آبلوتوفوبیا یا ترس از حمام کردن

داشتن ترس غیرمنطقی از حمام کردن می تواند منجر به عوارضی در سلامت جسمی و روانی شود. علاوه بر این، در سطح اجتماعی نیز بازتاب های منفی دارد. آبلوتوفوبیا یا ترس از حمام کردن چیست؟ در حالی که برای برخی افراد حمام کردن می تواند بسیار آرامش بخش باشد، برای برخی دیگر می تواند یک شکنجه واقعی باشد. این همان چیزی است که به نام «ابلوتوفوبیا» یا ترس غیرمنطقی از حمام کردن شناخته می‌شود، یک فوبی نادر اما جدی که می‌تواند بر عملکرد روزانه فرد تأثیر بگذارد.

این بیماری بیشتر در بین زنان و کودکان رخ می دهد، اگرچه می تواند مردان را نیز درگیر کند. علاوه بر این، در زیر مجموعه فوبیای خاص قرار می گیرد که به نوبه خود با یک اختلال اضطرابی مطابقت دارد.این ترس چگونه آشکار می شود؟ درمان اش چیست؟ در ادامه مطلب این سوالات را حل می کنیم.

آبلوتوفوبیا چیست؟

Ablutophobia نوعی از فوبیای خاص است که در آن افراد ترس غیرمنطقی از حمام کردن، شستن یا تمیز کردن خود را تجربه می کنند. همانطور که نشریه  The Lancet Psychiatry توضیح می دهد، این نوع فوبیا شامل ترس و اجتناب است.

در این مورد خاص، کسانی که از آن رنج می برند، هنگام حمام کردن یا شستن، ترس، اضطراب، وحشت یا اضطراب بیش از حد را تجربه می کنند. حتی فکر کردن به آن را طاقت‌فرسا می‌دانند. به نوبه خود، آنها ممکن است با دیدن صابون، اسفنج، حوله یا هر عنصر مرتبط با حمام کردن دچار اضطراب شوند.

و اگرچه اجتناب راهی برای کاهش شدت پریشانی است، اما بهترین گزینه نیست. حمام یک عادت ضروری است، نه تنها به دلایل بهداشتی و اجتماعی، بلکه برای سلامتی. امتناع از این امر می تواند منجر به ایجاد بیماری های عفونی و اختلالات پوستی شود.

باید در نظر داشت که در کودکان بیزاری از حمام رایج است. با این حال، این با یک فوبیا متفاوت است. در حال حاضر، برای طبقه بندی به عنوان آبلوتوفوبیا، انجمن روانپزشکی آمریکا توضیح می دهد که علائم باید بیش از شش ماه ادامه داشته باشند.

علائم آبلوتوفوبیا

علائم آبلوتوفوبیا با فوبیا به طور کلی مشترک است، فراتر از این که ویژگی خاص آن طرد حمام است. علائمی که با ترس همراه هستند، شامل فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک است. آنها موارد زیر را پوشش می دهند:

تعریق.
تنفس تسریع .
افزایش فشار خون.
لرزش.
سردرد.
برخی از افراد حتی ممکن است دچار حملات پانیک شوند.

علاوه بر موارد فوق، باید به رفتارهای خاص افرادی که از حمام کردن می ترسند اشاره کنیم. استفاده از عطرهای زیاد و اجتناب از بودن در کنار دیگران برای آنها معمول است. همچنین ممکن است آدامس را بیش از حد بجوند.

        پیشنهاد می کنیم مقاله “شما هم از آمپول می ترسید؟ این مقاله را بخوانید” را نیز مطالعه بفرمایید.      

چه چیزی می تواند باعث ترس از حمام شود؟

منشأ فوبیا – و در این مورد خاص از ablutophobia – می تواند متنوع باشد. به همین دلیل، همکاری با بیمار برای بازسازی تاریخچه و شروع علائم مهم است.

به عنوان مثال، می تواند به برخی از آسیب های ناشی از تجربه خود شخص (تجربه منفی مستقیم) مانند غرق شدن مربوط باشد. همچنین می تواند به دلیل تجربه شخص دیگری باشد، مانند شنیدن یا مشاهده یک رویداد غم انگیز، مانند سقوط در وان، تصادف در آب و غیره.

Badós همچنین حالت سومی را ذکر می کند که مربوط به انتقال اطلاعات تهدید کننده در رابطه با شی فوبی است. با این حال، این کمترین قدرت از نظر توسعه فوبیا است.

توجه به این نکته مهم است که با ترکیب دو یا چند حالت در تعامل با یکدیگر، ظهور فوبیا امکان پذیر است.

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که مؤلفه‌های ژنتیکی نیز دخیل هستند، زیرا احتمال ابتلا به فوبیای خاص در خانواده‌ای که یک یا چند عضو قبلاً آن را تجربه کرده‌اند، بیشتر است.

عوارض احتمالی

در اصل، روشن است که همه فوبیا درمان نمی شوند زیرا همه آنها به یک شکل بر زندگی افراد تأثیر نمی گذارند.

کسانی که از آراکنوفوبیا (به عنکبوت ها) رنج می برند، مطمئناً کمتر از کسانی که از آگورافوبیا رنج می برند، تحت تأثیر قرار می گیرند. و نه به این دلیل که ناراحتی آنها اهمیت کمتری دارد، بلکه به دلیل ناحیه ای است که تحت تأثیر قرار می گیرد و احتمال تماس با محرک فوبیا.

در مورد آبلوتوفوبیا، از آنجایی که چیزی که مستقیماً تحت تأثیر قرار می‌گیرد، بهداشت فردی است، در همه زمینه‌های زندگی عوارض ایجاد می‌شود. در ابتدا، در سطح اجتماعی و بین فردی، از آنجایی که تصویر بدن و بهداشت یک نامه پوششی در نظر گرفته می شود.

در سطح سلامت، زیرا عدم رعایت بهداشت شخصی باعث گسترش ویروس ها، باکتری ها و سایر میکروارگانیسم هایی می شود که باعث بیماری می شوند. خطر ابتلا به عفونت های پوستی، مشکلات گوارشی، اختلالات تنفسی، مشکلات مو و غیره افزایش می یابد.

درمان های موجود برای آبلوتوفوبیا

اگر علائم با زندگی روزمره تداخل داشته باشد، مهم است که به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید تا به دنبال درمان مناسب باشید.

باید در نظر داشت که همه افراد مبتلا به آبلوتوفوبیا نمی دانند که از این فوبیا رنج می برند. بسیاری ممکن است قبل از جستجوی کمک تصمیم بگیرند که منزوی شوند یا رفتارهای اجتنابی انجام دهند. با این حال، این وضعیتی است که با روان درمانی قابل درمان است.

در این مورد، درمان شناختی رفتاری نتایج خوبی از خود نشان داده است. تکنیک هایی مانند حساسیت زدایی سیستماتیک به طور منظم توصیه می شود. این شامل مواجهه تدریجی با محرک یا شیء فوبی است.

در محیطی که امکان رویکرد تدریجی به منبع فوبیا را فراهم می کند، بیمار می تواند با ابزارهای لازم برای مدیریت آن با ترس خود روبرو شود.

و از آنجایی که فوبیا را می توان آموخت، همچنین با سوگیری های شناختی در مورد آنچه که مردم فکر می کنند ممکن است برای آنها اتفاق بیفتد نیز کار می کند. این به منظور پیشبرد به بازسازی شناختی. با این تکنیک، هدف این است که بیمار افکار ناسازگار را شناسایی کند تا آن‌ها را با افکار مناسب‌تر جایگزین کند.

آرام سازی پیشرونده عضلانی، از طریق بازی تنش عضلانی-آرامش بخشی از جلسات درمانی اولیه است.

ترس تطبیقی ​​است، فوبیا نه. در نهایت، می توانیم به نقطه شروع بازگردیم. فوبیا یک ترس شدید و بیش از حد است. وقتی در نظر می گیریم که چه زمانی یک ترس دیگر یک ترس ساده نیست و تبدیل به یک فوبیا می شود، مهم است که در نظر بگیریم که چقدر ناسازگار است و چقدر ما را محدود می کند.

ترس یک احساس اساسی است و به همین دلیل سازگار است. این به ما امکان می دهد از موقعیت هایی که دوست نداریم فرار کنیم. اما وقتی از کنترل خارج می‌شود، علی‌رغم تلاش‌هایمان نمی‌توانیم آن را کنترل کنیم و آن را غیرمنطقی می‌دانیم، در مورد فوبیا صحبت می‌کنیم.

همه فوبیاها فرصت یکسانی برای ایجاد مزاحمت برای ما ندارند، اما اگر آنها در روال عادی اختلال ایجاد می کنند – همانطور که در مورد آبلوتوفوبیا اتفاق می افتد – بهتر است به دنبال کمک حرفه ای باشید و با مشاور مجرب و روانشناس مشورت نمایید.