فیبرومیالژیا چه بیماری است؟

فیبرومیالژیا چیست؟

فیبرومیالژیا یک بیماری طولانی مدت (مزمن) است.و باعث می شود:

درد در عضلات و استخوانها (درد اسکلتی عضلانی)
خستگی عمومی
اختلال خواب و اختلالات شناختی

درمان این بیماری هنوز هم می تواند چالش برانگیز باشد. اما داروها ، درمان ها و تغییر سبک زندگی می توانند به شما کمک کنند تا علائم خود را کنترل کرده و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.

علائم فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا باعث ایجاد درد می شود. تشخیص این بیماری  در نواحی درد اسکلتی عضلانی و شدت درد متمرکز است و نه تاکید بر مدت زمان درد ، که قبلاً معیارهای اصلی تشخیص بود.

علائم دیگر عبارتند از:

خستگی
مشکل خواب
خوابیدن به مدت طولانی بدون احساس آرامش
سردرد
افسردگی
اضطراب
مشکل در تمرکز یا توجه
درد در شکم پایین
خشکی چشم
مشکلات مثانه ، مانند ورم مثانه

در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا ، مغز و اعصاب ممکن است سیگنال های درد طبیعی را بد تعبیر یا واکنش بیش از حد نشان دهند. این ممکن است به دلیل عدم تعادل شیمیایی در مغز یا ناهنجاری در گانگلیون پشتی ریشه باشد که بر حساسیت روی درد مرکزی (مغز) تأثیر می گذارد.این بیماری همچنین می تواند بر احساسات و سطح انرژی شما تأثیر بگذارد.

علائم در زنان

علائم فیبرومیالژیا به طور کلی در زنان شدیدتر از مردان است. زنان درد گسترده تر ، علائم IBS و خستگی صبحگاهی نسبت به مردان دارند. دوره های دردناک نیز شایع است.انتقال به یائسگی می تواند فیبرومیالژیا را بدتر کند.

علائم در مردان

مردان نیز دچار فیبرومیالژیا می شوند. با این حال ، ممکن است تشخیص داده نشوند زیرا این به عنوان یک بیماری زن دیده می شود. با این حال ، آمارهای فعلی نشان می دهد که با استفاده از پروتکل تشخیصی ۲۰۱۶ ، مردان بیشتری در حال تشخیص هستند.

مردان همچنین دارای درد شدید و علائم عاطفی ناشی از فیبرومیالژیا هستند. براساس یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۸ که در مجله آمریکایی بهداشت عمومی منتشر شده است ، این وضعیت کیفیت زندگی ، شغل و روابط آنها را تحت تأثیر قرار می دهد.

نقاط تحریک فیبرومیالژیا

در گذشته ، افراد مبتلا به فیبرومیالژیا در صورت داشتن درد و حساسیت گسترده در حداقل ۱۱ از ۱۸ نقطه تحریک کننده خاص بدن ، دچار فیبرومیالژیا می شدند. ارائه دهندگان خدمات بهداشتی با فشار محکم بر روی آنها بررسی می کنند که چه تعداد از این نقاط دردناک است.

نقاط مشترک شامل موارد زیر است:

پشت سر
بالای شانه ها
قسمت بالای قفسه سینه
باسن
زانو
آرنج

درد فیبرومیالژیا

درد علامت مشخصه فیبرومیالژیا است. شما آن را در عضلات مختلف و سایر بافت های نرم بدن احساس خواهید کرد.این درد می تواند از یک درد خفیف تا یک ناراحتی شدید و تقریباً غیر قابل تحمل باشد. شدت آن می تواند چگونگی کنار آمدن روز به روز را تعیین کند.

به نظر می رسد فیبرومیالژیا از پاسخ غیرطبیعی سیستم عصبی ناشی می شود. بدن شما نسبت به مواردی که معمولاً دردناک نیستند واکنش بیش از حد نشان می دهد. و ممکن است درد را در بیش از یک ناحیه از بدن احساس کنید.با این حال ، تحقیقات موجود هنوز علت دقیق فیبرومیالژیا را مشخص نمی کند.

فیبرومیالژیا و خود ایمنی

در بیماریهای خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید (RA) یا مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) ، بدن به اشتباه بافتهای خود را با پروتئینهایی به نام آنتی آنتی بادیها هدف قرار می دهد. دقیقاً مانند حمله به ویروس ها یا باکتری ها ، سیستم ایمنی بدن به جای آن به مفاصل یا سایر بافت های سالم حمله می کند.

علائم فیبرومیالژیا بسیار شبیه علائم اختلالات خود ایمنی است. این همپوشانی علائم منجر به این نظریه شده است که فیبرومیالژیا می تواند یک بیماری خود ایمنی باشد.

اثبات این ادعا تا حدودی سخت بوده است زیرا فیبرومیالژیا باعث التهاب نمی شود و تاکنون آنتی بادی های تولید مثل نیز یافت نشده است.

عوامل خطر که باعث افزایش فیبرومیالژیا میشود:

شعله ور شدن این بیماری می تواند نتیجه این موارد باشد:

فشار
صدمه
بیماری ، مانند آنفولانزا
عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز ممکن است باعث شود مغز و سیستم عصبی سو تفسیر کرده یا نسبت به سیگنالهای طبیعی درد واکنش بیش از حد نشان دهند.

عوامل دیگری که خطر ابتلا به فیبرومیالژیا را افزایش می دهند عبارتند از:

جنسیت: بیشتر موارد فیبرومیالژیا در حال حاضر در زنان تشخیص داده می شود ، اگرچه دلیل این اختلاف جنسیتی مشخص نیست.

سن:به احتمال زیاد در سنین میانسالی تشخیص داده می شوید و با افزایش سن خطر شما افزایش می یابد. با این حال ، کودکان می توانند به فیبرومیالژیا نیز مبتلا شوند.

سابقه خانوادگی: اگر از اعضای نزدیک خانواده مبتلا به فیبرومیالژیا هستید ، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن باشید.

 اگرچه فیبرومیالژیا نوعی آرتروز نیست ، اما داشتن لوپوس یا RA ممکن است خطر ابتلا به فیبرومیالژیا را نیز افزایش دهد.

پیشنهاد می کنیم مقاله “۹ درمان خانگی برای تنگی نفس” را نیز مطالعه بفرمایید.

تشخیص بیماری

اگر ۳ ماه یا بیشتر درد گسترده داشته باشید ، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است شما را با فیبرومیالژیا تشخیص دهد. “گسترده” به معنی درد در دو طرف بدن شما است ، و شما آن را در بالا و پایین کمر احساس می کنید.پس از یک معاینه دقیق ، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما باید نتیجه بگیرد که هیچ بیماری دیگری باعث درد شما نمی شود.

هیچ آزمایش آزمایشگاهی یا اسکن تصویربرداری نمی تواند فیبرومیالژیا را تشخیص دهد. ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی شما ممکن است از این آزمایشات برای رد سایر علل احتمالی درد مزمن شما استفاده کند.

درمان فیبرومیالژیا

در حال حاضر ، هیچ درمانی برای فیبرومیالژیا وجود ندارد.

در عوض ، درمان بر کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی متمرکز است:

داروها
استراتژی های خودمراقبتی
تغییر سبک زندگی

داروها می توانند درد را تسکین دهند و به خواب بهتر شما کمک کنند. فیزیوتراپی و کاردرمانی قدرت شما را بهبود می بخشد و استرس را بر بدن کاهش می دهد. ورزش و تکنیک های کاهش استرس می تواند به شما کمک کند ، هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی.

علاوه بر این ، ممکن است مایل باشید به دنبال پشتیبانی و راهنمایی باشید. این ممکن است شامل مراجعه به یک درمانگر یا پیوستن به یک گروه پشتیبانی باشد.در یک گروه پشتیبانی ، می توانید از افراد دیگری که دچار فیبرومیالژیا هستند مشاوره بگیرید تا در سفر خود به شما کمک کنند.

هدف از درمان مدیریت درد و بهبود کیفیت زندگی است. این امر غالباً با رویکرد دو جانبه مراقبت از خود و دارو انجام می شود.

داروهای رایج برای فیبرومیالژیا عبارتند از:

مسکن ها

مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil) یا استامینوفن (Tylenol) می توانند به درد خفیف کمک کنند.

مواد مخدر مانند ترامادول (اولترام) که یک مخدر است ، قبلاً برای تسکین درد تجویز می شد. با این حال ، تحقیقات نشان داده است که آنها مثر نیستند. همچنین ، مقدار مصرف مواد مخدر به طور معمول به سرعت افزایش می یابد ، که می تواند برای کسانی که این داروها را تجویز می کنند خطر سلامتی داشته باشد.

داروهای ضد افسردگی

از داروهای ضد افسردگی مانند دولوکستین (Cymbalta) و میلناسیپران HCL (Savella) گاهی برای درمان درد و خستگی ناشی از فیبرومیالژیا استفاده می شود. این داروها همچنین ممکن است به بهبود کیفیت خواب کمک کرده و بر روی تعادل انتقال دهنده های عصبی کار کنند.

داروهای ضد تشنج

گاباپنتین (Neurontin) برای درمان صرع طراحی شده است ، اما همچنین ممکن است به کاهش علائم در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا کمک کند. پرگابالین (Lyrica) ، داروی ضد تشنج دیگر ، اولین داروی مورد تایید FDA برای فیبرومیالژیا بود. این سلول ها از ارسال سیگنال های درد جلوگیری می کند.

داروهای ضد افسردگی و کمک به خواب می توانند به علائم کمک کنند. شل کننده های عضلانی که زمانی استفاده می شدند ، دیگر توصیه نمی شوند.