این گفته ها درباره پیری افسانه و اشتباه است

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”این گفته ها درباره پیری افسانه و اشتباه است” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

حدود ۳۰۰۰۰۰ نسل پیش ، گونه های انسانی از یک جد باستانی به نام شامپانزه ها جدا شدیم. از آن زمان به بعد ، امید به زندگی در انسان دو برابر شده است.حالا میخواهیم با هم گفته ها و نظرهای رایج درباره پیری که غلط و اشتباه هست را بررسی کنیم.

طبق نظر سازمان جهانی بهداشت (WHO) ، “بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۵۰ ، نسبت جمعیت ۶۰ ساله جهان از ۱۱٪ به ۲۲٪ دو برابر خواهد شد.”

با در نظر داشتن این حقایق ، به نظر می رسد که از بین بردن بسیاری از افسانه های مرتبط با پیری بیش از هر مرحله از تاریخ تکاملی ما فشار آور است. در این مقاله ، ما به اسطوره های مرتبط با ورزش ، توانایی شناختی ، رابطه جنسی و موارد دیگر خواهیم پرداخت.

نظریات اشتباه درباره پیری:

۱-زوال جسمی اجتناب ناپذیر است.

این کاملاً خلاف واقع نیست. با افزایش سن ، بدن ما پس از دهه ها سال استفاده دچار فرسودگی میشود. با این حال ، وخیم شدن جسمی لازم نیست کامل باشد و افراد اغلب می توانند سرعت آن را کاهش دهند.

همانطور که WHO توضیح می دهد ، “افزایش فعالیت بدنی و بهبود رژیم غذایی می تواند به طور موثر بسیاری از مشكلات مربوط به پیری را حل كند.” این مشکلات شامل کاهش قدرت ، افزایش چربی بدن ، فشار خون بالا و کاهش تراکم استخوان است.

برخی تحقیقات نشان می دهد که صرف انتظار زوال جسمی احتمال بدتر شدن سلامت جسمی را افزایش می دهد.

در یک مطالعه ، دانشمندان ۱۴۸ فرد مسن را در مورد پیری ، سبک زندگی و انتظارات عمومی از سلامتی مورد بررسی قرار دادند:

آنها نتیجه گرفتند که انتظارات در مورد افزایش سن “نقش مهمی در اتخاذ سبک زندگی فعال از نظر جسمی در بزرگسالان دارد و ممکن است بر نتایج سلامتی مانند عملکرد بدنی تأثیر بگذارد”

بنابراین ، اگرچه برخی احتمالاتوجود دارد ، اما مدیریت انتظارات به افراد کمک می کند تا برای حفظ سلامت جسمی و تناسب اندام در مراحل بعدی زندگی ، زندگی بهتری داشته باشند.

مطالعه دیگری نگرش های فردی نسبت به پیری در اواخر میانسالی و چگونگی تأثیر آنها بر طول عمر کلی آنها را بررسی کرد. نویسندگان نتیجه گرفتند که “افراد مسن با درک مثبت بیشتری نسبت به پیری ، ۷٫۵ سال بیشتر از دیگر افراد پیر زندگی کرده اند.

به طور خلاصه ، فعال نگه داشتن بدن ، تغذیه مناسب و حفظ دیدگاه مثبت می تواند باعث بهتر شدن وضعیت بدنی مرتبط با سن بالاتر شود.

۲- افراد مسن نباید ورزش کنند.

از پاراگراف قبلی مشخص شد که این یک افسانه است. طبق مقاله ای در Neuropsychobiology ، فعال نگه داشتن بدن می تواند باعث تقویت عضلات ، کاهش چربی و بهبود سلامت روان شود.

برخی از افراد تصور می كنند كه با رسیدن به سن خاصی ، دیگر نمتوانند ورزش کنند و برای آنها فایده ای ندارد ، زیرا معتقدند كه هیچ فایده ای نخواهد داشت. این افسانه دیگری است. در یک مطالعه ، محققان ۱۴۲ بزرگسال ۶۰-۸۰ ساله را از طریق رژیم ۴۲ هفته وزنه برداری زیر نظر گرفتند:

دانشمندان دریافتند که این دوره ورزشی “قدرت عضلانی ، اندازه عضله و ظرفیت عملکرد” ​​را افزایش داده است.

همچنین شواهد خوبی وجود دارد که نشان می دهد ورزش منظم می تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل را کاهش دهد. یک مطالعه ، که شامل ۱۷۴۰ فرد مسن بود ، نشان داد که ورزش منظم “با تاخیر در ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر همراه است”.

با این حال ، افراد در صورت ابتلا به بیماری پزشکی باید قبل از شروع یک رژیم ورزشی جدید با پزشک خود مشورت کنند. به عنوان مثال ، سایت بهداشت ملی (NHS) در انگلستان نشان می دهد که افراد با برخی از بیماری های مرتبط با سن ، مانند پوکی استخوان ، باید از انجام ورزش سنگین جلوگیری کنند.

۳- افراد مسن به خواب کمتر یا بیشتر نسبت به سایرین نیاز دارند.

برخی افراد معتقدند که بزرگسالان مسن بیشتر از بزرگسالان به خواب احتیاج دارند ، شاید به دلیل این کلیشه باشد که افراد مسن از چرت زدن لذت می برند. برخی دیگر می گویند که افراد مسن به خواب کمتری احتیاج دارند ، این ممکن است ناشی از کلیشه ای باشد که افراد مسن صبح زود بیدار میشوند.

بدون شک درست است که افراد مسن در خوابیدن مشکل بیشتری دارند و خواب آنها پراکنده تر است.این ممکن است به شما در توضیح اینکه چرا برخی از افراد مسن نیاز به خوابیدن در روز دارند ، کمک کند. با تغییر بدن انسان ، می تواند ریتم شبانه خواب را مختل کند.

این به نوبه خود می تواند خواب را تحت تأثیر قرار دهد. این رابطه نیز چند وجهی است: اگر ریتم شبانه روزی فرد مختل شود ، می تواند سایر جنبه های فیزیولوژیک وی مانند سطح هورمون را تحت تأثیر قرار دهد ، که ممکن است بر خواب او نیز تأثیر بگذارد.

گذشته از اختلالات شبانه روزی ، بیماری های خاصی که در بزرگسالان مسن تر اتفاق می افتد ، مانند آرتروز و پوکی استخوان ، می توانند باعث ناراحتی شوند ، که ممکن است بر توانایی خوابیدن یا خواباندن فرد تأثیر منفی بگذارد.

به همین ترتیب ، برخی از بیماری ها باعث تنگی نفس می شوند ، از جمله بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) و نارسایی احتقانی قلب. این امر همچنین می تواند خواب را چالش برانگیزتر کند.

طبق مقاله قدیمی ، داروهای خاصی از جمله مسدود کننده های بتا ، گشاد کننده برونش ، کورتیکواستروئیدها ، ضد احتقان ها و داروهای ادرار آور نیز می توانند در خواب اختلال ایجاد کنند. افراد مسن بیشتر این نوع داروها را مصرف می کنند ، گاهی اوقات با هم.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) اظهار داشتند که افراد ۶۱-۶۴ ساله ۷ تا ۹ ساعت و افراد ۶۵ سال به بالا ۷ تا ۸ ساعت خواب هر شب نیاز دارند.

برخی تحقیقات نشان می دهد که افراد مسن بهتر از بزرگسالان می توانند کمبود خواب را کنترل کنند. یک مطالعه در ژورنال تحقیقات خواب نشان داد که افراد مسن پس از مداخله در محرومیت از خواب در مقایسه با بزرگسالان در طیف وسیعی از نتایج ، از جمله تأثیر منفی ، افسردگی ، گیجی ، تنش ، عصبانیت ، خستگی و تحریک پذیری امتیاز بهتری کسب کردند.

۴- فقط زنان مسن به پوکی استخوان مبتلا می شوند.

پوکی استخوان بیماری است که در آن استخوان ها به تدریج ضعیف می شوند. برخی معتقدند که این فقط زنان مسن را تحت تأثیر قرار می دهد. این درست نیست؛ می تواند بر جنسیت و افراد در هر سنی تأثیر بگذارد. با این حال ، پوکی استخوان در افراد مسن ، سفیدپوستان و زنان بسیار شیوع بیشتری دارد.

طبق یک مقاله مروری ، بنیاد بین المللی پوکی استخوان تخمین زده است که در سطح جهان ، از هر ۳ زن بالای ۵۰ سال ، ۱ نفر به پوکی استخوان مبتلا است و از هر ۵ مرد ، ۱ نفر شکستگی استخوان مربوط به پوکی استخوان را در طول زندگی خود تجربه می کند.

افسانه مرتبط دیگر این است که پوکی استخوان برای زنان با افزایش سن اجتناب ناپذیر است. همانطور که ارقام فوق تصدیق می کند ، دو سوم زنان بالای ۵۰ سال پوکی استخوان ندارند. برای به حداقل رساندن خطرات ، موسسه ملی پیری به افراد توصیه می کند که از غذاهای غنی از کلسیم و ویتامین D استفاده کنند و به طور منظم ورزش کنند.

۵- با افزایش سن ، مغز شما کند می شود.

اصطلاح کاهش شناختی به کاهش تدریجی عملکرد ذهنی با افزایش سن اشاره دارد ، اما قبل از پرداختن به واقعیت های موضوع ، دو افسانه مرتبط را کنار می گذاریم:

با افزایش سن ، زوال عقل اجتناب ناپذیر است.
بر اساس WHO ، خطر ابتلا به زوال عقل با افزایش سن افزایش می یابد ، اما همه افراد مسن را تحت تأثیر قرار نمی دهد. در سراسر جهان ، تقریباً ۵-۸٪ افراد بالای ۶۰ سال به زوال عقل مبتلا هستند. این بدان معناست که ۹۲٪ -۹۵٪ افراد ۶۰ ساله یا بالاتر به زوال عقل مبتلا نیستند.

کاهش شناختی منجر به زوال عقل می شود.
برخلاف نظر رایج ، کاهش شناخت لزوماً نشانه شروع زوال عقل نیست.

افرادی که به زوال عقل مبتلا می شوند ، ابتدا دچار افت شناختی می شوند. با این حال ، هرکسی که دچار افت شناختی شود ، دچار زوال عقل نمی شود.

یک مطالعه قدیمی تخمین زده است که ۲۲٫۲ از افراد در ایالات متحده ۷۱ ساله یا بالاتر دچار افت شناختی می شوند. از این تعداد ، هر ساله ۱۱٫۷٪ -۲۰٪ به زوال عقل مبتلا می شوند.

همانطور که آمار فوق نشان می دهد ، صرف نظر از این افسانه دیرینه که پیران بزرگتر دچار کندی ذهنی می شوند ، کاهش شناخت اجتناب ناپذیر نیست. مهمتر از همه ، روشهایی برای کاهش خطر وجود دارد.

در سال ۲۰۱۵ ، انجمن آلزایمر شواهد عوامل خطر قابل اصلاح برای زوال عقل و کاهش شناخت را ارزیابی کرد. گزارش آنها ، ارائه شده به شورای جهانی زوال عقل ، توضیح می دهد که “شواهد کافی برای حمایت از ارتباط بین چندین عامل خطر اصلاح پذیر و کاهش خطر کاهش شناختی وجود دارد.”

آنها شناسایی کردند که حفظ فعالیت بدنی منظم و کنترل عوامل خطر  قلبی عروقی مانند دیابت ، چاقی ، سیگار کشیدن و فشار خون بالا به شدت با کاهش خطر کاهش شناختی ارتباط دارد.

آنها همچنین شواهد خوبی یافتند که یک رژیم غذایی سالم و یادگیری مادام العمر یا آموزش شناختی همچنین خطر افت شناختی را کاهش می دهد.

۶- افراد مسن نمیتوانند سیگار را ترک کنند.

خواه این یک افسانه واقعی باشد یا صرفاً یک بهانه ، برخی از افراد مسن می گویند که ترک سیگار در “سن آنها” هیچ معنایی ندارد. این درست نیست. همانطور که NHS به وضوح توضیح می دهد:

“مهم نیست که چه مدت سیگار می کشید و هر تعداد سیگار در روز می کشید ، سلامتی شما به محض ترک سیگار بهبود می یابد. برخی از مزایای سلامتی فوری هستند ، برخی طولانی تر هستند ، اما آنچه مهم است این است که هرگز دیر نیست. “

۷- رابطه جنسی با افزایش سن نادر یا غیرممکن است.

برخی از افراد بر این باورند كه افراد مسن توانایی لذت بردن از رابطه جنسی را از دست می دهند و اندام های جنسی آنها برای هدف مناسب نیست. خوشبختانه این یک افسانه است.

درست است که خطر اختلال نعوظ (ED) و خشکی واژن با افزایش سن افراد افزایش می یابد ، اما برای اکثر افراد ، اینها مشکلات غیرقابل حل نیستند.

 روان کننده ها یا کرم های هورمونی در بسیاری از موارد می توانند معجزه کنند. اگرچه قبل از استفاده از آنها ، صحبت با پزشک ضروری است ، زیرا برای همه مناسب نیست.

رابطه جنسی بین زن و شوهر مسن ممکن لذت کمتر داشته باشد و با هیجان کمتری پیش رود است اما این لزوما چیز بدی نیست.  همانطور که یکی از نویسندگان می نویسد ، “پیر شدن لزوماً زندگی سالم جنسی را قطع نمی کند ، اما خواستار تعریف مجدد بیان آن است.”

مزایای خاصی نیز وجود دارد. به عنوان مثال ، آلت تناسلی مرد اغلب حساسیت کمتری پیدا می کند و به آنها کمک می کند نعوظ را برای مدت طولانی تری حفظ کنند.

برای پایان دادن به این بخش در بالا ، در زیر نقل قول یک مطالعه پیمایشی است که در آن ۱۵۸ بزرگسال مسن شرکت کرده است. اگرچه شرکت کنندگان گزارش دادند که نسبت به یک دهه قبل رابطه جنسی کمتری دارند ، اما نویسندگان می نویسند:

“یک زندگی جنسی کاملاً مقاوم توسط مردان و زنان ، حتی تا پیری نیز مشهود بود.”

به طور کلی ، به نظر می رسد بیشتر افسانه های پیرامون پیری ، اجتناب ناپذیر است. مردم بر این باورند که اجتناب ناپذیر است که آنها به تدریج در گرد و غبار فرو خواهند رفت زیرا زندگی آنها به طور فزاینده ای غیر قابل تحمل ، خسته کننده ، بدون احساس و کلافه کننده می شود.

اگرچه برخی از جنبه های سلامتی ممکن است با افزایش سن کاهش یابد ، اما هیچ یک از موارد فوق برای همه اجتناب ناپذیر نیست. همانطور که کشف کردیم ، یک دیدگاه مثبت روانشناختی در مورد پیری می تواند نظر شما را درباره افزایش سن و پیر شدن تغییر دهد.

خوش بین باشید و از زندگیتان تا لحظه آخر لذت ببرید چون این زندگی هدیه خداوند و نتایج تلاش و کوشش شما در همه سالها است.