اوتیسم چه بیماری است و چه علائمی دارد؟

اوتیسم چه بیماری است و چه علائمی دارد؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”اتویسم چه بیماری است و چه علائمی دارد؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

اختلال اتیسم(اوتیسم)طیفی از اختلالات رشدی عصبی است که عمدتا با علائم نقص در مهارتهای اجتماعی،مهارهای کلامی و غیر کلامی،اصرار بر یکنواختی و علایق محدود،حرکتهای تکراری و کلیشه ای،عدم همدلی و ارتباط چشمی و گستره دیگری از علائم و نشانه ها مشخص میگردد.این علائم در کودکان دارای اوتیسم به شکل و شدت متفاوتی مشاهده میگردد و همین امر نیز می تواند منجر به تشخیص سطح اختلال اوتیسم گردد.

علائم اوتیسم

  • اختلال در عملکرد اجتماعی:

یکی از علامت‌های مهم اتیسم، اختلال در ارتباطات اجتماعی است. کودکان طبیعی از همان هفته‌های اول تولد به طور قابل ملاحظه ای اجتماعی هستند، در واقع نوزاد انسان به طور ذاتی برای ارتباط اجتماعی و تشخیص چهره‌ی انسانی آمادگی دارد، در حالی که در کودکان دارای اتیسم گرایش کمی به چهره‌ی انسانی وجود دارد و به دنبال آن، این کودکان گرایش کمی به برقراری تماس چشمی دارند. آن‌ها در درک احساسات دیگران مشکل دارند و قادر به همدلی با آن‌ها و قرار دادن خود به جای آن‌ها نیستند و این سد بزرگی بر سر دوست‌یابی آن‌هاست.

این مشکلات در مراحل ابتدایی رشد به صورت‌های زیر آشکار می‌شود:

  • کودک کمتر به دیگران نگاه می‌کند.
  • کودک کمتر غان و غون می‌کند یا اصلا نمی‌کند.
  • وقتی کودک را صدا می‌کنند پاسخ نمی دهد (به نام خودش واکنش نشان نمی‌دهد).
  • در مقابل لبخند دیگران کمتر لبخند می‌زند.
  • کودک ارتباط غیر کلامی برقرار نمی‌کند؛ مثلاً نمی‌تواند به اشیاء مورد علاقه‌ی خودش اشاره کند.
  • بازی‌های اجتماعی (مثلاً دالیبازی یا قایم باشک) را انجام نمی‌دهد و یا به طور یک جانبه و با خودشان انجام می‌دهد.
اتیسم چه بیماری است و چه علائمی دارد؟
اتیسم چه بیماری است و چه علائمی دارد؟
  • اختلال ارتباطی:

از دیگر مشکلات اصلی در اتیسم، اختلال جدی در برقراری ارتباط است. افراد دارای اتیسم در جنبه‌های مختلف رشد زبان، گفتار و ارتباط مشکل دارند. کودکان دارای اتیسم نمی‌توانند برای اهداف اجتماعی از زبان استفاده کنند. برای مثال نمی‌توانند برای برقراری رابطه اجتماعی کلمات و زبان را به کار بگیرند. نیمی از افراد دارای اتیسم هرگز از زبان و گفتار جهت ارتباط استفاده نمی‌کنند و در صورت استفاده از کلام در گفتار این افراد مشکلات زیر چشم می‌خورد:

  • ۱-تکرار طوطی‌وار جملات و کلمات که به دو صورت ظاهر می‌شوند:
    • هنگامی که فردی با آن‌ها صحبت می‌کند همزمان جملات او به صورت طوطی وار تکرار می‌کنند.
    • جملات و عباراتی که دیگران به کار می‌برند را به حافظه می‌سپارند و بعداً بدون اینکه آن جملات کاربردی داشته باشند آن‌ها رابه صورت طوطی وار تکرار می‌کنند.

    ۲-استفاده نادرست از ضمایر؛ مثلاً کودک بجای آنکه بگوید “من” می‌گوید “او” .

    ۳-فقدان آهنگ و ملودی معمول در کلام. به این صورت که آهنگ کلام کودک یکنواخت و ثابت است.

    ۴-معمولاً معنا و مفهومی در گفتار این کودکان وجود ندارد.

    ۵-این کودکان جهت برقراری ارتباط از کلام استفاده می‌کنند.

    ۶-در گفتار خود به خوبی از حروف ربط استفاده نمی‌کنند.

  • اختلال شناختی:

نیمی از کودکان دارای اتیسم هوش پایینی دارند. در برخی از این افراد هوش جزیره‌ای وجود دارد. هوش جزیره‌ای به این معناست که کودک در یک یا چند زمینه (مانند نقاشی یا موسیقی) توانایی‌های قابل توجه دارد در حالی که ممکن است از نظر سایر توانایی‌ها مشکل داشته باشد. همچنین در آن‌ها تفکر انتزاعی وجود ندارد. یعنی کودک نمی‌تواند خودش را به جای دیگران قرار دهد و یا به مسائلی غیر از چیزهایی که به چشم می‌بیند فکر کند. هرچه بهره‌ی هوشی در این افراد پایین‌تر باشد احتمال بروز تشنج مغزی بالاتر می‌رود. توانمندی‌های حرکتی و درک لمسی نیز در این افراد بهتر از توانمندی درک مفاهیم نمادین است.

  • اختلال رفتاری:

این کودکان با اشیاء و وسایل ارتباط بهتری برقرار می‌کنند تا با انسان‌ها. علاوه بر این، آن‌ها به جنب‌های ناکارآمد اشیاء و اشیاء غیر کاربردی وابستگی غیر معمول دارند. همچنین حرکات تکراری بی‌هدف مثل تکان دادن دست‌ها، راه رفتن روی انگشتان پا، ردیف کردن یا چرخیدن اشیاء در آن‌ها دیده می‌شود. این کودکان به موقعیت‌ها و شرایط جدید واکنش های بسیار شدید نشان می‌دهند. آن‌ها از چیزهای جدید، از افراد جدید، از تغییر دکوراسیون منزل و حتی تعویض‌اتومبیل خانوادگی شان به شدت می ترسند و به آن واکنش نشان می‌دهند مهارت‌های بازی در این کودکان به شدت در سطح پایین است و نمی‌توانند بازی های اجتماعی انجام دهند.

سن طلایی تشخیص بیماری

تشخیص اوتیسم در بدو تولد امکان پذیر نیست/۲ تا ۵ سالگی سن طلایی درمان کودکان مبتلا

تشخیص اوتیسم در بدون تولد ممکن نیست و علائم این بیماری معمولا از ۹ ماهگی به بعد قابل تشخیص است، اما در ۲ تا ۳ سالگی کاملا مشخص می‌شود مگر در موارد بسیار خفیف و اندک که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود.

بهروز رجبی روانشناس کودک و خانواده  اظهار کرد: کودکان مبتلا به اوتیسم بر خلاف کودکان عادی که نهایتا ۵ دقیقه با یک اسباب‌بازی سرگرم می‌شوند می‌توانند ساعت‌ها با یک اسباب‌بازی سرگرم شده و مشغول بازی باشند.

وی در ادامه تصریح کرد: والدین دارای کودک مبتلا به اوتیسم باید بدانند این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که می‌چرخند مثل پنکه و ماشین لباس‌شوئی علاقمند هستند و ممکن است حتی ساعتی را نیز به تماشای کارکرد این وسایل بنشینند.

این روانشناس خاطرنشان کرد: کودک مبتلا به اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمی‌کند مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشین‌های اسباب بازی روی زمین آن‌ها را پشت سر هم بچیند و پس از آن به تماشای آن‌ها مشغول شود.

رجبی در ادامه تاکید کرد: تشخیص اوتیسم در بدون تولد ممکن نیست و علائم این بیماری معمولا از ۹ ماهگی به بعد قابل تشخیص است، اما در ۲ تا ۳ سالگی کاملا مشخص می‌شود مگر در موارد بسیار خفیف و اندک که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود.

اوتیسم در پسران چهار برابر بیش از دختران مشاهده می‌شود. اوتیسم هیچ محدودیت نژادی، قومی یا اجتماعی ندارد، میزان درآمد خانواده، سبک زندگی یا تحصیلات نیز بر کودکان مبتلا به اوتیسم هیچ تأثیری ندارد. این بیماری روند رو به رشدی دارد و هنوز کاملا مشخص نشده، رشد بیماری مرتبط با تشخیص آن است یا به دلیل بروز بیماری‌های دیگری رخ می‌دهد.

منبع:چطور،فردانیوز،انجمن اتیسم ایران

Rate this post
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.