عفونت های شایع در زنان چیست؟
عفونت های شایع در زنان چیست؟
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”عفونت های شایع در زنان چیست؟ ” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
عفونت های ناحیه تناسلی از شایع ترین شکایت های بانوان به ویژه در سن تولید مثل (۱۸ – ۵۰ سالگی) است. افزایش ترشح اگر باعث تغییر رنگ، بو ، التهاب ناحیه تناسلی، خارش و سوزش شود، غیر طبیعی است؛ به ویژه این که اگر بیمار در زمان عادت ماهیانه نباشد اما ترشح خونی داشته باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کند.عفونت ها می‌تواند نواحی بالایی تناسلی (داخل رحم، لوله‌ها و تخمدان ها) یا نواحی پایینی تناسلی (مهبل و دهانه رحم و بخش خروجی تناسلی) را درگیر کند که عوارض ناشی از آن متفاوت است.
عفونت ادراری
عفونت ادراری در زنان شایع‌تر از عفونت ادراری در مردان است، زیرا پیشاب‌راه یا مجرای خروج ادرار در زنان کوتاه‌تر است و همین کوتاهی موجب می‌شود که باکتریها سریع‌تر به مثانه راه پیدا کنند. رابطه‌ی جنسی نیز می‌تواند موجب عفونت مجاری ادراری شود.
علائم عفونت ادراری
- احساس سوزش هنگام ادرار؛
- تکرر ادرار؛
- احساس درد یا فشار در پشت یا زیر شکم؛
- ادرار کِدِر، تیره، خونی یا دارای بوی غیرطبیعی؛
- احساس خستگی و سستی؛
- تب و لرز (این علامت نشان می‌دهد که احتمالا عفونت به کلیه‌ها رسیده است).
درمان عفونت ادراری مکرر
چنانچه سه یا بیش از سه‌بار در سال به عفونت ادراری مبتلا می‌شوید، حتما باید در پی درمان جدی باشید. برخی از راهکارهای درمانی رایج در این مورد عبارت‌اند از:
- مصرف آنتیبیوتیک با دُز پایین به‌مدت طولانی‌تر تا از تکرار عفونت جلوگیری شود؛
- مصرف فقط یک دُز آنتیبیوتیک پس از هربار رابطه‌ی جنسی، زیرا رابطه‌ی جنسی ازجمله عوامل محرک عفونت ادراری است؛
- یک تا دو روز مصرف آنتیبیوتیک در پی هربار مشاهده‌ی علائم؛
- استفاده از کیت خانگی آزمایش عفونت ادراری هنگام شروع علائم؛ با استفاده از این کیت میتوانید از لزوم مراجعه به پزشک مطمئن شوید. همچنین چنانچه تحت درمان با آنتیبیوتیک قرار دارید، با انجام یک آزمایش ساده در منزل میتوانید روند بهبودتان را پیگیری کنید. درصورتی‌که جواب آزمایش‌تان مثبت شد یا درصورتی‌که جواب آزمایش‌تان منفی شد اما علائم‌تان ادامه داشتند، حتما به پزشک مراجعه کنید.
دقت داشته باشید که مصرف خودسرانه‌ی آنتیبیوتیک به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود و هرگونه مصرف آنتیبیوتیک حتما باید تحت نظر پزشک باشد.
عفونت قارچی
عفونت قارچی واژن در زنان بسیار رایج است. در واقع، از هر ۴ زن، ۳ نفر در طول زندگی خود این عفونت را تجربه می کنند. قارچ کاندیدا معمولاً در دهان، دستگاه گوارش و واژن وجود دارد. اگر این قارچ زیاد شود، به بافت واژن حمله می کند. به طور معمول، قارچ کاندیدا در کنار میکروارگانیسم های دیگر در وضعیتی متعادل عمل می کند. اگر این تعادل از بین برود، رشد بیش از حد قارچ سبب عفونت می شود.
علائم عفونت واژن
هر سال زنان زیادی به عفونت واژن مبتلا می شوند. این اختلال ممکن است در تمام سنین رخ دهد، اما زنان بیشتر در سنین باروری مستعد ابتلا به آن هستند. نوسان سطح هورمون ها، باکتری و فعالیت جنسی فقط چند مورد از دلایل رایج ابتلا به این ناراحتی در زنان است.
به طور کلی، سه نوع عفونت وجود دارد: عفونت قارچی واژن، عفونت باکتریایی واژن و تریکوموناس. ترشحات واژن، خارش و سوزش از علائم این سه نوع عفونت است. دانستن تفاوت میان انواع این عفونت ها و درمان اختصاصی هر یک برای کاهش علائم این بیماری ها ضروری است.
شناخت کافی بدنتان و درک علائم عفونت واژن، عوامل خطر و گزینه های درمانی به شما کمک خواهد کرد تا درباره ی اقدام درمانی مناسب تصمیم بگیرید. پس، اندکی وقت بگذارید و مقاله ی علمی و ساده ی زیر را بخوانید.
- خارش واژن
- ترشحات واژن که غلیظ، سفید، تکه تکه و پنیری شکل است.
- سوزش، زخم و درد
- درد به هنگام ادرار یا رابطه ی جنسی
- التهاب ناحیه ی خارجی آلت تناسلی (قرمزی، تورم، راش)
اگر یکی از علائم زیر را تجربه کردید، حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید. زیرا این موارد ممکن است، نشانه ی ابتلا به عفونت های دیگر باشند.
- تب
- لرز
- راش یا کهیر
- درد در ناحیه ی زیر شکم، کمر یا شانه
- تهوع یا استفراغ
- ترشح بدبوی واژن به رنگ سبز یا خاکستری
- قاعدگی نامنظم
- تکرر ادرار، نیاز فوری به دفع ادرار و مشکل در دفع ادرار.
شایع‌ترین انواع واژینیت عبارت‌اند از:
عفونت باکتریایی یا واژینوز باکتریایی که نوعي تغيير در فلور باکتریایی طبیعی واژن است كه لاكتو باسیل‌ها از بين می‌روند و باکتری‌های بی‌هوازی رشد بيش از حد در آنجا پيدا می‌کنند.
عفونت‌های مخمری که معمولاً توسط یک قارچ طبیعی به نام Candida albicans ایجاد می‌شود.
عفونت های انگلی Trichomoniasis که ناشی از انگل است و به طور معمول توسط مقاربت جنسی منتقل می‌شود.
اگر باکتریها، قارچ‌ها یا ویروس‌ها در داخل و اطراف واژن رشد کنند، می‌توانند باعث عفونت واژن شوند. برخی از باکتریها در داخل واژن زندگی می‌کنند (فلور واژن)، دیگر انواع باکتریها، ویروس‌ها و قارچ‌ها نباید در واژن وجود داشته باشند.
