با تاریخچه ناسا به صورت مختصر آشنا شوید
ناسا مخفف اداره ملی هوانوردی و فضایی است. این یک آژانس فدرال در آمریکا است که بر ابتکارات دولتی در اکتشاف منظومه شمسی و اکتشاف فضای خارج از کشور (شامل اکتشاف ربات و انسان)، و همچنین پروازهای فضایی انسانی، تحقیقات هوافضا و هوانوردی و علوم زمین و علوم فضایی نظارت می کند. همچنین مسئولیت ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) را بر عهده دارد.
این آژانس که مقر آن در واشنگتن دی سی است، حضور قابل توجهی در مراکز ناسا در سراسر کشور دارد. اینها شامل مرکز پرواز فضایی گودارد در گرین‌بلت، مریلند است. مرکز فضایی جان اف کندی در کیپ کاناورال، فلوریدا. مرکز فضایی لیندون بی. جانسون در هیوستون، تگزاس. مرکز فضایی جان سی استنیس در شهرستان هنکاک، می سی سی پی. و آزمایشگاه رانش جت (JPL) در پاسادنا، کالیفرنیا.
تاریخچه مختصر ناسا
ناسا توسط قانون ملی هوانوردی و فضایی ایجاد شد که توسط رئیس جمهور دوایت آیزنهاور در سال ۱۹۵۸ به تصویب رسید. آژانس جدید چندین آزمایشگاه تحقیقاتی موجود از جمله آزمایشگاه هوانوردی لانگلی، آزمایشگاه هوانوردی ایمز و آزمایشگاه پیشرانه پرواز لوئیس را جذب کرد. کنگره تا حدی آژانس موشک های بالستیک ارتش و آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی ایالات متحده را برای کمک به آژانس فضایی نوپا انتخاب کرد.
ناسا در دوران اضطراری در جنگ سرد بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی متولد شد. در اکتبر ۱۹۵۷، اتحاد جماهیر شوروی ، اولین ماهواره مصنوعی را از زمین پرتاب کرد. با درک این موضوع که فناوری فضایی می تواند برای موشک ها و حتی سلاح های هسته ای مناسب باشد، دولت آمریکا موفقیت ناسا را یک اولویت امنیت ملی در نظر گرفت.
ابتکارات اولیه ناسا شامل پروژه مرکوری بود که طی آن آلن شپرد فضانورد ناسا اولین آمریکایی در فضا شد و پروژه جمینی که برای اولین بار یک تیم دو نفره را به فضا فرستاد. با این حال، این برنامه آپولو بود که در سال ۱۹۶۰ آغاز شد و مهمترین پیروزی فضایی ایالات متحده را رقم زد. در سال ۱۹۶۹، زمانی که فضانوردان ناسا نیل آرمسترانگ و باز آلدرین پا به ماهواره سنگی زمین گذاشتند، آپولو ۱۱ برای اولین بار در تاریخ بشر، مردی را روی ماه قرار داد. پروژه آپولو پنج فرود دیگر روی ماه انجام داد و در مجموع ۱۲ آمریکایی بین سال های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ روی ماه قدم زدند.
ناسا با کدام کشورها همکاری کرده است؟
در طی ۵۰ سال گذشته، ناسا با کشورهای دیگر برای اکتشاف فضایی خود همکاری کرده است.
ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی: در دهه ۱۹۷۰، جنگ سرد مسیر خود را تغییر داد و ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی یکدیگر را به عنوان شرکای بین المللی در مطالعه فضا در نظر گرفتند، حتی اگر رقابت سیاسی آنها در زمین ادامه یابد. ماموریت آپولو-سایوز در سال ۱۹۷۵ فضانوردان ناسا و فضانوردان اتحاد جماهیر شوروی را جابه‌جا کرد و زمینه را برای همکاری‌های آینده فراهم کرد.
تمرکز بر برنامه شاتل فضایی: از سال ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۱، ناسا بیشتر تمرکز خود را به برنامه شاتل فضایی معطوف کرد، برنامه ای که فضانوردان را به مدار پایین زمین منتقل می کرد، دقیقاً مانند یک هواپیمای تجاری که ممکن است مسافران را حمل کند.
همکاری با شرکای بین المللی: از سال ۱۹۹۳ به بعد، آژانس به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)، یک فضاپیمای مدولار که توسط ناسا و کشورهای دیگر مانند روسیه، اروپا و ژاپن ساخته شده است، کمک کرده است.
فن‌آوری‌های ماشینی: برنامه شاتل فضایی پس از سال ۲۰۱۱ فعالیت خود را متوقف کرد و از آن زمان، ناسا بر فناوری جدیدی که ماشین‌ها می‌توانند کار کنند، تمرکز کرده است. فرودگرهای متعددی به مریخ فرستاده و فضاپیماهایی را برای رصد مشتری، زحل، اورانوس، نپتون، پلوتون و در نهایت اعماق فضا فرستاده است.
وظایف ناسا چیست؟
به عنوان آژانس دولت فدرال مسئول سفرهای فضایی و اکتشاف، مجموعه فعلی ناسا شامل موارد زیر است:
علم سیاره:
ناسا سیارات و قمرهای منظومه شمسی را مطالعه می کند. دانشمندان آن به دنبال نشانه‌هایی از حیات (هم در حال و هم در گذشته) هستند و برای مأموریت‌های سرنشین دار آینده برای برخی از این اجساد برنامه‌ریزی می‌کنند.
سیستم پرتاب فضایی (SLS):
ابتکار سیستم پرتاب فضایی ناسا با هدف تولید یک وسیله پرتاب قابل مصرف با بالابر فوق سنگین است که امکان کاوش در اعماق فضا را با فضاپیماهای با جرم بالا فراهم می کند.
برنامه Orion:
خودروی خدمه چند منظوره Orion یک کپسول فضایی قابل استفاده مجدد است که برای مدارهای پایین زمین طراحی شده است. یک ائتلاف بین المللی به رهبری ناسا در حال توسعه این کپسول است. مانند بسیاری از پروژه های امروزی ناسا، برنامه Orion از شرکای خصوصی از جمله لاکهید مارتین و ایرباس استفاده می کند. این فضاپیما تا حدی از هواپیمای بوئینگ ۷۸۷ دریم لاینر الگوبرداری شده است.
پیشنهاد می کنیم مقاله “کدام کشورها پیرترین رئیس جمهور های دنیا را دارند؟” را نیز مطالعه بفرمایید.
بازگشت به ماه:
برنامه آرتمیس ناسا با هدف فرود آمریکایی ها در قطب جنوب ماه در آینده نزدیک است. به عنوان بخشی از بیانیه ماموریت خود، برنامه آرتمیس حداقل یک زن فضانورد را شامل می شود که او را به اولین زنی تبدیل می کند که پا به ماه می گذارد.
کاوش مریخ:
ناسا از طریق مریخ نوردهای Sojourner، Opportunity، Spirit، Curiosity و Perseverance، کاوش در همسایه زمین را رهبری کرده است. این آژانس قصد دارد انسان‌ها را به مریخ بفرستد، اگرچه هنوز تاریخ مشخصی برای این مأموریت پیشنهاد نشده است.
