چرا عید غدیر به خانه سادات میرویم ؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”چرا عید غدیر به خانه سادات میرویم ؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

روز عید غدیر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، ‌چرا که در این روز یعنی در هیجدهم ذی‌الحجه سال دهم هجرت، پس از بازگشت پیامبر(ص) از حجة‌الوداع، در سرزمینی به نام «خم» به امر خداوند امام علی(ع) را به جانشینی خود برگزید و ب آیه اکمال دین نازل شد و دشمنان از نابودی دین اسلام نومید شدند و نعمت الهی بر بندگان تمام و دین اسلام کامل شد و خداوند ابراز رضایت نمود از این که دین اسلام را برای هدایت بشر برگزید.

خداوند در این روز به وسیله تعیین امام علی (ع)به عنوان خلیفه پیامبر خاتم دین خود را كامل كرد.و از آنجا كه امیرالمومنین سرسلسه تمام سادات میباشندو تمام سادات فرزندان امام علی (ع)یه حساب می آیند،نصب امام علی(ع)را به عنوان خلیفه،به سادات تبریك می گویند و این عید را عید سادات می نامند.

محمد مهدی احسانی فر  کارشناس مذهبی اینگونه به این سوال *چرا عید غدیر به خانه سادات میرویم ؟ * پاسخ داد :

 در احادیث متعددی، بر تبریک، تجدید بیعت، هدیه دادن، عرض شادباش تاکید شده و سفارش شده که مومنان در چنین روزی به دیدار یکدیگر روند بنابراین درخصوص دیدار سادات، روایت خاصی در منابع اسلام و تشیع نداریم اما دراین خصوص روایات عام بسیار است؛ چراکه سادات نیز، به نوعی منتسب به ائمه(س) هستند.

وی جنبه دیگر دیدار سادات در روز عید غدیر را، سفارش به احترام و گرامیداشت آنان در روایات دانست و افزود: از آنجایی که سادات، به نوعی از فرزندان پیامبر(ص) و ائمه معصومین(س) هستند، در خصوص اکرام و گرامیداشت آنان بسیار تاکید شده است، به طوری که در کتاب “مستدرک الوسایل”، میرزای نوری، بابی را با عنوان “احترام و اکرام سادات و رفع مشکلات آن ها” اختصاص داده است که در ذیل این باب احادیث متعددی را در این خصوص آورده است.

این کارشناس مذهبی اظهار کرد: همانطوری که برای بسیاری از افراد، از جمله جوانان، معلمین و… یک روز در سال اختصاص داده شده است، با وجود تاکیدات زیاد ائمه(س) بر گرامیداشت سادات و همچنین دیدار مومنین و فرزندان ائمه(س) در روز عید غدیر، این روز مهم نیز به دیدار سادات اختصاص یافته است؛ بنابراین مردم ضمن تبریک این روز بزرگ به فرزندان ائمه(س) و تجدید بیعت با آنان، به احادیثی که مبنی بر گرامیداشت سادات آورده شده، عمل می کنند، البته که اکرام سادات و در اولویت قراردادن حل مشکلات آن باید در طول سال هم انجام شود.

مفهوم شناسی سید

سیّد در لغت به معنای «آقا»، «بزرگوار»، «رئیس» بوده و در اصطلاح، از القابى است که در عرف فارسى زبانان و شیعه، کسانى که نسبشان به واسطۀ حضرت فاطمۀ زهرا سیّده النّساء العالمین(علیها السلام) به رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) منتهى مى‌شود و بر سائر علویّین نیز که به واسطۀ حضرت عبّاس یا جناب محمّد حنفیّه نسبشان به امیرالمؤمنین (علیه السّلام) مى‌رسد احتراما گفته مى‌شود، بلکه بر سایر هاشمیّین مانند کسانى که نسبشان به جناب جعفر طیّار و عقیل مى رسد نیز سیّد مى گویند.

و این یک نوع احترام از منتسبین به رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله) و از خاندان بنى هاشم است چنانچه شیعه و اهل سنّت، سادات خصوص علویّین بالأخصّ فاطمیّین را شرفاء مى‌گویند و به کسى که از اولاد حضرت امام حسن مجتبى (علیه السّلام) باشد شریف حسنى و به کسى که از اولاد حضرت امام حسین (علیه السّلام) باشد شریف حسینى گفته مى‌شود و فرزند سیّدۀ علویّه نیز اگر چه در عرف، سیّد و شریف، نامیده نمى‌شود.

به واسطۀ مادرش به این دودمان شریف و حضرت رسول (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) انتساب دارد و اگر مادرش از اولاد فاطمۀ زهرا (علیها السلام) باشد از فرزندان پیغمبر (صلّى اللّه علیه و آله) محسوب است. ولى فقط کسانى که به وسیلۀ پدر هاشمى هستند استحقاق خمس دارند.

سادات در روایات

در روایات، سفارشات فراوانی به احترام و اکرام به سادات شده است، که در این مقاله، به برخی از آن اشاره می کنیم:

۱) پیامبر اکرم(ص) فرمود: «چهار دسته را روز قیامت شفاعت می‌کنم، هر چند با گناه اهل دنیا به صحرای محشر حاضر شوند: آن که اولاد مرا یاری کند. آن که از اموالش به اولاد تنگدستم کمک کند. کسی که با زبان و قلب، آنان را دوست بدارد. و آن که تلاش کند در انجام حوائج و نیازهای افرادی از ذریه ام که تبعید شده و یا رانده شده اند».

۲) پیامبر اکرم(ص): «اکرام کنید خوبان ذریه مرا از براى خدا و بدان ایشان را براى من».

۳) امام صادق(ع) فرمود: «هر گاه روز قیامت شود منادى فریاد می زند که، اى گروه مردمان! خاموش باشید که همانا محمّد (ص) سخن می گوید. مردم خاموش می شوند؛ پیامبر حرکت مى‏ کند و می فرماید: اى گروه مردمان! هر کس براى او در پیش من دستى و منّتى و نیکى هست باید حرکت کند تا جبران کنم. می گویند چه دست و چه منّت و چه نیکى است براى ما بلکه تمام این ها براى خدا و رسولش بر تمام مردمان است.

می فرماید: هر کس یکى از فرزندان مرا پناه داده، نیکى به او کرده، او را از برهنگى پوشیده، او را گرسنه بوده، سیر کرده باید حرکت کند تا جبران کنم. پس بلند می شوند مردمى که این کردار را انجام داده اند. پس ندا از پیشگاه خداى جلّ و علا می رسد که، اى محمّد! حبیب من! پاداش آنان را به تو واگذار کردم در هر کجاى بهشت که می خواهىد آنان را جاى ده.