ام اس چه بیماری است؟

ام اس چه بیماری است؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”ام اس چه بیماری است؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس یک بیماری مزمن است که شامل سیستم عصبی مرکزی (CNS) شما می شود. در بیماری ام اس سیستم ایمنی به میلین که لایه محافظ اطراف رشته های عصبی است حمله می کند و این باعث التهاب و بافت اسکار یا ضایعات می شود. این می تواند ارسال سیگنال به بقیه بدن را برای مغز شما سخت کند.در این مقاله میخواهیم درباره بیماری ام اس بیشتر بدانیم با امید به اینکه هیچ وقت به آن مبتلا نشوید یا اگر مبتلا شدید با روحیه عالی بیماری ام اس را شکست دهید.

علائم بیماری ام اس چیست؟

افراد مبتلا به ام اس طیف گسترده ای از علائم را تجربه می کنند. به دلیل ماهیت بیماری ، علائم در افراد مختلف بسیار متفاوت است.همچنین می توانند از سال به سال ، ماه به ماه و حتی روز به روز از نظر شدت تغییر کنند.

دو مورد از رایج ترین علائم خستگی و دشواری در راه رفتن است.

حدود ۸۰ درصد افراد مبتلا به ام اس خستگی را گزارش می کنند. خستگی که با بیماری ام اس اتفاق می افتد می تواند ناتوان کننده باشد و بر توانایی شما در کار و انجام کارهای روزمره تأثیر بگذارد.

به دلایل مختلف ، مشکل در راه رفتن می تواند با بیماری MS ایجاد شود:

بی حسی در پاها 
مشکل متعادل سازی
ضعف عضلانی
اسپاستیک عضله
مشکل بینایی

سایر علائم نسبتاً شایع ام اس عبارتند از:

درد حاد یا مزمن
لرزش
مسائل شناختی شامل تمرکز ، حافظه و مشکل یافتن کلمات
این وضعیت همچنین می تواند منجر به اختلالات گفتاری شود.

ام اس چه بیماری است؟
ام اس چه بیماری است؟

۱- مشکلات بینایی

مشکلات بینایی یکی از رایج ترین علائم بیماری ام اس است. التهاب روی عصب بینایی تأثیر می گذارد و بینایی مرکزی را مختل می کند. این می تواند باعث تاری دید ، دو دید یا از بین رفتن بینایی شود.

ممکن است بلافاصله متوجه مشکلات بینایی نشوید ، زیرا تخریب دید واضح ممکن است کند باشد. درد هنگام نگاه کردن به بالا یا یک طرف نیز می تواند با کاهش بینایی همراه باشد. روش های مختلفی برای کنار آمدن با تغییرات بینایی مربوط به ام اس وجود دارد.

۲- سوزن سوزن شدن و بی حسی

ام اس بر اعصاب مغز و نخاع (مرکز پیام بدن) تأثیر می گذارد. این بدان معنی است که می تواند سیگنال های متناقضی را به اطراف بدن ارسال کند. بعضی اوقات ، هیچ سیگنالی ارسال نمی شود. این منجر به بی حسی می شود.

احساس گزگز و بی حسی یکی از رایج ترین علائم هشدار دهنده بیماری ام اس است. نقاط شایع بی حسی شامل صورت ، دست ها ، پاها و انگشتان است.

۳- درد و اسپاسم

درد مزمن و اسپاسم عضلانی غیر ارادی نیز با ام اس شایع است. طبق مطالعه انجمن ملی ام اس ، یک مطالعه نشان داد که نیمی از افراد مبتلا به ام اس دچار درد مزمن بودند.

سفتی یا اسپاسم عضلات (اسپاستیسیته) نیز شایع است. ممکن است عضلات یا مفاصل سفت و همچنین حرکات غیر قابل کنترل و دردناک لرزش اندام را تجربه کنید. پاها اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند ، اما کمردرد نیز شایع است.

۴-خستگی و ضعف

خستگی و ضعف غیرقابل توجیه در حدود ۸۰ درصد از افراد در مراحل اولیه MS تأثیر می گذارد.

خستگی مزمن هنگامی رخ می دهد که اعصاب در ستون فقرات خراب شود. معمولاً خستگی ناگهانی ظاهر می شود و هفته ها قبل از بهبود ادامه می یابد. ضعف در ابتدا بیشتر در پاها مشاهده می شود.

۵- مشکلات تعادل و سرگیجه

سرگیجه و مشکلات در هماهنگی و تعادل می تواند تحرک فرد مبتلا به ام اس را کاهش دهد. پزشک ممکن است از این موارد به عنوان مشکلات در راه رفتن شما یاد کند. افراد مبتلا به ام اس معمولاً احساس سبکی سر ، گیجی ، یا گویی محیط اطرافشان در حال چرخش است (سرگیجه). این علامت اغلب هنگام ایستادن رخ می دهد.

۶- اختلال عملکرد مثانه و روده در بیماری ام اس

مثانه ناکارآمد یکی دیگر از علائم است که در ۸۰ درصد افراد مبتلا به ام اس رخ می دهد. این می تواند شامل تکرر ادرار ، تمایل شدید به ادرار یا عدم توانایی در نگه داشتن ادرار باشد.

علائم مربوط به ادرار اغلب قابل کنترل هستند. کمتر اوقات ، مبتلایان به ام اس دچار یبوست ، اسهال یا از دست دادن کنترل روده می شوند.

۷- اختلال عملکرد جنسی

تحریک جنسی همچنین می تواند برای افراد مبتلا به ام اس مشکل ساز شود زیرا از سیستم عصبی مرکزی آغاز می شود – جایی که ام اس حمله می کند.

۸- مشکلات شناختی

تقریباً نیمی از مبتلایان به ام اس نوعی مشکل در عملکرد شناختی خود پیدا می کنند. این می تواند شامل موارد زیر باشد:

مشکلات حافظه
دامنه توجه کوتاه تر
مشکلات زبان
سازماندهی سختی دارد
افسردگی و سایر مشکلات بهداشت عاطفی نیز شایع است.

۹- تغییر در سلامت عاطفی در بیماری ام اس

افسردگی اساسی در میان مبتلایان به ام اس شایع است. فشارهای ناشی از ام اس همچنین می تواند باعث تحریک پذیری ، نوسانات خلقی ، و وضعیتی تحت عنوان تأثیر پیاز کاذب شود. این شامل برخی از گریه ها و خنده های غیرقابل کنترل است.

کنار آمدن با علائم بیماری ام اس ، همراه با روابط خانوادگی یا خانوادگی ، می تواند افسردگی و سایر اختلالات عاطفی را حتی بیشتر به چالش بکشد.

۱۰– علائم دیگر

همه مبتلایان به ام اس علائم یکسانی ندارند. علائم مختلف می تواند در هنگام عود یا حملات ظاهر شود. همراه با علائم ذکر شده در اسلایدهای قبلی ، MS نیز می تواند باعث موارد زیر شود:

از دست دادن شنوایی
تشنج
لرزش غیرقابل کنترل
مشکلات تنفسی
لکنت زبان
مشکل در بلعیدن

چگونه بیماری ام اس تشخیص داده می شود؟

پزشک شما نیاز به انجام معاینه عصبی ، درخواست شرح حال بالینی و تجویز یک سری آزمایشات دیگر برای تشخیص اینکه آیا مبتلا به ام اس هستید یا خیر را انجام میدهد.

آزمایش تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). استفاده از ماده حاجب با MRI به پزشك شما اجازه می دهد ضایعات فعال و غیرفعال را در سراسر مغز و نخاع شما تشخیص دهد.

توموگرافی انسجام نوری (OCT). OCT آزمایشی است که از لایه های عصبی پشت چشم شما عکس گرفته و می تواند نازک شدن عصب بینایی را ارزیابی کند.

شیر نخاعی . پزشک شما ممکن است برای یافتن ناهنجاری در مایع نخاع شما یک ضربه نخاعی را سفارش دهد. این آزمایش می تواند به رد بیماری های عفونی کمک کند و همچنین می تواند برای جستجوی باندهای الیگوکلونال (OCB) استفاده شود ، که می تواند برای تشخیص زودهنگام MS استفاده شود.

آزمایش خون پزشکان آزمایش خون را برای کمک به از بین بردن سایر شرایط با علائم مشابه سفارش می دهند.

آزمون پتانسیل برانگیخته بصری (VEP). این آزمایش به تحریک مسیرهای عصبی برای تجزیه و تحلیل فعالیت الکتریکی در مغز شما نیاز دارد. در گذشته ، از آزمون های بالقوه شنوایی و برانگیخته حسی ساقه مغز نیز برای تشخیص ام اس استفاده می شد.

تشخیص MS به شواهدی از دمیلینه شدن در زمان های مختلف در بیش از یک منطقه از مغز ، نخاع یا اعصاب بینایی شما نیاز دارد.

تشخیص همچنین مستلزم رد سایر شرایطی است که علائم مشابه دارند. بیماری لایم ، لوپوس و سندرم شوگرن تنها چند نمونه است.

ام اس چه بیماری است؟
ام اس چه بیماری است؟

علائم اولیه ام اس چیست؟

بیماری ام اس می تواند یک باره ایجاد شود یا علائم آن چنان خفیف باشد که به راحتی آنها را از بین ببرید. سه مورد از شایع ترین علائم اولیه ام اس عبارتند از:

بی حسی و سوزن سوزن شدن که بر روی بازوها ، پاها یا یک طرف صورت شما تأثیر می گذارد. این احساسات شبیه سوزن سوزنی است که هنگام خواب رفتن پا احساس می کنید. با این حال ، آنها بدون دلیل مشخصی رخ می دهند.

تعادل ناهموار و ضعف پاها. ممکن است در هنگام راه رفتن یا انجام سایر فعالیتهای بدنی خود مشکل داشته باشید.

دید دوگانه ، تاری دید در یک چشم . اینها می توانند شاخص اولیه MS باشند. همچنین ممکن است مقداری درد چشم داشته باشید.

غیر معمول نیست که این علائم اولیه از بین می روند و بعداً برمی گردند. ممکن است هفته ها ، ماه ها یا حتی سالها بین شعله ور شدن فاصله داشته باشید.

این علائم می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. حتی اگر این علائم را داشته باشید ، لزوما به این معنی نیست که به MS مبتلا هستید.

چه عواملی باعث بیماری ام اس می شود؟

اگر به بیماری MS مبتلا هستید ، لایه محافظ میلین در اطراف رشته های عصبی آسیب می بیند.

تصور می شود که آسیب ناشی از حمله سیستم ایمنی بدن است. محققان فکر می کنند ممکن است محرک محیطی مانند ویروس یا سم باشد که حمله سیستم ایمنی بدن را ایجاد می کند.

همانطور که سیستم ایمنی بدن شما به میلین حمله می کند ، باعث التهاب می شود. این منجر به بافت اسکار یا ضایعات می شود. التهاب و بافت اسکار سیگنال های بین مغز و سایر اعضای بدن را مختل می کند.

بیماری ام اس ارثی نیست ، اما داشتن یک پدر و مادر یا خواهر و برادر مبتلا به ام اس خطر شما را کمی افزایش می دهد. دانشمندان برخی ژن ها را شناسایی کرده اند که به نظر می رسد استعداد ابتلا به MS را افزایش می دهد.

انواع MS عبارتند از:

۱-سندرم جدا شده بالینی (CIS)

سندرم بالینی جدا شده (CIS) یک بیماری قبل از MS است که شامل یک قسمت از علائم حداقل ۲۴ ساعت طول می کشد. این علائم به دلیل از بین بردن میلین در CNS شما است.

اگرچه این قسمت از ویژگی های ام اس است ، اما برای ایجاد تشخیص کافی نیست.

اگر بیش از یک ضایعه یا نوار الیگوکلونال مثبت (OCB) در مایع نخاعی شما در زمان ضربه زدن به نخاع وجود داشته باشد ، به احتمال زیاد تشخیص MS-Remaying-remitant (RRMS) را دریافت خواهید کرد.اگر این ضایعات وجود نداشته باشد ، یا مایع نخاعی شما OCB نشان ندهد ، احتمالاً MS ندارید.

۲-MS-Relapsing-Remitting (RRMS)

MS عود کننده-بهبود دهنده (RRMS) شامل عود واضح فعالیت بیماری و به دنبال آن بهبودی است. در طول دوره های بهبودی ، علائم خفیف یا غایب هستند و پیشرفت بیماری وجود ندارد.

RRMS شایعترین شکل بیماری ام اس در شروع بیماری است و حدود ۸۵ درصد از کل موارد را تشکیل می دهد.

۳-MS پیشرونده اولیه (PPMS)

اگر مبتلا به MS پیشرونده اولیه (PPMS) باشید ، عملکرد عصبی از زمان شروع علائم به تدریج بدتر می شود.

با این حال ، دوره های کوتاه ثبات می تواند رخ دهد. اصطلاحات “فعال” و “غیر فعال” برای توصیف فعالیت بیماری با ضایعات مغزی جدید یا تقویت کننده استفاده می شود.

۴-MS پیشرونده ثانویه (SPMS)

MS پیشرونده ثانویه (SPMS) هنگامی اتفاق می افتد که RRMS به فرم پیشرونده منتقل شود. ممکن است علاوه بر ناتوانی یا بدتر شدن تدریجی عملکرد ، عود قابل ملاحظه ای نیز داشته باشید.

MS شما ممکن است تغییر کند و تغییر کند ، مثلاً از RRMS به SPMS برسد.

امید به زندگی در افراد مبتلا به ام اس چقدر است؟

امید به زندگی در افراد مبتلا به ام اس حدود ۷٫۵ سال کمتر از حد انتظار است. خبر خوب این است که امید به زندگی در مبتلایان به ام اس در حال افزایش است.

پیش بینی چگونگی پیشرفت MS در هر فرد تقریباً غیرممکن است.

حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از افراد مبتلا به ام اس تنها ۱۰ سال پس از تشخیص ، حملات نادر و حداقل معلولیت دارند. گاهی اوقات این بیماری MS خوش خیم نامیده می شود.

با توسعه روش های درمانی بیماری (DMT) ، مطالعات نتایج امیدوار کننده ای را نشان می دهد که می تواند پیشرفت بیماری را کند کند.

نوع MS

MS پیشرونده معمولاً سریعتر از RRMS پیشرفت می کند. افراد مبتلا به RRMS می توانند سالها در بهبودی عمل کنند.

سن و جنس

این بیماری در مردان و بزرگسالان بیشتر شدیدتر و ناتوان کننده است.

کیفیت زندگی شما با MS به علائم و میزان پاسخگویی شما به درمان بستگی دارد. این بیماری به ندرت کشنده ، اما غیر قابل پیش بینی است و می تواند بدون هشدار ، مسیر خود را تغییر دهد.

اکثر افراد مبتلا به ام اس به شدت معلول نمی شوند و زندگی کامل خود را ادامه می دهند.

بیماری ام اس چگونه درمان می شود؟

در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری ام اس در دسترس نیست ، اما گزینه های درمانی متعددی وجود دارد.

درمان های اصلاح کننده بیماری (DMT)

درمان های اصلاح کننده بیماری (DMT) برای کند کردن روند پیشرفت بیماری و کاهش میزان عود شما طراحی شده اند.

داروهای خود تزریقی اصلاح کننده بیماری برای RRMS شامل گلاتیرامر استات (کوپاکسون) و بتا اینترفرون ها مانند:

آونکس
بتاسرون
اکستاویا
پلگرید
ربیف
داروهای خوراکی برای RRMS شامل:

دی متیل فومارات (Tecfidera)
فینگولیمود (گیلنیا)
تریفلونوماید (اوباگیو)
کلاردیبین (Mavenclad)
دیروکسیمل فومارات (Vumerity)
siponimod (میزانت)

درمان های تزریق داخل وریدی RRMS شامل:

alemtuzumab (Lemtrada)
ناتالیزوماب (تیسابری)
میتوکسانترون (نووانترون)
اوکرلیزوماب (Ocrevus)

همه داروهای MS در دسترس و مناسب هر فرد نیستند. با پزشک خود در مورد مناسب ترین داروها و خطرات و فواید هر یک با پزشک خود صحبت کنید.

ام اس چیست؟
ام اس چیست؟

داروهای دیگر برای کمک به بیماران ام اس:

پزشک می تواند کورتیکواستروئیدهایی مانند متیل پردنیزولون (Medrol) یا ژل Acthar (ACTH) را برای درمان عود تجویز کند.

سایر درمان ها نیز ممکن است علائم شما را کاهش دهند و کیفیت زندگی شما را بهبود ببخشند.

از آنجا که ام اس برای همه متفاوت است ، درمان به علائم خاص شما بستگی دارد. برای اکثر افراد ، یک رویکرد انعطاف پذیر لازم است.

زندگی با ام اس چگونه است؟

اکثر مبتلایان به ام اس راهی برای کنترل علائم و عملکرد خوب خود پیدا می کنند.

داروها

داشتن MS به این معنی است که شما باید به پزشکی با تجربه در درمان MS مراجعه کنید.

اگر یکی از DMT ها را استفاده می کنید ، باید به برنامه پیشنهادی پایبند باشید. پزشک شما ممکن است داروهای دیگری را برای درمان علائم خاص تجویز کند.

رژیم و ورزش

ورزش منظم برای سلامت جسم و روان مهم است ، حتی اگر معلولیت داشته باشید.

اگر حرکت بدنی دشوار باشد ، شنا یا ورزش در استخر می تواند به شما کمک کند. برخی از کلاس های یوگا فقط برای مبتلایان به ام اس طراحی شده است.

یک رژیم غذایی متعادل ، کم کالری خالی و سرشار از مواد مغذی و فیبر به شما کمک می کند سلامت کلی خود را مدیریت کنید.

رژیم شما باید شامل موارد زیر باشد:

انواع میوه ها و سبزیجات
منابع کم پروتئین ، مانند ماهی و مرغ بدون پوست
غلات کامل و سایر منابع فیبر
آجیل و خشکبار
حبوبات
محصولات لبنی کم چرب
مقدار کافی آب و مایعات دیگر

هرچه رژیم غذایی شما بهتر باشد ، سلامت کلی شما نیز بهتر خواهد بود. در کوتاه مدت نه تنها احساس بهتری خواهید داشت ، بلکه برای آینده ای سالم نیز پایه ریزی خواهید کرد.

شما باید موارد زیر را محدود یا اجتناب کنید:

چربی های اشباع شده
چربی ترانس
گوشت قرمز
غذاها و نوشیدنی های سرشار از قند
غذاهای سرشار از سدیم
غذاهای کاملاً فرآوری شده
اگر بیماری پزشکی دیگری دارید ، از پزشک خود بپرسید که آیا باید رژیم خاصی را دنبال کنید یا مکمل های غذایی مصرف کنید.

برچسب های غذا را بخوانید. غذاهایی که کالری زیادی دارند اما از نظر مواد مغذی کم هستند به شما کمک نمی کنند تا احساس بهتری داشته باشید یا وزن مناسبی داشته باشید.

سایر روشهای درمانی مکمل برای بیماری ام اس:

مطالعات در مورد اثربخشی درمان های تکمیلی کم است ، اما این بدان معنی نیست که آنها نمی توانند به نوعی کمک کنند.روش های درمانی زیر ممکن است به شما کمک کنند تا استرس کمتری داشته باشید و آرامش بیشتری داشته باشید:

مراقبه
ماساژ
تایچی
طب سوزنی
هیپنوتیزم درمانی
موزیک درمانی

موارد دیگری که باید درباره ام اس بدانید:

ام اس گسترده ترین بیماری عصبی منبع معتبر است که بزرگسالان  را در سراسر جهان ناتوان می کند.

بیشتر افرادی که با RRMS تشخیص داده می شوند در زمان تشخیص بین ۲۰ تا ۵۰ سال هستند.

به طور کلی ، ام اس در زنان بیشتر از مردان است. طبق انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس ، RRMS در زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان است. میزان PPMS در زنان و مردان تقریباً برابر است.

نرخ MS در جاهایی که به خط استوا نزدیک تر هستند کمتر است. این ممکن است مربوط به نور خورشید و قرار گرفتن در معرض ویتامین D باشد.

کانادایی ها بالاترین میزان ام اس را در جهان دارند.

بیماری ام اس
بیماری ام اس

عوارض بیماری ام اس چیست؟

ضایعاتی که MS ایجاد می کند می تواند در هر نقطه از CNS شما ظاهر شود و روی هر قسمت از بدن شما تأثیر بگذارد.

مسائل مربوط به تحرک

با افزایش سن ، برخی از معلولیت های ایجاد شده در ام اس ممکن است بارزتر شوند.

اگر مشکلات حرکتی دارید ، زمین خوردن ممکن است شما را در معرض خطر شکستگی استخوان قرار دهد. داشتن شرایط دیگری مانند آرتروز و پوکی استخوان می تواند امور را پیچیده کند.

مسائل دیگر

یکی از رایج ترین علائم ام اس خستگی است ، اما غیر معمول نیست که مبتلایان به ام اس نیز داشته باشند:

افسردگی
اضطراب
درجاتی از اختلال شناختی

مشکلات حرکتی می تواند منجر به کمبود فعالیت بدنی شود ، که می تواند باعث سایر مشکلات سلامتی شود. خستگی و تحرک همچنین ممکن است بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.

تأثیرات بیشتر ام اس را کشف کنید.

ام اس یک بیماری مادام العمر است. با چالش های منحصر به فردی روبرو خواهید شد که می توانند با گذشت زمان تغییر کنند.

شما باید بر روی برقراری ارتباط با پزشک خود ، یادگیری همه آنچه درمورد MS دارید و کشف آنچه باعث می شود بهترین حالت را داشته باشید تمرکز کنید.

بسیاری از افراد مبتلا به ام اس حتی تصمیم می گیرند چالش ها و استراتژی های مقابله خود را از طریق گروه های پشتیبانی حضوری یا آنلاین به اشتراک بگذارند.

 

Rate this post
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.