۳۰ حقیقت جالب در مورد سریلانکا

سریلانکا، کشور جزیره ای واقع در اقیانوس هند، به خاطر تاریخ غنی، فرهنگ متنوع و زیبایی طبیعی خیره کننده اش مشهور است. این کشور با معابد فراوان، معماری جذاب و مناظر سرسبز، ترکیبی بینظیر از سنت و مدرنیته را ارائه میدهد. کشور سریلانکا که دارای مکانهای میراث جهانی یونسکو مانند سیگیریا و شهر مقدس کندی است، دارای میراث فرهنگی غنی است که هزاران سال را در بر میگیرد.
سواحل پر از نخل، مزارع چای، و حیات وحش متنوع، آن را به مقصدی مورد علاقه برای مسافرانی که هم به دنبال آرامش و هم به دنبال ماجراجویی هستند، تبدیل کرده است. مهمان نوازی گرم، غذاهای خوش طعم و مناظر جذاب سریلانکا همچنان بازدیدکنندگان را از سراسر جهان مجذوب خود می کند.
۳۰ حقیقت جالب در مورد کشور سریلانکا
سریلانکا کشوری جزیره ای است که در جنوب آسیا، جنوب هند در اقیانوس هند واقع شده است. مساحت آن حدود ۶۵۶۱۰ کیلومتر مربع (۲۵۳۳۲ مایل مربع) است.
سریلانکا قبلاً در دوره استعماری خود تحت سلطه بریتانیا بود تا زمانی که در سال ۱۹۴۸ به استقلال دست یافت و به نام سیلان شناخته می شد. این نام در سال ۱۹۷۲ رسماً به سریلانکا تغییر یافت.
پایتخت سریلانکا کلمبو است که بزرگترین شهر این کشور و قطب اصلی اقتصادی نیز می باشد.
زبان رسمی کشور سریلانکا سینهالی و تامیلی است. انگلیسی نیز به طور گسترده صحبت می شود، به ویژه در تجارت و گردشگری.
سریلانکا دارای تاریخ فرهنگی غنی است که قدمت آن به بیش از ۲۰۰۰ سال می رسد. این شهر بهخاطر شهرهای باستانی، معابد چشمگیر، و بناهای مذهبی، از جمله قلعه صخرهای Sigiriya و معبد دندان در کندی معروف است.
سریلانکا علیرغم اندازه کوچکش، تنوع زیستی قابل توجهی دارد. این مکان زیستگاه گونه های متعددی از گیاهان و جانوران است که برخی از آنها بومی هستند، به این معنی که در هیچ کجای دنیا یافت نمی شوند.
کشور سریلانکا یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان چای در جهان است. ارتفاعات مرکزی پوشیده از مزارع سرسبز چای است و چای سیلان به دلیل کیفیت خود در سطح جهانی مشهور است.
این کشور چندین پارک ملی و پناهگاه حیات وحش دارد، از جمله پارک ملی یالا، که به خاطر جمعیت پلنگهایش معروف است، و پارک ملی اوداوالاوه، محل زندگی تعداد زیادی فیل.
خط ساحلی سریلانکا تقریباً ۱۳۴۰ کیلومتر (۸۳۲ مایل) امتداد دارد و پر از سواحل زیبا است که آن را به مقصدی محبوب برای دوستداران ساحل و علاقه مندان به ورزش های آبی تبدیل می کند.
سریلانکا جنگ داخلی طولانیتری را تجربه کرد که از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۹ بین نیروهای دولتی و ببرهای آزادیبخش تامیل ایلام (LTTE)، یک سازمان جداییطلب شبهنظامی ادامه یافت.
در سال ۲۰۰۴، کشور سریلانکا یکی از کشورهایی بود که به شدت تحت تأثیر سونامی اقیانوس هند قرار گرفت که منجر به تخریب گسترده و تلفات جانی شد.
غذاهای سریلانکا به دلیل استفاده از ادویه ها و طعم های معطر معروف هستند. غذاهایی مانند برنج و کاری، قیف (نوعی پنکیک) و کوتو روتی (روتی رنده شده با سبزیجات و گوشت) محبوب هستند.
در طول تاریخ، سریلانکا به دلیل موقعیت استراتژیک خود در امتداد مسیرهای دریایی، یک مرکز تجاری مهم بوده است. به خاطر ادویه ها، جواهرات و سایر کالاهای با ارزش شهرت داشت.
یتیم خانه فیل پیناوالا یک مرکز حفاظتی جالب است که در آن از فیل های یتیم و آسیب دیده مراقبت و بازسازی می شود.
قلعه صخرهای باستانی Sigiriya که با نام «صخره شیر» نیز شناخته میشود، یکی از میراث جهانی یونسکو و یک شگفتی مهندسی و معماری است. دارای نقاشی های دیواری چشمگیر، باغ ها و مناظر پانوراما از بالای آن است.
یکی دیگر از مکان های ثبت شده در فهرست یونسکو، Polonnaruwa، پایتخت قرون وسطایی سریلانکا بود. ویرانههای آن که به خوبی حفظ شدهاند شامل مجسمهها، استوپاها و سازههای حکاکیشده پیچیده است.
شهری در این کشور وجود دارد که ویرانههای تمدن باستانی Anuradhapura، از جمله داگوباهای بزرگ (stupas) و مجتمعهای صومعهای را در خود جای داده است. Anuradhapura یک میراث جهانی یونسکو و یک مکان زیارتی مهم برای بودایی ها است.
Esala Perahera در کندی یکی از مشهورترین جشنواره های سریلانکا است. این یک راهپیمایی بزرگ با حضور طبلزنان و فیلهای تزئینشده برای گرامیداشت دندان مقدس بودا است.
پیشنهاد می کنیم مقاله “آیا میشود ارزان سفر کرد؟” را نیز مطالعه بفرمایید.
کشور سریلانکا علیرغم اندازه کوچکی که دارد، به دلیل توپوگرافی متنوع، دارای طیف متنوعی از آب و هوا است. از سواحل گرمسیری گرفته تا مناطق تپه ای خنک تر، آب و هوا در نقاط مختلف کشور متفاوت است.
سریلانکا به دلیل تولید سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی از جمله یاقوت کبود، یاقوت سرخ و توپاز شناخته شده است. اغلب از آن به عنوان “جزیره جواهر” یاد می شود.
طب سنتی بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ سریلانکا است. بسیاری از استراحتگاهها و مراکز سلامتی، درمانهای سنتی، ماساژ و درمانها را ارائه میدهند.
سریلانکا از نظر تاریخی با کشت و صادرات دارچین مرتبط است، ادویه ای که از پوست درخت دارچین به دست می آید.
سریلانکا محل زندگی گروه های قومی مختلفی از جمله سینهالی ها، تامیل ها، مسلمانان و برگرها (از نوادگان استعمارگران اروپایی) است. این تنوع به غنای فرهنگی کشور کمک می کند.
میدان استقلال در کلمبو واقع شده است، میدان استقلال یک بنای تاریخی است که یادبود استقلال سریلانکا از حکومت استعماری بریتانیا است.
کشور سریلانکا بهخاطر صنایع دستی سنتیاش، از جمله کندهکاریهای چوبی ، منسوجات زیبا، و ظروف برنجی شناخته شده است.
در پارک ملی Minneriya، یک پدیده منحصر به فرد به نام “Minneriya Elephant Gathering” رخ می دهد که در آن صدها فیل وحشی در طول فصل خشک در اطراف مخزن Minneriya جمع می شوند.
اعتقاد بر این است که سریلانکا صحنه چندین قسمت از حماسه باستانی هند، رامایانا است و مکان هایی مانند آشوک واتیکا با این داستان ها مرتبط است.
در سالهای اخیر، کشور سریلانکا زیرساختهای خود از جمله بزرگراههای مدرن، پروژههای توسعه شهری و حملونقل عمومی را بهبود داده است.
دانستنی های کوتاه در مورد کشور سریلانکا
پایتخت: کلمبو
رتبه جمعیت: کشور۶۱
بزرگترین شهر: کلمبو
زبان های رسمی: سینهالی، تامیل، انگلیسی
تولید ناخالص داخلی اسمی: ۸۸۹۲٫۷۳ کرور دلار آمریکا (۲۰۲۱)
رتبه تولید ناخالص داخلی: ۷۶
واحد پول: روپیه سریلانکا
تاسیس: ۴ فوریه ۱۹۴۸
مساحت کل: ۶۵۶۱۰ کیلومتر مربع
قاره: آسیا
میانگین امید به زندگی: ۷۶٫۳۹ سال
رتبه ارتش: ۷۱
میزان باسوادی: ۹۲٫۳۸%
درآمد سرانه: ۱۴,۳۷۰ PPP دلار