ستاره دنباله دار چه ستاره ای است؟

ستاره های دنباله دار، کپسول های زمانی کیهان ما هستند و می توانند چیزهای زیادی در مورد منظومه شمسی اولیه آشکار کنند. به نظر می رسد ستاره دنباله دار دارای یک هسته سبزیا آبی درخشان و یک دم بلند صورتی یا سفید در یک جهت است که از آسمان پر از ستاره می گذرد. این مقاله جذاب ترجمه و تالیف space میباشد امیدوارم مورد پسند شما قرار بگیرد.

ستاره دنباله دار چه ستاره ای است؟

این ستاره ها به عنوان اجسام یخی از گازها، سنگ ها و غبار یخ زده به جا مانده از شکل گیری منظومه شمسی در حدود ۴٫۶ میلیارد سال پیش تعریف می شوند. آنها در مدارهای بسیار بیضی شکل به دور خورشید می چرخند که ممکن است صدها هزار سال طول بکشد تا تکمیل شوند.  با نزدیک شدن یک ستاره دنباله دار به خورشید، خیلی سریع گرم می شود و باعث می شود یخ جامد مستقیماً از طریق فرآیندی به نام تصعید به گاز تبدیل شود. این گاز حاوی بخار آب، مونوکسید کربن، دی اکسید کربن و سایر مواد کمیاب است و در نهایت به دنبال دنباله دار متمایز می شود.

به گفته ناسا، دانشمندان گاهی این ستاره ها را گلوله‌های برفی کثیف یا گلوله‌های خاکی برفی می‌نامند، بسته به اینکه آنها حاوی مواد یخی یا بقایای سنگی بیشتری هستند. به گفته ناسا، تا ژانویه ۲۰۲۳، تعداد فعلی دنباله دارهای شناخته شده ۳۷۴۳ است. گاهی اوقات، یک دنباله دار از درون منظومه شمسی عبور می کند. برخی این کار را به طور منظم انجام می دهند، برخی فقط هر چند قرن یک بار.

جدیدترین دنباله‌داری که خبرساز شده، دنباله‌دار C/2022 E3 (ZTF) است که اخیراً کشف شده است که در ۱ فوریه ۲۰۲۳ نزدیکی نسبتاً نزدیک به زمین داشت و از فاصله ۲۸ میلیون مایلی (۴۲ میلیون کیلومتری) عبور کرد. این دنباله دار سبز چشمگیر آخرین بار در ۵۰۰۰۰ سال پیش در همسایگی ما بود .

با تاریخچه ناسا به صورت مختصر آشنا شوید

ستاره دنباله دار از چه ساخته شده است؟

یک دنباله دار عمدتاً از یک هسته، پوشش هیدروژنی، بخار و … تشکیل شده است. به گفته ESA، دانشمندان این اجزا را تجزیه و تحلیل می کنند تا در مورد اندازه و مکان این اجسام یخی بدانند.

دو نوع اصلی دنباله دار وجود دارد، غبار و گاز. دم دنباله‌دارها توسط نور خورشید شکل می‌گیرند و همیشه دور از خورشید هستند.

با نزدیک شدن یک دنباله دار به خورشید، دم دنباله دار بلندتر می شود و می تواند میلیون ها مایل طول داشته باشد. دم گرد و غبار زمانی تشکیل می شود که باد خورشیدی ذرات کوچک در کما را به یک مسیر منحنی دراز فشار می دهد. در حالی که دم یونی از مولکول های باردار الکتریکی گاز تشکیل شده است.

ما می‌توانیم تعدادی از دنباله‌دارها را با چشم غیرمسلح وقتی از نزدیک خورشید عبور می‌کنند، با این حال، بیشتر دنباله دارها خیلی کوچک یا کم نور هستند که بدون تلسکوپ قابل مشاهده نیستند.

دنباله دارها از کمی سنگ، چند نوع مختلف یخ (از جمله آب، دی اکسید کربن، آمونیاک و متان) و کمی مولکول های آلی پیچیده ساخته شده اند. آنها اغلب به عنوان “گلوله های برفی کثیف” توصیف می شوند و شکل و ترکیب آنها همیشه من را به یاد برف قدیمی، کثیف و یخی می اندازد که در انتهای زمستان در کنار جاده های شهر می روید.

ستاره های دنباله دار چه زمانی قابل مشاهده هستند؟

دنباله دارها بیشتر زمان خود را دور از خورشید می گذرانند، در مناطق بسیار سرد بیرونی منظومه شمسی، تنها هر چند هزار یا حتی هر چند میلیون سال یک بار به خورشید نزدیک می شوند.

دنباله‌دارها زمانی که به خورشید نزدیک می‌شوند به راحتی قابل مشاهده هستند و انواع مختلف یخ‌های روی سطح آنها شروع به تصعید می‌کنند (از جامد به گاز تبدیل می‌شوند). این امر باعث می‌شود که دنباله‌دار از یک صخره کوچک و تاریک به یک ابر بزرگ و پف‌آمیز از گاز و غبار تبدیل شود و دیدن آن با تلسکوپ یا حتی گاهی اوقات فقط با چشمان شما بسیار آسان‌تر می‌شود. با گرمتر شدن ستاره دنباله‌دار، دمی از گاز و غبار رشد می‌کند که می‌تواند میلیون‌ها مایل طول داشته باشد و همیشه به سمت خورشید باشد.