نماز توبه

نماز توبه

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”نماز توبه” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

نماز توبه، برای توبه کردن و بازگشت از گناهان می‌باشد.برای استغفار کردن و برگشت از گناهان میباشد. براى به دست اوردن طاعت خدا پیش از هر چیز از تمام مسائلى که قبلا گرفتار آن بودى توبه‌ای صادقانه کنید.

نماز استغفار:

رسول خدا (ص) فرمود : چون روزيت كم شود و كارت به پراكندگي گرايد، حاجتت را به درگاه حق ببر و نماز استغفار را ترك مكن و نماز استغفار دو ركعت است. در هر ركعت حمد و سوره قدر را بخوان و بعد از قرائت، ۱۵ بار بگو «استغفرالله» و بعد به ركوع كه رفتي آن را ده بار بگو ومثل نماز جعفر ، نماز را تمام كن كه همه كارهايت ان شاء الله به اصلاح آيد

نماز توبه:

حضرت ختمي مرتبت (ص) روز يكشنبه دوم ذي القعده بيرون تشريف آورده فرمودند: ايّها الناس! كدام يك از شما اراده توبه كرده است ؟ عرض كردند : همه ما مي خواهيم توبه نماييم .

فرمود : غسل كنيد و وضو بگيريد و چهار ركعت نماز و در هر ركعت يك مرتبه سوره حمد و سه مرتبه سوره توحيد و يك مرتبه معوذتين ( سوره هاي فلق و ناس ) بخوانيد و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار و ختم به «لا حول و لا قوه الا بالله العلي العظيم» بكنيد و بعد از آن بگوييد: «يا عزيز يا غفار اغفر لي ذنوبي وذنوب جميع المومنين و المؤمنات فانه يغفر الذنوب الا انت».

و فرمود: نيست هيچ بنده اي از امت من، كه اين عمل را انجام دهد، مگر اينكه منادي از آسمان ندا كند: اي بنده خدا عملت را از سر بگير كه توبه تو مقبول است وگناه تو آمرزيده، و فرشته ديگر صدا كند از زير عرش، اي بنده مبارك باد بر تو و اهل تو و ذريه تو، و ديگري صدا كند دشمنان تو از تو راضي خواهند شد در روز قيامت . وديگري صدا كند كه اي بنده ما با ايمان مي ميري و دين از تو گرفته نخواهد شد و قبر تو گشاده و منور خواهد شد.

و ديگري صدا كند كه اي بنده پدر و مادر تو از تو خشنود خواهند شد، اگر چه غضبناك بوده باشند در وسعت روزي خواهي بود. حضرت جبرئيل ـ عليه السّلام ـ ندا مي كند: من وقت مرگت با ملك الموت مي آيم و مهرباني مي كنم به تو. صدمه نمي زند به تو اثر مرگ و خارج مي شود روح تو از بدنت به آساني.

عرض كردند : يا رسول الله ! اگر كسي اين عمل را در غير ذي القعده بجا آورد ، چطور مي شود ؟ فرمود: همان طور است كه وصف كردم و فرمودند : اين كلمات را جبرئيل در معراج به من ياد داد.

حقیقت توبه و استغفار:

توبه در حقیقت پشیمان شدن از گناه و بازگشتن از راهی است که انسان در گذشته بر خلاف رضای پروردگار رفته است . توبه حقیقی نیز همان توبه نصوح است؛ یعنی توبه و پشیمانی بدون بازگشت. اگر کسی احساس کند که واقعا از گذشته خود نادم و پشیمان گشته و راه خود را به سوی خداوند عوض کرده، باید بداند که اهل توبه واقعی است و اینچنین توبه ای هرگز رد نمی شود.

هر گناهی قابل توبه است و خداوند خود فرموده است : «ان الله یغفر الذنوب جمیعا؛ خداوند همه گناهان را می آمرزد».

* جامع ترین سخن درباره حقیقت و ارکان توبه همان کلامی است که در سخنان قصار امیرمؤمنان على علیه السلام در نهج البلاغه در شرح استغفار به معنى جامع و کامل آمده است.

کسى در محضر آن حضرت گفت: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ» گویى امام از طرز سخن او و یا سوابق و لواحق اعمالش مى دانست که این استغفار جنبه صورى دارد و نه واقعى، به همین جهت از این استغفار بر آشفت و فرمود:

«ثَکِلَتْکَ امُّکَ اتَدْرى مَا الْاسْتِغْفارُ؟ الْاسْتِغْفارُ درَجَةُ الْعِلِّیِّیْنَ»؛مادرت بر عزاى تو بگرید، آیا مى دانى استغفار چیست؟ استغفار مقام بلند مرتبگان است!

«وَهُوَ اسمٌ واقِعٌ عَلى سِتَّةِ مَعانٍ»؛(استغفار یک کلمه است امّا شش معنى [و مرحله] دارد.)

«اوَّلُها النَّدَمُ عَلى ما مَضى»؛ (نخست، پشیمانى از گذشته است.)

«وَالثَّانى الْعَزْمُ عَلَى تَرْکِ الْعَودِ الَیْهِ ابَداً»؛(دوم، تصمیم بر ترک آن براى همیشه است.)

«وَ الثَّالِثُ انْ تُوءَدِّىَ الَى الْمَخْلُوقینَ حُقُوقَهُمْ حَتّى تَلْقَى اللَّهَ امْلَسَ لَیْسَ عَلَیْکَ تَبِعَةٌ»؛ (سوم این که حقوقى را که از مردم ضایع کرده اى به آنها باز گردانى، به گونه اى که هنگام ملاقات پروردگار حقّ کسى بر تو نباشد.)

«وَ الرَّابِعُ انْ تَعْمِدَ الَى کُلِّ فَرِیْضَةٍ عَلَیْکَ ضَیَّعْتَها فَتُؤَدِّىَ حَقَّها»؛ (چهارم این که هر واجبى که از تو فوت شده حقّ آن را به جا آورى [و قضا یا کفّاره آن را انجام دهى].)

«وَ الْخامِسُ انْ تَعْمِدَ الَى اللَّحْمِ الذَّى نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِیْبَهُ بِالْأَحْزانِ حَتَّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَیَنْشَأَ بَیْنَهُما لَحْمٌ جَدِیدٌ»؛ (پنجم این که گوشتهایى که به واسطه حرام بر اندامت روئیده، با اندوه بر گناه آب کنى، تا چیزى از آن باقى نماند، و گوشت تازه به جاى آن بروید.)

«وَالسَّادِسُ انْ تُذِیقَ الْجِسْمَ الَم الَطَّاعَةِ کَما أذَقْتَهُ حَلاوَةَ الْمَعْصِیَةِ فَعِنْدَ ذلِکَ تَقُولُ اسْتَغْفِرُ اللَّهَ»؛ (ششم آن که به همان اندازه که لذّت و شیرینى گناه را چشیده اى درد و رنج طاعت را نیز بچشى، و پس از طىّ این مراحل بگو استغفر اللّه!)

Rate this post
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.