ولادتت مبارک ،دخت علی و فاطمه
ولادتت مبارک ،دخت علی و فاطمه
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”ولادتت مبارک ،دخت علی و فاطمه” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
پنجم جمادی الاول و یا ششم هجرت، حضرت زینب (س) به دنیا آمد. در بعضی منابع تاریخی آمده است: تا چند روز پس از تولد، حضرت زینب (س) نامی نداشت و وقتی حضرت فاطمه (س) از امیرالمؤمنین (ع) علت تأخیر آن را خواست، امام فرمود: «منتظر هستم تا رسول خدا (ص) نامش را برگزیند.» و پس از این جریان پیامبر (ص) به فرمان خدا نام زینب را برای فرزند فاطمه (س) برگزید.
ولادت حضرت زینب (س)
حضرت زینب كبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده، و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند.
نام، لقب و كنیه آن حضرت: نام مبارك آن بزرگوار زینب، و كنیه گرامیشان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الكبرى، شریكة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، كامله و …
پدر بزرگوار آن حضرت، حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب علیهماالسّلام، و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها مي باشد.
همسر گرامى آن حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. براى آن بانوى بزرگوار سه پسر به نامهاى على، عون، و جعفر و یك دختر به نام ام كلثوم ذكر شده است.
نام گذاری الهی برای حضرت زینب (س)
معمولا نام گذاری انسان ها توسط بستگان اتفاق می افتاد، حتی اگر که به نحوه نام گذاری انبیا هم توجه کنید، عمدتاً این گونه است و پدران و مادران نامی برای ایشان انتخاب می کردند. در داستان حضرت مریم (سلام الله علیها) نیز مادرشان برای او نامی انتخاب کرد «وإنی سمیتها مریم»؛ آل عمران/۳۶- اما حضرات معصومین (علیهم السلام) از این قاعده استثنا هستند و خدای منان برای ایشان نام گذاری کرده است و جالب و زیبا است که نام گذاری حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) نیز به انتخاب الهی بوده است.
حضرت زینب (سلام الله علیها) وقتی به دنیا آمدند، مادر ارجمندشان حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) او را خدمت پدر آوردند و گفتند: این مولود را نام گذاری کنید. حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمودند: من بر رسول خدا (صل الله و علیه و آله) سبقت نمی گیرم و حضرت رسول (صل الله و علیه و آله) به مسافرت رفته بودند. چون سه روز گذشت و آن حضرت از سفر آمدند، حضرت علی (علیه السلام) عرض کردند: یا رسول الله، خدای متعال دختری به فاطمه عطا فرموده، نامی برای او تعیین فرمایید.
حضرت فرمودند:
من از خدا پیشی نمی گیرم. جبرئیل نازل شد و سلام خداوند را به پیامبر رسانید، و عرض کرد: خداوند نام این کودک را «زینب» اختیار نموده است. حضرت در حدیثی می فرمایند: ادی حقنا کامل الزیارات/۸۱، هر کس بر حسین (علیه السلام) گریه کند، حق ما را ادا کرده است. هیچ عملی نمی تواند حقوق اهل بیت (علیهم السلام) را ادا کند و تنها عملی که می تواند این حق را ادا کند، در سایه و به لطف گریه بر امام حسین (علیه السلام) است و این هم راز و رمز های خود را دارد و می طلبد که در بحث مستقلی بیان گردد.
پرورش حضرت زينب (س)
درست ترين گفتار آن است كه سيدتنا زينب كبرى (س) در پنجم ماه جمادى الاولى سال پنجم هجرى به دنيا آمده ، و تربيت و پرورش آن دره يتيمه و مرواريد گرانبها و بى مانند در كنار پيغمبر اكرم (ص) بوده ، و در خانه رسالت راه رفته ، و غذاي خود را از وجود مطهر زهراي مرضيه(س) تناول نموده ، و از دست پسر عموى پيغمبر، اميرالمؤ منين (ع) غذا و خوراك خورده و نمو نموده ، نمو قدسى و پاكيزه ، و با سعادت و نيكبختى ، و پرورش يافته پرورش روحانى و الهى ، و به جامه هاى عظمت و بزرگى به چادر پاكدامنى و حشمت و بزرگوارى پوشيده شده ، و پنج تن اصحاب كساء به تربيت و پرورش و تعليم و آموختن و تهذيب و پاكيزه گردانيدن او قيام نموده و ايستادگى داشتند، و همين بس است كه مربى و مؤ دب و معلم او ايشان باشند.
حضرت زینب (س) مفسر قرآن
یک سال از اقامت علی(ع) و خاندانش در کوفه می گذشت که، گروهی از بانوان خردمند و بزرگوار کوفه، شوهران خود را به حضور علی(ع) فرستادند و پیغام دادند: ما شنیده ایم، زینب نیز مانند مادر بزرگوار خود، حضرت فاطمه(س)، دارای قدرت علم و دانش فراوانی است؛ اگر اجازه دهید و موافقت کنید، برای بهره برداری از خرمن علم ودانش او، به حضور وی مشرف شویم. علی(ع) و زینب(س) با این درخواست موافقت کردند، و زن های کوفه در محفل درس و تفسیر قرآن زینب(س) شرکت می جستند.
شعر علی شکاری ویژه ولادت حضرت زینب (س)
هزار شکر که در بند زینبم کردند
عزیز خانه‌ی حق ماده شیر آورده
امیره ایی ز. برای امیر آورده
به روی دست علی آنچنان نمایان که
خدا دلیل دگر بر غدیر آورده
پیام وحی برای پیمبر خاتم
خبر زعالمه‌ای بی نظیر آورده
شب ولادت گریه است فاطمه امشب
که غم به قلب تو درد کثیر آورده
امیر زاده همیشه امیر می‌ماند
در این میانه که نام اسیر آورده
ولادت گل خیر النسا مبارکباد
طلوع زین اَب مرتضی مبارکباد
تویی که جلوه‌ی نامت مرا به بالا برد
مرا به سوی خداوند حی یکتا برد
کنار ساحل و جامانده بودم از کشتی
هوای تو ما را به سمت دریا برد
ببین چگونه اسیر نگار گردیدم
خودم جدا و دلم را جدا به یغما برد
به عقل پا زده مجنون یار گشتم تا
مرا به خاک نشینی شهر لیلا برد
سلام جانب او دادم و به جای جواب
چقدر ساده دلم را به سوی آقا برد
ستاره‌ی سحر شام کربلا بانو
نگاه می‌کنی و می‌کُشی مرا بانو
مقیم زلف تو حالی خراب میخواهد
چو شمع سوخته جانی مذاب میخواهد
تمام لشکر شب را به دست صبح بکُش
ببین که خانه ما آفتاب میخواهد
بلند می‌شود آری درفش دین خدا
رسول دیگری این انقلاب میخواهد
دلا زسینه می‌روی به شهر حسین
یقین بدار که این شهر باب میخواهد
برای آن که بماند وقار زینبی اش
شبیه زانوی سقا رکاب میخواهد
غروب علقمه اقتدار عباس است
عقیله خواهر محمل سوار عباس است
تمام نیزه نشینان تو را دعا کردند
میان دشت بلا تو در غمت رها کردند
دمی که بر رگ حلقوم عشق بوسه زدی
تو را به کعب نی کینه‌ها جدا کردند
به کوفه رفتی و بازار چشم نامحرم
تو را حقیر سرانگشتشان نما کردند
نگاه خسته‌ی یک ناقه سخت می‌گریید
تو را دمی که خارجیان خارجی صدا کردند
زدیده گریه‌ی باران نم نم آمده است
شب تولد تو یا محرم آمده است
