمانیهای پی در پی از فرامین الهی که به وسیله حضرت موسی و هارون(ع) – و با در اختیار داشتن نُه معجزه – به آنان ابلاغ شده بود، و از آنجا که خداوند بدون اتمام حجت کافى، هیچ جمعیتى را کیفر نمیدهد، پس از بشارتهای گوناگون آنها را به گرفتاری و مصیبتهایی دچار نمود.
طوفان: برخی مفسران معتقدند که مراد از «طوفان»، سیل بنیانکنى بود که بسیاری از خانهها را ویران کرد. برخی نیز آن را به مرگ سریع و فراگیر تفسیر کردهاند. گروهی هم بر آنند که «طوفان» در لغت اهل یمن، بیماری طاعون است که شب هنگام بر آل فرعون نازل شد.
برخی نیز بیماری «آبله» را مصداق عذاب «طاعون» دانستهاند که بر اساس برخی گزارشها آنان اولین قومى بودند که گرفتار این عذاب شده و بعداً هم براى مردم روى زمین باقى ماند.
البته شایان ذکر است که بیشتر مفسران معتقدند که «طوفان» به همان باد و باران شدید به همراه سیل است.
قمل(به ضم قاف و تشدید و فتح میم): در مورد این موجود نیز اختلاف است. ابن عباس، مجاهد، سدى، قتاده و کلبى میگویند: منظور ملخهاى کوچکى است که پر و بال ندارند.
مفسرانی نیز آن را به میمونهاى درشت هیکل و یا مگسهاى ریز تفسیر کردهاند. گفتنی است که «قَمل» – به فتح قاف و سکون میم- به معناى شپش است و از این رو برخی مفسران و مترجمان، «قُمّل» موجود در آیه را به شپش تفسیر کردهاند.
جراد: به معنای «ملخ» است. ملخ بر آنها هجوم آورد، و محصولات کشاورزی آنها را از بین برد.
ضفادع: یعنی قورباغهها. به فرمان الهی قورباغههاى بزرگ و کوچک بر فرعونیان هجوم آوردند، حتى در خانهها و اطاقها و سفرهها و ظروف غذا مزاحم آنان بودند، آنچنان که زندگی برایشان دشوار شد.
دم(خون): بعضى در تفسیر این آیه گفتهاند که بیمارى رعاف(خون دماغ) به صورت یک بیمارى فراگیر درآمده و همگان گرفتارش شدند، ولى بیشتر راویان و مفسران گفتهاند رودخانه عظیم نیل به رنگ خون درآمد، آنچنان که براى هیچ مصرفى قابل استفاده نبود.
گفتنی است این بلاها فقط گریبانگیر قبطیان شده بود، نه بنی اسرائیل که به موسی(ع) ایمان آورده بودند.
در بعضى از روایات مى خوانیم: هر کدام از این بلاها، در یکسال واقع مى شد یعنى یکسال طوفان و سیلاب، سال دیگر ملخ خوارگى، و سال بعد آفات نباتى و همچنین.ولى در بعضى دیگر از روایات مى خوانیم: میان هر یک از اینها با دیگرى یک ماه بیشتر فاصله نبود
توبه بنی اسرائیل
چون بنی اسرائیل از دریا گذشتند به سرزمین خشک و بی آب و علفی رسیدند. تحمل آنها به سر آمد و از گرما و گرسنگی به موسی شکایت کردند. خداوند نیز ابری بر بالای سر آنها قرار داد تا از گرما در اَمان باشند و از خوراک های آسمانی برای آنها فرستاد و چشمه های فراوان بر آنها جاری ساخت.
ولی قوم قانع نبودند. موسی خطاب به آنها گفت؛ شما نعمت های خداوند را با چیزهای دنیوی عوض می کنید، حالا هرچه را که می خواهید، خود از اینجا خارج شوید و آرزوهای خود را برآورده سازید. بعد از نافرمانی قوم، موسی از میان آنها رفت و قوم رفتن موسی را به معنای نزول عذاب الهی می دانستند. پس تصمیم گرفتند که توبه کنند و خداوند توبه آنها را به شرط چهل سال ماندن در بیابان «تیه» قبول کرد.
امیدوارم از خواندن این مقاله “بنی اسرائیل به چه عذابهایی مبتلا شدند؟” لذت برده باشید.
منبع:اسلام کوئیست،سایت آیت الله مکارم شیرازی،حوزه نت
شناسه مطلب: