چه عواملی باعث وزن کم نوزاد میشود؟

وزن کم نوزاد هنگام تولد زمانی است که کودک با وزن کمتر از ۲ کیلو و نیم به دنیا می آید. برخی از نوزادان کم وزن سالم هستند ، اما برخی دیگر از آنها مشکلات جدی بهداشتی دارند که نیاز به درمان دارند. زایمان زودرس (قبل از هفته ۳۷ بارداری) و محدودیت رشد جنین از مهمترین دلایل کم وزن بودن است.

در دوران بارداری تمام مراقبت های دوران بارداری خود را به موقع انجام دهید . ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما در هر بار ویزیت کردن شما، رشد و نمو کودک شما را پیگیری می کند.

وزن کم نوزاد هنگام تولد یعنی چه؟

وزن کم هنگام تولد زمانی است که کودک با وزن کمتر از ۲ کیلو و نیم به دنیا می آید. بعضی از نوزادان با وزن کم هنگام تولد سالم هستند ، حتی اگر کوچک باشند. اما داشتن وزن کم هنگام تولد می تواند مشکلات جدی برای سلامتی برخی از نوزادان ایجاد کند. نوزادی که از بدو تولد بسیار کوچک است ممکن است در غذا خوردن ، افزایش وزن و مقابله با عفونت ها دچار مشکل شود. بعضی از آنها ممکن است در دراز مدت دارای مشکلات سلامتی نیز باشند. تقریباً از هر ۱۲ نوزاد ۱ نفر (حدود ۸ درصد) در ایالات متحده با وزن کم متولد می شود.

چه عواملی باعث تولد نوزاد کم وزن می شود؟

تولد زودرس

این به این معنی است که کودک وزن گیری لازم قبل از تولد را ندارد. برخی از نوزادان ممکن است وزن کم هنگام تولد داشته باشند ، به این دلیل که والدین آنها کوچک هستند.

دیگر نوزادان هم ممکن است وزن کم هنگام تولد داشته باشند زیرا چیزی رشد آنها را در دوران بارداری کاهش داده یا متوقف کرده است. ارائه دهنده خدمات بهداشتی شکم شما را اندازه می گیرد و از سونوگرافی برای ردیابی رشد کودک شما در دوران بارداری استفاده می کند. سونوگرافی از امواج صوتی و صفحه رایانه برای نشان دادن تصویری از کودک شما در دوران بارداری استفاده می کند.

اگر ارائه دهنده شما فکر می کند رشد کودک شما محدود شده است ، ممکن است بیشتر اوقات (هر ۲ تا ۴ هفته) سونوگرافی انجام دهید تا رشد کودک خود را پیگیری کنید. ارائه دهنده شما همچنین ممکن است آزمایشات دیگری مانند کنترل ضربان قلب و آزمایشات برای بررسی عفونت یا نقص مادرزادی را انجام دهد. نوزادانی که نقص مادرزادی دارند به احتمال زیاد خیلی زود متولد می شوند.

آیا در معرض خطر داشتن نوزادی با وزن کم هستید؟

برخی از موارد ممکن است شما را مستعد داشتن نوزادی با وزن کم کند ، به این موارد عوامل خطر گفته می شود. داشتن یک عامل خطر به این معنی نیست که شما قطعاً کودکی با وزن کم خواهید داشت ، اما ممکن است شانس شما را افزایش دهد. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد آنچه می توانید برای کاهش خطر خود انجام دهید صحبت کنید.

پیشنهاد می کنیم مقاله “چگونه می توان دندان های خود را با زغال سفید کرد؟” را نیز مطالعه بفرمایید.

عوامل خطر برای داشتن نوزادی با وزن کم

زایمان زودرس:

این زایمانی است که خیلی زود ، قبل از هفته ۳۷ بارداری شروع می شود.

شرایط سلامتی مزمن:

اینها شرایط سلامتی هستند که به مدت طولانی ادامه می یابند یا در مدت زمان طولانی بارها اتفاق می افتند. شرایط درمانی مزمن باید توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی درمان شود. شرایط سلامتی مزمن که ممکن است منجر به داشتن نوزادی با وزن کم شود شامل فشار خون بالا ، دیابت و مشکلات قلبی ، ریوی و کلیوی است.

باردار بودن با چندقلوها (دوقلو ، سه قلو یا بیشتر):

بیش از نیمی از نوزادان چندقلو وزن کم دارند.

سیگار کشیدن ، نوشیدن الکل ، استفاده از داروها خودسرانه:

افراد بارداری که سیگار می کشند بیش از ۳ برابر بیشتر از افرادی که سیگار نمی کشند احتمال تولد کودکی دارند که وزن آنها بسیار کم است. سیگار کشیدن ، نوشیدن الکل ، استفاده از داروهای خودسرانه در دوران بارداری می تواند رشد کودک را در رحم کاهش دهد و خطر تولد زودرس و نقایص مادرزادی را افزایش دهد.

خشونت خانگی:

این زمانی است که شریک زندگی شما را آزار می دهد یا از شما سو استفاده می کند. شامل آزار جسمی ، جنسی و عاطفی است.

سن:

مادر شدن در سن کمتر از ۱۵ سالگی و یا بالاتر از ۳۵ سال داشتن نوزاد کم وزن را نسبت به سایر والدین بیشتر می کند.

آیا وزن کم هنگام تولد مشکلی برای کودک ایجاد می کند؟

بله. نوزادانی که هنگام تولد وزن کمتری نسبت به حد مجاز دارند ، بیشتر از نوزادانی که وزن طبیعی آنها است ، دارای مشکلات سلامتی هستند. برخی برای مراقبت از مشکلات پزشکی در بخش مراقبت ویژه نوزادان (که NICU نیز نامیده می شود) به مراقبت ویژه نیاز دارند. این شامل:

مشکلات تنفسی ، مانند سندرم دیسترس تنفسی (RDS نیز نامیده می شود):

نوزادان مبتلا به RDS پروتئینی به نام سورفاکتانت ندارند که کیسه های کوچک هوا را در ریه های کودک فرو نمی ریزد. درمان با سورفاکتانت به این نوزادان کمک می کند تا راحت تر نفس بکشند. نوزادانی که RDS دارند نیز ممکن است به اکسیژن و تنفس دیگر برای کارکرد ریه هایشان کمک کنند.

خونریزی در مغز (خونریزی داخل بطنی یا IVH نیز نامیده می شود):

بیشتر خونریزی های مغزی خفیف است و خود به خود از بین می رود. خونریزی شدیدتر می تواند باعث فشار بر روی مغز شود که می تواند باعث تجمع مایعات در مغز شود. این می تواند باعث آسیب مغزی شود. در بعضی موارد ، یک جراح ممکن است لوله ای را در مغز کودک وارد کند تا مایع تخلیه شود.

تصلب مجرای شریانی :

مجرای تصلب شرایین زمانی است که شکاف بین ۲ رگ اصلی خونی که از قلب خارج می شوند به درستی بسته نمی شود. این می تواند باعث جاری شدن خون اضافی به ریه ها شود. در بسیاری از نوزادانی که مجرای شریانی دارند ، دهانه خود به خود ظرف چند روز پس از تولد بسته می شود. برخی از نوزادان برای بستن روزنه به دارو یا جراحی نیاز دارند.

آنتروکولیت نکروزان کننده:

این مشکلی در روده کودک است. روده ها لوله های بلندی هستند که بخشی از دستگاه گوارش هستند. دستگاه گوارش به بدن کمک می کند تا مواد غذایی را تجزیه کند. انتروکولیت نکروزان می تواند برای کودک خطرناک باشد و باعث مشکلات تغذیه ای ، تورم در شکم و سایر عوارض شود.

نوزادانی که دارای آنتروکولیت نکروزان هستند تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار می گیرند و از طریق لوله داخل وریدی یا IV تغذیه می شوند. برخی از نوزادان برای برداشتن قسمتهای آسیب دیده روده نیاز به جراحی دارند.

رتینوپاتی نارس:

این بیماری چشم همان اتفاقی است که وقتی شبکیه نوزاد در هفته های بعد از تولد به طور کامل ایجاد نمی شود ، اتفاق می افتد.

زردی:

این وضعیتی است که باعث می شود چشم و پوست کودک زرد به نظر برسد. این در صورتی است که مقدار زیادی ماده به نام بیلی روبین در خون وجود داشته باشد.

عفونت سیستم ایمنی بدن :

در نوزادی که خیلی زود متولد می شود ، ممکن است سیستم ایمنی به طور کامل رشد نکرده و قادر به مقابله با عفونت نباشد.

اگر نوزادی داشته اید که وزن کمتری از وزن خود هنگام تولد داشته است ، با ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی در مورد آنچه می توانید برای کمک به سلامتی کودک خود انجام دهید صحبت کنید. با رشد فرزندتان ، اطمینان حاصل کنید که آنها غذای سالم می خورند ، فعال هستند و به همه معاینات بهداشتی خود می روند.

معاینات منظم می تواند به ارائه دهنده کودک شما کمک کند تا شرایط سلامتی را تشخیص دهد که با بزرگتر شدن کودک شما ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. این معاینات همچنین به شما اطمینان می دهد که کودک شما تمام واکسن های مورد نیاز برای محافظت در برابر برخی بیماری های مضر را گرفته است.

اگر کودک من تاخیر در رشد دارد ، آیا آنها به مداخله زودرس نیاز دارند؟

بله. اگر کودک شما تاخیر در رشد دارد ، مهم است که مداخله زودهنگام را در اسرع وقت دریافت کنید. تأخیر رشد زمانی است که کودک شما انتظار نمی رود به نقاط عطف رشد برسد. خدمات مداخله زودهنگام می تواند به پیشرفت کودک شما کمک کند. آنها می توانند کودکان را از بدو تولد تا ۳ سالگی در یادگیری مهارت های مهم کمک کنند. خدمات شامل درمان برای کمک به کودک در صحبت کردن ، راه رفتن ، یادگیری مهارت های خودیاری و تعامل با دیگران است.