آنفولانزای پرندگان: علائم، عوامل خطر و نکات پیشگیری

آنفولانزای پرندگان چیست ؟ نوعی ویروس آنفولانزا است که در بین پرندگان آلوده منتشر می شود و در موارد نادری به انسان منتقل می شود. آنفولانزای پرندگان در انسان علائم تنفسی شبیه آنفولانزای معمولی ایجاد می کند. انسان می تواند با دست زدن به پرندگان آلوده یا مرغ خام به آنفولانزای پرندگان مبتلا شود. میزبان های واسط مانند خوک ها نیز می توانند آنفولانزای پرندگان A را به انسان منتقل کنند.

اگر فکر می کنید به آنفولانزای پرندگان مبتلا شده اید، فوراً به دنبال درمان باشید تا علائم بدتر نشوند. می توانید با شستن دست ها پس از دست زدن به مرغ  و اجتناب از دست زدن به پرندگان آلوده یا بزاق آنها از آنفولانزای پرندگان پیشگیری کنید.

این مقاله مروری بر آنفولانزای پرندگان، از جمله علائم رایج، ارائه می دهد. همچنین گزینه های درمانی و چگونگی کاهش خطر ابتلا به آنفولانزای پرندگان را مورد بحث قرار خواهد داد.

آنفولانزای پرندگان چیست؟

آنفولانزای پرندگان نوعی آنفولانزا در دسته ویروس آنفولانزای نوع A است. پرندگان آبزی وحشی میزبان طبیعی ویروس های آنفلوانزای نوع A هستند.

آنفولانزای پرندگان سیستم تنفسی را تحت تأثیر قرار می دهد و علائمی مشابه آنفولانزای معمولی مانند سرفه، سردرد، گلودرد و دردهای عضلانی ایجاد می کند.

معمولاً ۲ تا ۵ روز پس از ابتلا به ویروس آنفولانزای مرغی طول می کشد تا علائم آن بسته به نوع آن بروز کند. درمان شامل مصرف داروهای ضد ویروسی برای مدت زمان تعیین شده تا رفع علائم است.

بدون درمان، علائم آنفولانزای پرندگان ممکن است بدتر شود و منجر به ناراحتی تنفسی شود. اگر آنفولانزای مرغی دارید و دچار تنگی نفس یا تب شدید هستید، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید .

اگر فکر می کنید با پرندگان یا طیور آلوده در تماس بوده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. درمان می تواند به جلوگیری از عوارض آنفولانزای پرندگان مانند ذات الریه کمک کند.

انواع آنفولانزای پرندگان

محققان ویروس های آنفولانزا را بر اساس نوع خاص و ترکیب دو پروتئین روی سطح ویروس دسته بندی می کنند. غشای ویروس های آنفولانزای A و B حاوی دو گلیکوپروتئین، هماگلوتینین (HA) و نورآمینیداز (NA) است. این گلیکوپروتئین ها با هم باعث ایجاد پاسخ آنتی بادی در انسان می شوند.

آنفولانزای پرندگان گونه های زیادی وجود دارد، اما تعداد اندکی که در سال های اخیر باعث نگرانی شده اند عبارتند از:

H5N1
H7N9
H5N6
H5N8

علائم آنفولانزای پرندگان

بسته به سویه، علائم آنفولانزای پرندگان می تواند بین ۲ تا ۱۷ روز پس از عفونت ظاهر شود. بیشتر موارد شبیه آنفولانزای معمولی (آنفولانزای فصلی) است، اما در برخی موارد حالت تهوع و استفراغ نیز رخ می دهد.

شایع ترین علائم آنفولانزای پرندگان عبارتند از:

سرفه کردن
تب
سردرد
دردهای عضلانی
گلو درد
تهوع و استفراغ
اسهال
درد شکم

در برخی موارد، آنفولانزای پرندگان می تواند تهدید کننده زندگی باشد. برای علائم تهدید کننده زندگی، از جمله:

تب بالا (بالاتر از ۱۰۱ درجه فارنهایت)
مشکل در تنفس یا تنگی نفس
تغییر وضعیت ذهنی
تشنج

پیشنهاد می کنیم مقاله “بیماری کبد چرب چیست؟” را نیز مطالعه بفرمایید.

نحوه انتشار آنفولانزای پرندگان چیست ؟

آنفولانزای پرندگان به طور طبیعی در بین پرندگان وحشی رخ می دهد و می تواند در طیور خانگی مانند جوجه ها، بوقلمون ها، اردک ها و غازها سرایت کند. دست زدن به طیور آلوده یا بزاق، پر یا مدفوع آنها می تواند باعث سرایت آنفولانزای پرندگان به انسان شود.

شلوغی در میان طیور خانگی می تواند باعث انتشار آنفولانزای پرندگان در گله شود. گوشت مرغ یا تخم مرغ نپخته با آنفولانزای پرندگان نیز می تواند باعث انتقال به انسان شود.

عوامل خطر ایجاد کننده آنفولانزای پرندگان

بزرگترین عامل خطر برای آنفولانزای پرندگان تماس با پرندگان آلوده یا پر، بزاق یا مدفوع آنهاست. افرادی که در مکان هایی با مرغ زنده کار می کنند یا از آنها بازدید می کنند بیشتر در معرض خطر هستند.

در موارد نادر، انسان می تواند عفونت را به فرد دیگری منتقل کند. با این حال، الگوهای انتقال انسان به انسان هنوز ناشناخته است.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) آنفولانزای پرندگان را تهدیدی برای سلامتی در ایالات متحده نمی‌داند، اما پروتکل‌هایی مانند آزمایش و درمان ضد ویروسی را برای جلوگیری از آنفولانزای پرندگان در افرادی که در معرض آن قرار گرفته‌اند، در اختیار دارند. .

شما می توانید خطر ابتلا به آنفولانزای پرندگان را با موارد زیر کاهش دهید:

شستن مکرر دست ها با آب و صابون پس از دست زدن به مرغ خام
اجتناب از تماس با پرندگان زنده و طیور
اجتناب از دست زدن به فضولات پرندگان بیمار یا مرده
نخوردن مرغ یا اردک نیم پز یا خام
نخوردن تخم مرغ خام

اگر در معرض آنفولانزای پرندگان قرار گرفته اید، برای راهنمایی در مورد آزمایش و درمان پیشگیرانه با یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا یک مقام بهداشت عمومی تماس بگیرید.

 تشخیص آنفولانزای پرندگان

چه نوع علائمی را تجربه می کنید؟
علائم شما از چه زمانی شروع شد؟
آیا با پرندگان مرده یا آلوده در تماس بوده اید؟
آیا از مرغ خام استفاده کرده اید؟
آیا اخیراً به کشوری سفر کرده اید که شیوع آنفولانزای پرندگان شناخته شده است؟
آیا دچار تنگی نفس هستید؟

آنها همچنین ممکن است آزمایشاتی را برای تأیید تشخیص آنفولانزای پرندگان و ارزیابی علائم، از جمله:

تست های آزمایشگاهی: آزمایشگاه می تواند نمونه ای از مایع بینی و دهان شما را برای ویروس آنفولانزای پرندگان آزمایش کند. این آزمایش زمانی بیشترین دقت را دارد که نمونه طی چند روز پس از بیماری گرفته شود.
تست های تصویربرداری: عکس قفسه سینه می تواند به ارزیابی سلامت ریه های شما کمک کند.

درمان

اگر یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشکوک باشد یا تأیید کند که شما به آنفولانزای پرندگان مبتلا هستید و در غیر این صورت سالم هستید، ممکن است شما را با داروهای ضد ویروسی درمان کنند. اینها عبارتند از اوسلتامیویر (تامیفلو)، پرامیویر (راپیواب)، یا زانامیویر (رلنزا).

برای بیمارانی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند یا دارای عوارض شدید ناشی از آنفولانزای پرندگان هستند، CDC فقط اسلتامیویر را به صورت خوراکی یا IV توصیه می کند. آنها توصیه می کنند که اطلاعات کافی در مورد اثربخشی زانامیویر یا پرامیویر در موارد بیماری شدید آنفولانزای پرندگان وجود ندارد.

سازمان جهانی بهداشت (WHO) به پزشکان توصیه می‌کند برای مؤثرترین درمان، داروهای ضد ویروسی را ظرف ۴۸ ساعت پس از اولین علائم شروع کنند. آنها اضافه می کنند که مصرف این داروها حداقل به مدت ۵ روز به کاهش شدت علائم و کاهش خطر عوارض کمک می کند.

درمان های خانگی آنفولانزای پرندگان چیست ؟

استامینوفن (تیلنول) و ایبوپروفن (Advil، Aleve) برای تب و دردهای عضلانی
مایعات

اگر به دلیل آنفولانزای پرندگان تحت نظر پزشک هستید و علائم بدتر شده مانند دشواری تنفس را تجربه می کنید، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید .

عوارض احتمالی آنفولانزای پرندگان

در برخی موارد، آنفولانزای پرندگان می تواند کشنده باشد. میزان مرگ و میر بر اساس نوع متفاوت است.

عوارض آنفولانزای پرندگان عبارتند از:

دیسترس تنفسی حاد
مشکلات قلبی
اختلال عملکرد کلیه
تغییرات عصبی (تغییر وضعیت ذهنی یا تشنج)
چشم صورتی (کانژنکتیویت)
پنومونی

آنفولانزای پرندگان معمولاً بین پرندگان منتقل می‌شود، اما در موارد نادری ممکن است به انسان منتقل شود. شما می توانید با اجتناب از دست زدن به پرندگان آلوده و بزاق یا مدفوع آنها، خطر ابتلا به آنفولانزای پرندگان را کاهش دهید. همچنین شستن دست ها پس از دست زدن به مرغ خام و پخت کامل مرغ و تخم مرغ قبل از مصرف بسیار مهم است. اگر علائم آنفولانزای پرندگان را تجربه کردید، با متخصص مراقبت های بهداشتی برای درمان فوری تماس بگیرید تا از عوارض جلوگیری کنید.