۱۲ روش برای تربیت کودک با اعتماد به نفس

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”۱۲ روش برای تربیت کودک با اعتماد به نفس” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

این یک ایده عادی شده است که شکست برای بچه ها خوب است و باعث ایجاد انعطاف پذیری می شود. اما هنگامی که کودکان بارها و بارها شکست می خورند و از پشتیبانی برای ادامه تلاش برخوردار نیستند ، تنها چیزی که یاد می گیرند این است که شکست بخورند. اعتماد به نفس ناشی از عدم موفقیت نیست ، بلکه از تجربه یادگیری است که می توانید دوباره امتحان کنید و موفق شوید. این به تجربه موفقیت و پشتیبانی عاطفی زیادی نیاز دارد.

“چرخه طاقت فرسای نظارت مداوم بر کار و عملکرد کودک باعث می شود کودکان از مهارت و اعتماد به نفس کمتری برخوردار شوند.” الیزابت کولبرت

بنابراین درست است که همه ما از پس عبور از چالش ها درس می گیریم ، اما همچنین هنگامی که موفقیت را تجربه می کنیم ، بهترین چیز را می آموزیم که به ما انگیزه می دهد تا با چالش های دشوارتر کنار بیاییم. تسلط ، تسلط را به وجود می آورد. شکست های مداوم چرخه عدم اعتماد به نفس ، تسلیم شدن و شکست بیشتر را ایجاد می کند.

همچنین به ما گفته شده است که ما به عنوان والدین بیش از حد از فرزندان خود محافظت می کنیم ، بنابراین آنها با یادگیری اینکه خودشان امور را اداره می کنند اعتماد به نفس پیدا می کنند. این برای هر والدینی اضطراب آور است ، زیرا مرز بین حمایت مناسب و محافظت به ندرت مشخص است. همه والدین می خواهند از فرزندان خود محافظت کنند – این وظیفه ماست! – اما ما همچنین نمی خواهیم از رشد اعتماد به نفس و تدبیر کودک جلوگیری کنیم.

بنابراین آیا امروز بچه ها واقعاً اعتماد به نفس قبلی را ندارند؟ من هیچ تحقیق قانع کننده ای برای حمایت از این ادعا ندیده ام. اما مطمئناً منطقی است که هرچه کودکان در مدیریت خود و زندگی خود و غلبه بر موانع رسیدن به اهدافشان تمرین بیشتری داشته باشند ، اعتماد به نفس و شایستگی بیشتری خواهند یافت.

بنابراین چگونه می توانیم محافظت از یک سو و استقلال کافی برای تقویت اعتماد به نفس و صلاحیت را از طرف دیگر به دست آوریم؟

کودک با اعتماد به نفس:

۱- کنترل را متوقف کرده و مربیگری را شروع کنید.

مربیان به بچه ها کمک می کنند مهارت های خود را پرورش دهند ، اما بچه ها بازی می کنند. وظیفه شما به عنوان والدین حمایت از فرزندتان است تا بتواند شکوفا شود و رشد کند. انجام کارهایش ، فرصت شکوفا شدن را از او می گیرد. اگر خودش کارها را انجام دهد او می آموزد که چگونه زندگی اش را به پیش ببرد و اعتماد به نفس اش تقویت میشود. این بدان معناست که ما باید اضطراب خود را مدیریت کنیم و نیاز خود را برای کنترل کودک را کنار بگذاریم.

۲- به یاد داشته باشید که کمال هدف نیست.

حواستان باشد همیشه نخواهید همه کارهای کودکتان عالی انجام شود و بدون نقص و ایراد باشد. مداخله مداوم اعتماد به نفس کودک را تضعیف می کند و مانع یادگیری او  می شود.

۳- بگذارید خودش سعی کند کارهایش را از همان کودکی انجام دهد.

 این بدان معنا نیست که او را با کارهایش رها کنید. بایستید ، لبخند بزنید ، از هر روشی که واقعاً به کودک شما کمک می کند آماده شود و مسئولیت بپذیرد دریغ نکنید.او را تشویق کنید و راهنمایی اما کاری به جای او انجام ندهید.

وقتی قرار است با همسالان خود در یک محیط بازی کند (مثلا شهربازی) همش نخواهید او و رفتارهایش را کنترل کنید. فقط سوال کنید که آیا او خودش را ایمن نگه می دارد ، سپس بایستید و او را تشویق کنید. با افتخار لبخند بزنیدو بگویید:

” من می دانستم که تو می توانی این کار را بکنی!”

(و اگر او سقوط کرد ، شما آنجا هستید تا او را بگیرید. بالاخره این چیزی است که به او اجازه داد آن را امتحان کند.)

۴- با مقابله با چالش های قابل کنترل به او کمک کنید تا اعتماد به نفس کودک زیاد شود.

محققان رشد عاطفی از اصطلاح “داربست” یاد می کنند که می تواند به عنوان چارچوبی باشد که شما به کودک خود می دهید تا روی آن آرزویش را بنا کند.

این روش به او کمک می کند تا وقتی چیز جدیدی را امتحان می کند موفق شود و موفقیت های کوچکی که با کمک شما حاصل می شود به او اعتماد به نفس می دهد تا چیزهای جدید بیشتری را کشف کند. داربست به کودکان می آموزد که در صورت نیاز ، کمک شما همیشه در دسترس اوست. کمک کنید تا بچه شما قبل از بلوغ از اعتماد به نفس خوبی برخوردار شود.

۵- او را برای شکست آماده نکنید.

 آیا وقتی می بینید شکست در پیش است ، باید وارد عمل شوید یا “بگذارید او عبرت بگیرد”؟این همیشه یک انتخاب سخت است. نجات کودکان می تواند از آموختن تجربه های مهم جلوگیری کند.

آنها به جای یادگیری تجربه جدید این درس را می آموزند که شکست خورده اند و نمی توانند خودشان را اداره کنند و والدین آنها به اندازه کافی مراقبت نکردند تا شکست ها برای شان تجربه ساز شوند.پس به جای اینکه کودک را برای شکست آماده کنید او را راهنمایی کنید تا هربار درس و تجربه جدیدی بگیرد.

 اگر به او کمک کنید تا هر قدم از راه خود را در سازماندهی ایده ها و کارهایش تنظیم کند ، اما در مقابل انگیزه پیشرفت در پروژه خود مقاومت کنید ، او کار را تمام می کند ، بسیار افتخار می کند ، و در مورد چگونگی برنامه ریزی و اجرای یک پروژه پیچیده چیزی آموخته است .

۶-تشویق ، تشویق ، تشویق. و تشویق راهی عالی برای بالابردن اعتماد به نفس کودک.

همه انسانها نیاز به تشویق دارند. تشویق فرزندتان نه تنها احساس مثبت و انگیزه بیشتری در او ایجاد می کند ، بلکه ندای درونی به او می گوید که به او کمک می کند تا آخر عمر خود را تشویق کند. به کودک خود مسئولیت بدهید و همراه آن کار او را تشویق کنید.

هنگامی که پسرتان قطعه ای را با پیانو انجام میدهد، یا دخترتان خلاقیتی را از خود بروز میدهد برای تشویق و ایجاد انگیزه به آنها نیاز به صدای آرامش بخش است. در غیر اینصورت انتقاد شدید باعث ناامیدی و سرکوب اعتماد به نفس است.

ادامه تربیت کودک با اعتماد به نفس:

۷٫ به جای ارزیابی کودک ، با او همدلی کنید تا اعتماد به نفس اش زیاد شود.

فقط آنچه را انجام داده است توصیف کنید و با احساس او همدردی کنید: “شما فقط به تمرین ادامه دهید و تسلیم نشوید. باید آنقدر احساس خوبی داشته باشید که کودکتان متوجه ستایش و قدردانی شما شود.

۸- بر تلاش کودک تمرکز کنید ، نه به نتیجه.

“می بینم که شما خیلی سخت روی این موضوع کار کردید.”

“چگونه این کار را آموختی ؟!”

در مورد چیزهای خاصی که او انجام میدهد ، مانند سخت کوشی یا پشتکار ، به جای مواردی که در ان ضعف دارد ، تمرکز کنید . هدف شما این است که او به تلاش ، تمرین ، پیشرفت ادامه دهد و یاد بگیرد که وقتی سخت کار می کند می تواند به اهداف خود برسد.اینگونه اعتماد به نفس کودک را بالا ببرید.

۹- الگوی مناسب و مثبتی برای کودک باشید.

هرچه شما انجام دهید ، کودک شما یاد می گیرد و از او الگوبرداری می کند. نشان داده شده است که گفتگوی مثبت با خود، توانایی ما را در تسلط بر کارهای دشوار بهبود می بخشد ، برخلاف نظرات تحقیرآمیز  و منفی که بسیاری از ما به طور خودکار انجام می دهیم. اگر خواستید چیزی منفی درباره خود و فرزندتان بگویید زبانتان را گاز بگیرید تا یادتان بماند گفتگو منفی برای شما ضرر دارد.

در طول روز با کلمات مثبت و زیبا کودکتان را به وجد بیاورید و اعتماد به نفس او را تقویت کنید.

۱۰-از احساسات فرزند خود نترسید.

هنگامی که کودک شما با ناامیدی روبرو شد ، به یاد داشته باشید که همدلی شما یک عامل مهم در غلبه او بر احساسش خواهد بود. به جای اینکه به طور خودکار شروع کنید تا منبع ناامیدی را از بین ببرید ، با دلسوزی برای اینکه او مجبور است با این شرایط روبرو شود ، زمینه رشد را برایش فراهم کنید.

“متاسفم که این خیلی سخته …”

“وقتی واقعاً ناامیدکننده است ….”

“اینگونه نشد که تو انتظار داشتی اتفاق بیفتد …”

اشکالی ندارد که کودکان ناامید شده و ناامید شوند. کودک شما ممکن است تمام روز گریه کند ، اما درک بدون قید و شرط شما به او در هضم غم و اندوه  اش کمک خواهد کرد. هنگامی که او غم و اندوه را تمام کرد ، او میتواند خودش را برای روز بعد آماده کند  ، به ویژه هنگامی که اعتماد خود را به او ابراز کنید. به این ترتیب کودکان اعتماد به نفس پیدا میکنند.

۱۱-کودک خود را برای ناامیدی بیشتر آماده نکنید.

به والدین اغلب گفته می شود که ناامیدی برای بچه ها خوب است ، زیرا دنیا پر از ناامیدی خواهد بود. این کمی شبیه این است که بگویید این یک دنیای سرد و بیرحمانه است بنابراین کودک شما باید یاد بگیرد بدون پتو بخوابد.

کودک شما به طور طبیعی توانایی مقابله با افزایش ناامیدی و اضطراب را پیدا می کند ، زیرا در تلاش برای چالش های دشوارتر است. اما این ناامیدی ها ذاتی رشد هستند و به اندازه کافی در زندگی تضمین می شوند. تربیت فرزندتان برای ناامیدی یا تجربه منفی اضافی هیچ فایده ای ندارد. در واقع ، او انجام این کار را به عنوان دلیل بر عدم مراقبت شما می داند ، که همیشه در ذهن او به عنوان بی ارزشی ترجمه می شود و بنابراین اعتماد به نفس او را تضعیف می کند.

۱۲- توانایی فرزندتان در تأثیرگذاری بر جهان را تأیید کنید.

صلاحیت و احساس تسلط در مورد قدرت است که به کودک کمک میکند تا بر جهان اثر بگذارد.

“اگر روی چهارپایه بایستم ، می توانم لامپ را درست کنم و اتاق را روشن کنم!”

همه کودکان محدودیت های معقولی در قدرت خود تجربه خواهند کرد (من نمی توانم باران را متوقف کنم ) ، اما هرچه کودک شما بیشتر فرصت ایجاد تغییر در جهان را داشته باشد ، بیشتر خود را قادر خواهد دید .

در پایان ، وظیفه ما به عنوان پدر و مادر این است که خارج از مسئولیت خودمان کار کنیم و این کار از زمانی شروع می شود که فرزندان ما بسیار کوچک هستند. همه بچه ها سرانجام بزرگ می شوند و زندگی خود را بدون حضور ما سپری میکنند.

نحوه زندگی آنها تا حدی به این بستگی دارد که آیا ما توانسته ایم از اضطراب و انگیزه خود برای کنترل فرزند خود متعادل نگه داریم یا خیر؟ آیا این ضرب المثل قدیمی را در مورد ریشه دادن و بال دادن به فرزندانمان می دانید؟ عشق بی قید و شرط ریشه دارد. اعتماد به نفس بال است. جوانانی که هر دوبال را دارد زندگی زیباتری دارد.