فواید و کاربردهای گوجه گیلاسی چیست؟
گوجه گیلاسی همچنین با داشتن طعم شیرین تر و کمتر اسیدی نسبت به طعم گوجه فرنگی مشخص می شود. از این رو مقبولیت زیادی در بین افراد دارد و از جمله مواد تزیینی است، زیرا به غیر از قرمز، رنگ های دیگری نیز دارند. دقیقاً با توجه به رنگدانه های آن، به عنوان منبع فراوان آنتی اکسیدان نیز برجسته می شود. آیا می خواهید در مورد خواص گوجه گیلاسی بیشتر بدانید؟
منشاء گوجه گیلاسی
گوجه گیلاسی (Lycopersicum pimpinellifolium) گونه ای از گوجه فرنگی کلاسیک است که این نام را به دلیل شباهت آن به گیلاس دریافت کرده است.
میوه ای کوچک است که رنگ آن از قرمز تا سبز، نارنجی، زرد، آبی یا سیاه متفاوت است. قطر آنها بین یک تا سه سانتی متر و وزن آنها بین ۱۰ تا ۱۵ گرم است.
شکل آن بسته به نوع آن گرد یا بیضی است. و علیرغم سفت بودن از بیرون، از داخل بسیار آبدار است. در میان چیزهای دیگر، طعم آن عمدتاً شیرین و کمی اسیدی است.
گوجه گیلاسی منبع فراوانی از پلی فنول ها، ویتامین ها و مواد معدنی است.
گوجه گیلاسی از اجداد احتمالی گوجه فرنگی سنتی در نظر گرفته می شود. اولین بار در منطقه آند کشف شد. اگرچه برای اولین بار در پرو کشت شد، دیگران فکر می کنند که قدمت آن بیشتر به آزتک مکزیک باز می گردد. غذاهای اکوادور و شیلی نیز معمولاً از آن به عنوان بخشی از سنت های خود استفاده می کنند.
با فتح اسپانیایی ها به بازار اروپا برده شد. در ابتدا از آن به عنوان یک گیاه زینتی استفاده می شد، اما از قرن ۱۸ شروع به استفاده از آن به عنوان منبع غذایی کرد. در حال حاضر، محصولات برای اصلاح اندازه، طعم و مقاومت بهبود یافته اند.
ارزش غذایی گوجه گیلاسی
مهم نیست اندازه گوجه گیلاسی، ارزش غذایی آن به اندازه گوجه فرنگی سنتی مهم است. این میوه کم کالری با قدرت هیدراتاسیون بالا در نظر گرفته می شود، زیرا ۱۰۰ گرم یا حدود ۷ واحد آن به سختی ۱۸ کالری و بیش از ۹۰ گرم آب دارد.
ارزش چربی و پروتئین آن بسیار پایین است، زیرا به ۰٫۵ گرم نمی رسد. اما کربوهیدرات آن نزدیک به ۴ گرم در ۱۰۰ گرم است. از این تعداد ۲٫۶ گرم قندهای ساده مانند فروکتوز، ساکارز و گلوکز است.
موارد فوق باعث جذب سریع آنها در روده می شود که آنها را به منبع انرژی تبدیل می کند. بقیه کربوهیدرات ها فیبر رژیمی هستند که در هر ۱۰۰ گرم گوجه فرنگی ۱٫۲ گرم است.
در میان ویتامین ها، ویتامین C – با ۲۶ میلی گرم در ۱۰۰ گرم – و ویتامین A – با ۸۲ میکروگرم رتینول برجسته است. توصیه می شود برای استفاده حداکثری از این مواد مغذی، میوه را کامل مصرف کنید.
در مورد مواد معدنی، این گوجه فرنگی یکی از بهترین حامل های پتاسیم است. یک وعده ۱۰۰ گرمی ۲۹۶ میلی گرم است.
ترکیبات زیست فعال در گوجه گیلاسی
گوجه گیلاسی به دلیل وجود ترکیبات فعال زیستی در میوه ها در بازار محبوبیت زیادی پیدا کرده است. هر چه پوست گوجه فرنگی تیره تر باشد، محتوای آنتوسیانین ها، ترکیبات فنلی و سایر آنتی اکسیدان ها بیشتر است که آن را برای سلامتی مفید می کند.
بیشتر این ویژگی ها بر توانایی آن در پاسخگویی به حملات رادیکال آزاد متمرکز است. این مواد پرو اکسیدان آسیب زیادی به داخل سلول ها وارد می کنند.
در این ترکیبات، پلی فنول ها مانند نارینژنین، اسید کلروژنیک، کورستین و کامفرول وجود دارند. مواد دیگر فلاونوئیدها مانند کاتچین و آنتوسیانین ها هستند که رنگ های قرمز، آبی و بنفش می دهند.
به همین ترتیب، کاروتنوئیدهای موجود در این گوجه فرنگی مانند لیکوپن، اثر آنتی اکسیدانی دارند. اینها سیستم ایمنی را تحریک می کنند و فعالیت ضد توموری دارند.
مزایای استفاده از گوجه فرنگی برای پوست
فواید گوجه گیلاسی
فواید گوجه گیلاسی با وجود ترکیبات فعال زیستی و غلظت فراوان مواد مغذی آن مرتبط است. در زیر به مهمترین آنها اشاره می کنیم.
بینایی خوب را ترویج می کند
وجود کاروتنوئیدها در پالپ آن دارای فعالیت پروویتامین A است و به همین دلیل به بهبود بینایی و پیشگیری از برخی بیماری های بینایی کمک می کند. به عنوان مثال، آنها خطر شب کوری و تخریب چشم را کاهش می دهند.
با اکسیداسیون سلولی مبارزه می کند
ترکیبات فنولی موجود در گوجه گیلاسی به خنثی کردن رادیکال های آزاد تولید شده توسط گونه های فعال اکسیژن در بدن کمک می کند. در میان چیزهای دیگر، فنل ها
خواص زیر را به آن می دهند:
ضد التهاب.
محافظ کبد
محافظ قلب
هیپوگلیسمی.
ضد میکروبی.
با توجه به این خواص، مصرف آن رابطه مثبتی با پیشگیری و کاهش آسیب های ناشی از بیماری های دژنراتیو دارد.
می تواند بخشی از رژیم های غذایی برای کاهش وزن باشد
محتوای بالای آب و محتوای چربی کم آن، گوجه گیلاسی را به یک عنصر مورد علاقه در رژیم های کاهش وزن تبدیل می کند. یک وعده ۱۰۰ گرمی کالری کمی در طیف وسیعی از آماده سازی هایی که می تواند بخشی از آنها باشد، فراهم می کند.
به جلوگیری از پیری زودرس کمک می کند
استرس اکسیداتیو باعث آسیب به غشای سلولی می شود و می تواند روند پیری را تسریع کند. لیکوپن به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی خود قادر به توقف این فرآیندها است.
همچنین از پوست در برابر آسیب های ناشی از اشعه ماوراء بنفش محافظت می کند. توصیه می شود برای استفاده بهتر از لیکوپن گوجه گیلاسی را خرد کرده و با روغن زیتون بپزید.
منبع پتاسیم و ویتامین C
ویتامین C موجود در گوجه گیلاسی تا زمانی که تازه مصرف شود حداکثر خواص را دارد. این ماده مغذی جذب آهن را تسهیل می کند، سیستم ایمنی را تقویت می کند، سنتز کلاژن را افزایش می دهد و عملکردهای دیگر را افزایش می دهد.
از سوی دیگر، مقادیر بالای پتاسیم آن، آن را به یک عنصر ایده آل برای حفظ تعادل در داخل و خارج سلول ها تبدیل می کند. به همین ترتیب، بخشی از انتقال عصبی و متابولیسم کربوهیدرات است.
موارد مصرف گوجه گیلاسی
خوردن گوجه گیلاسی به شکل طبیعی، چه به عنوان بخشی از سالاد، در ساندویچ ها و میان وعده ها معمول است. با این حال، می توان آن را به سس یا خورش نیز تبدیل کرد. این اغلب یک ماده لذیذ برای پاستا و پیتزا است.
این غذا با تطبیق پذیری در غذا شگفت زده می کند. می توان آن را به عنوان یک میان وعده در مربا، به شکل پوره، در سوپ و سایر دستور العمل ها میل کرد. به طور کلی می توان آن را گرم، سرد، خام یا فرآوری شده مصرف کرد.
گوجه گیلاسی حاوی مواد مغذی و فوایدی به اندازه گوجه فرنگی کلاسیک است. این وسیله ای برای طیف گسترده ای از آنتی اکسیدان ها مانند لیکوپن، پلی فنول ها، آنتوسیانین ها و فلاونوئیدها است.
بهتر است آنها را به صورت کامل و تازه مصرف کنید تا از تمام ویتامین C آنها استفاده کنید. اما برای استفاده بهتر از لیکوپن، توصیه می شود آنها را با روغن زیتون تهیه کنید. گزینه خوبی برای طعم دادن به غذاها یا تزئین است. این یک طعم کمی شیرین ارائه می دهد که شما عاشق آن خواهید شد.
