پاراسومنیا ، اتفاق وحشتناکی که در خواب رخ میدهد

پاراسومنیا به گروهی از اختلالات خواب اطلاق می شود که شامل تجربیات ترسناک یا عجیب می شود. خواب کافی، داشتن یک برنامه منظم خواب و بیداری،مصرف نکردن مواد مخدر و مدیریت استرس برای پاراسومنیا مفید است. اگر علائم پاراسومنیا حتی بدون این عوامل ادامه پیدا کرد، با پزشک خود در مورد انجام یک مطالعه خواب صحبت کنید.

در سال ۱۸۳۳ در اسپرینگفیلد، ماساچوست، یک خدمتکار جوان به نام جین توجه متخصصان پزشکی آن زمان را به خود جلب کرد. او یک خوابگرد بود. و راه رفتن او در خواب فوق العاده بود – او از رختخواب بلند می شد و مجموعه کاملی از کارهای روزمره مانند چیدن میز و چیدن لباس ها را انجام می داد. یکی از شاهدان حتی دید که او یک سوزن نخ انداخت، یک کیسه پارچه‌ای دوخت و از کیسه برای پخت تکه‌ای گوشت در یک قابلمه آب در حال جوش استفاده کرد… همه در تاریکی، در حالی که او خواب بود.

متأسفانه، علائم عجیب جین او را به یک دیوانه خانه رساند. پزشکان برجسته انواع تنتور، دارو و حتی زالو را امتحان کردند، اما راه رفتن در خواب او هرگز درمان نشد. او سرانجام پزشکانش را متقاعد کرد که از او دست بکشند و او توانست به زندگی آرام بازگردد.

اما جین اولین یا آخرین خوابگردی نبود که کنجکاوی بیمارگونه مردم را جلب کرد. در سال ۱۹۸۷، یک مرد کانادایی به نام کنت پارکس ۱۴ مایل را به خانه همسرش رساند و مادرشوهر خود را با اتو لاستیک کشت. او غرق در خون مستقیماً به نزدیکترین کلانتری رفت تا اعتراف کند. او ادعا کرد که در تمام این رویداد خواب بوده است، و یک مطالعه خواب بعدی نشان داد که فعالیت مغز او واقعاً بسیار غیر طبیعی است. در نهایت، هیئت منصفه او را از قتل بی گناه تشخیص داد. از آن زمان، چند ده پرونده قتل به دفاع از “خوابگردی” وابسته است.

پاراسومنیا چیست؟

«پاراسومنیاس» اصطلاحی است که طیفی از اختلالات خواب را از اتفاقات معمول تا موارد واقعاً عجیب و غریب در بر می گیرد.

رویدادهای شدید راه رفتن در خواب که توضیح دادم بسیار نادر هستند – بعید است که در خواب یک سوزن را نخ کنید یا مرتکب قتل شوید. در واقع، قتل در راه رفتن در خواب بسیار نادر است، و هنوز تردید وجود دارد که آیا راه رفتن در خواب واقعاً همان چیزی است که در آن موارد اتفاق افتاده است.

اما راه رفتن در خواب تا حدودی به طور شگفت انگیزی رایج است و پاراسومنیاهای دیگر نیز همینطور هستند. بیایید نگاهی به پاراسومنیاهای مختلف بیندازیم و در مورد کارهایی که می توانید در مورد آنها انجام دهید صحبت کنیم.

راه رفتن در خواب (سومنامبولیسم)

نام پزشکی Sleepwalking “somnambulism” است. اگر تا به حال از خواب بیدار شده اید و خود را بیرون از تخت خود می بینید و نمی دانید چگونه به آنجا رسیده اید، ممکن است آن را تجربه کرده باشید. حتی ممکن است از خواب بیدار شده باشید و متوجه شوید که به یک کیک نیمه خورده، وسط مکالمه تلفنی یا حتی رانندگی نگاه می کنید. به همین دلیل است که راه رفتن در خواب نه تنها برای تماشاچیان ترسناک است، بلکه در واقع می تواند خطرناک باشد!

بیش از نیمی از خوابگردهای بزرگسال رفتارهای خشونت آمیز در هنگام راه رفتن در خواب از خود نشان داده اند و ۱۷ درصد حتی به اندازه کافی آسیب دیده اند که نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

در واقع، بیش از نیمی از بزرگسالان خوابگرد رفتارهای خشونت آمیز در هنگام راه رفتن در خواب از خود نشان داده اند. هفده درصد حتی به اندازه کافی آسیب دیدند که نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشند، مانند یک بیمار در این مطالعه که در حالی که کاملاً خواب بود از پنجره طبقه سوم به بیرون پرید. معمای واقعی این است که اکثر خوابگردها در حین راه رفتن در خواب احساس درد نمی کنند، حتی اگر آسیب ببینند.

با راه رفتن در خواب چه کنیم؟

اگر کسی را دیدید که در خواب راه می رود، به آرامی او را به رختخواب هدایت کنید. سعی نکنید آنها را بیدار کنید. اگر به طور مکرر راه رفتن در خواب را انجام می دهید، با پزشک خود در مورد بازنگری داروهای خود یا احتمالاً انجام مطالعه خواب صحبت کنید. در همین حال، ممکن است بخواهید قبل از رفتن به رختخواب درب ورودی را قفل کنید، کلیدهای خود را پنهان کنید و هر چیز دیگری که می تواند خطرناک باشد را کنار بگذارید.

و به طرز عجیبی، راه رفتن در خواب می تواند توسط احساسات مثبت قوی تحریک شود. البته، به دلیل ترس از راه رفتن در خواب، نباید از همه چیزهای شادی آور اجتناب کنید. اما مدیتیشن و یک دوره استراحت قبل از خواب را در نظر بگیرید تا به شما کمک کند هنگام وارد شدن به خواب یکنواخت شوید.

پیشنهاد می کنیم مقاله “چرا وقتی مراقبه میکنیم ، خوابمان میگیرد ؟” را نیز مطالعه بفرمایید.

اختلال غذا خوردن مرتبط با خواب

یکی از اختلالات نزدیک به راه رفتن در خواب، خواب خواری است، که در آن شخصی به طور غیرارادی هنگام راه رفتن در خواب غذا می خورد.

کسانی که اختلالات غذایی مرتبط با خواب دارند نمی توانند غذای دریافتی خود را در طول شب کنترل کنند و این منجر به افزایش وزن قابل توجهی می شود.

مانند خوابگردها، خواب خواران نیز اغلب در طول روز دچار بی خوابی و خواب آلودگی می شوند. اما این امکان وجود دارد که برخی از آنها در طول دوره های خواب خوردن نسبت به خوابگردهای معمولی آگاهی بیشتری داشته باشند. گاهی اوقات، این می تواند منجر به افزایش وزن قابل توجهی شود، زیرا کسانی که اختلالات غذایی مرتبط با خواب دارند، نمی توانند غذای مصرفی خود را در طول شب کنترل کنند.

با اختلال خوردن مرتبط با خواب چه باید کرد؟

اجتناب از الکل و مواد مخدر، کاهش استرس و داشتن برنامه منظم خواب و بیداری می تواند کمک کننده باشد. در غیر این صورت، پزشک خواب ممکن است داروها را تجویز کند یا بررسی کند که آیا مشکلات سلامتی زمینه‌ای دیگری وجود دارد یا خیر.

اختلال خواب REM-behavior (RBD)

اختلال خواب REM-behavior (RBD) می تواند شبیه راه رفتن در خواب باشد، اما در واقع زمانی اتفاق می افتد که فردی رویاهای خود را عملی کند.

یک تفاوت بین RBD و راه رفتن در خواب این است که RBD در طول خواب REM اتفاق می افتد، که در نیمه دوم شب دارید، در حالی که راه رفتن در خواب معمولاً در طول خواب عمیق رخ می دهد که در نیمه اول شب می بینید.

در طول یک اپیزود RBD، فرد خواب می‌بیند و هر آنچه را که در رویای او اتفاق می‌افتد انجام می‌دهد، و معمولاً یک اقدام خشونت‌آمیز مانند جنگیدن یا دویدن است.

تفاوت دیگر این است که در طول یک دوره راه رفتن در خواب، فرد خوابیده رویا نمی بیند و اصلاً از کاری که انجام می دهد آگاه نیست. در بیشتر موارد، رفتارهای آنها آرام و خنثی است. اما در طول یک اپیزود RBD، فرد خوابیده در حال خواب دیدن و انجام هر چیزی است که در رویای او اتفاق می افتد، و معمولاً یک اقدام خشونت آمیز مانند جنگیدن یا دویدن است، اگرچه گاهی اوقات می تواند یک عمل پیچیده مانند نواختن پیانو نیز باشد.

معمولاً، مغز شما اساساً ماهیچه‌هایتان را خاموش می‌کند (چیزی به نام «آتونیا REM») تا رویاهایتان را عملی نکنید. برای کسی که RBD دارد، این مکانیسم ایمنی از کار می افتد و رویا به بدن می ریزد و آن را مانند یک عروسک بازی می کند.

در مورد اختلال خواب REM-رفتاری چه باید کرد؟

ایمنی مهمترین نگرانی در مورد RBD است. بسیاری از بیماران نمی‌دانستند که رویاهایشان را عملی می‌کنند تا اینکه شریک رختخوابشان با چشم سیاهی مواجه شد یا از خواب بیدار شدند و متوجه شدند که اطرافیان وحشت زده شده اند . پس به صحبت های همسرتان گوش کنید که می گوید شب ها مشغول بازی هستید. سپس با یک متخصص مغز و اعصاب خواب مشورت کنید که می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.

خلاصه نکات پاراسومنیا

ایمنی را تضمین کنید. درها را قفل کنید و کلید ماشین را کنار بگذارید، در اتاقی جدا از همسرتان بخوابید و اشیای تیز را دور از دسترس قرار دهید.

برنامه خواب خود را تثبیت کنید. پاراسومنیا اغلب به دلیل انتقال ناقص بین بیداری و خواب اتفاق می افتد. با ثابت نگه داشتن ساعت بیولوژیکی، می توانید به مغز خود کمک کنید تا بین خواب و بیداری به طور عادی تغییر کند.

به اندازه کافی خوابیدن. کم خوابی یک محرک رایج برای پاراسومنیا مانند فلج خواب است. به همین دلیل است که دانش‌آموزانی که به کشیدن شب‌ها بدنام هستند، بیشتر مستعد ابتلا به این علامت هستند.

مواد مخدر را کنار بگذارید. موادی که بر عملکرد مغز شما تأثیر می گذارند می توانند بر خواب و رویاهای شما نیز تأثیر بگذارند.

از پزشک خود در مورد داروهای خود سوال کنید. گاهی اوقات، داروهایی که برای بی خوابی، افسردگی یا سایر اختلالات روانی تجویز می شوند ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی باعث ایجاد پاراسومنیا شوند. ممکن است گزینه‌هایی برای تنظیم داروهای شما وجود داشته باشد، اگر آنها باعث ایجاد مشکلات شبانه شوند.