آیا امواج WiFi واقعا برای سلامتی مضر است؟

نظرات متفاوتی در مورد تأثیر قرار گرفتن در معرض WiFi بر سلامت انسان وجود دارد. در حالی که برخی مطالعات نشان می دهد WiFi اثرات سوئی بر سلامتی دارد ، گزارش هایی وجود دارد که ادعا می کنند سیگنال های فرکانس رادیویی از شبکه های بی سیم بسیار کم هستند و نمی توانند به سلامتی انسانها آسیب برسانند . ضررهای WiFi چیست ؟ در ادامه مطلب میخوانیم .

Wi-Fi چیست؟

WiFi  همچنین WLAN نامیده می شود ، یک شبکه بی سیم است که  اینترنت را به دستگاه های ارتباطی بی سیم مانند لپ تاپ ها ، رایانه ها ، تلفن های همراه و غیره متصل میکند. شبکه WiFi از فرکانس های الکترومغناطیسی پالس (EMF) استفاده می کند.شدت پالس های الکترومغناطیسی ، شدت های خاص و مدت زمان قرار گرفتن در معرض موارد مهم در تعیین بی خطر بودن WiFi است.

آیا امواج WiFi برای بدن انسان خطرناک است؟

مطالعات علمی زیادی وجود دارد که تأثیرات مخرب WiFi بر روی بدن انسان را نشان می دهد. با افزایش تولید رادیکال های آزاد باعث استرس اکسیداتیو می شود.

افزایش استرس اکسیداتیو مسئول آسیب های اکسیداتیو به ماکرومولکول های سلولی مانند پروتئین ها ، لیپیدها و DNA است.

برخی مطالعات در مورد تأثیرات سیگنالهای WiFi 2.45 گیگاهرتز بر سلامت انسان و حیوانات نشان داده است که تابش الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی منتشر شده توسط دستگاههای WiFi می تواند بر تعداد اسپرم ، تحرک و یکپارچگی DNA تأثیر بگذارد.

از دیگر تغییرات در سیستم تولیدمثلی مردان می توان به آسیب های دژنراتیو ، کاهش سطح تستوسترون ، افزایش مرگ سلولی و آسیب DNA اشاره کرد که عمدتا ناشی از افزایش دما و استرس اکسیداتیو در بیضه ها است.

در مورد تغییرات تولیدمثل زنان ، نشان داده شده است که قرار گرفتن در معرض WiFi باعث کاهش تولید و ترشح استروژن و پروژسترون می شود ، که منجر به کاهش اثر تولید مثل و اختلال در باروری می شود. WiFi همچنین می تواند باعث جهش های کروموزومی شود که یکی از دلایل سقط خود به خودی است.

مطالعات حیوانی در مورد تأثیرات WiFi بر روی فعالیت مغز نشان داده است که قرار گرفتن در معرض استرس و اشعه WiFi باعث ایجاد رفتاری مانند اضطراب می شود. با این حال ، توانایی یادگیری فضایی و حافظه بی تأثیر است.

تغییرات بیوشیمیایی مشاهده شده در مغز حیوانات شامل افزایش استرس اکسیداتیو در قشر مغز و افزایش فعالیت استیل کولین استراز است.

ادامه ضررهای WiFi بر روی سلامتی :

قرار گرفتن در معرض بیش از حد WiFi با اختلال در یادگیری و حافظه ، کمبود خواب و خستگی مرتبط با کاهش ترشح ملاتونین و افزایش ترشح نوراپی نفرین در شب همراه است.

جالب توجه است ، یک مطالعه اخیر نشان داده است که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه WiFi می تواند عملکردهای شناختی موش های مبتلا به شناخت اختلال مانند بیماری آلزایمر را بهبود بخشد.

در کودکان خردسال مشخص شده است که تابش الکترومغناطیسی با فرکانس رادیویی که از تلفن های بی سیم و تلفن همراه ساطع می شود ، هیچ مشکلی از نظر عاطفی و رفتاری ایجاد نمی کند.

        پیشنهاد می کنیم مقاله “آیا فلوراید برای بدن ضرر دارد ؟” را نیز مطالعه بفرمایید.      

با این حال ، شناخته شده است که سطح بالاتر قرار گرفتن در معرض تابش از ایستگاه های پایه تلفن همراه با یک مشکل رفتاری و عاطفی گزارش شده توسط مادران در کودکان خردسال مرتبط است.

با وجود چندین مطالعه اولیه در مورد اثرات احتمالی مخرب قرار گرفتن در معرض WiFi ، نتیجه گیری در مورد خطرات احتمالی سلامتی خیلی زود است. شدت سیگنال مورد استفاده در بیشتر مطالعات به طور قابل توجهی بالاتر از سطح واقعی قرار گرفتن در معرض محیط است.

 بنابراین ، برای ارزیابی موثر اثرات قرار گرفتن در معرض WiFi بر روی بدن انسان ، شواهد سازگارتر لازم است.

چگونه ممکن است WiFi به جسم آسیب بزند؟

اعتقاد بر این است که بخش قابل توجهی از اثرات WiFi ناشی از اضافه بار کلسیم است که در درجه اول به دلیل بیش فعالی کانالهای کلسیم ولتاژدار (VGCC) رخ می دهد.

وجود سنسورهای ولتاژ با ۲۰ بار مثبت ، آنها را به حساس ترین هدف EMF تبدیل می کند. علت ثانویه تجمع کلسیم ، افزایش فعال شدن گیرنده TRPV1 ناشی از استرس اکسیداتیو است.

از نظر مکانیکی ، افزایش وابسته به VGCC در سطح کلسیم داخل سلولی واسطه اصلی بیشتر اثرات WiFi است.

افزایش سطح کلسیم می تواند باعث تولید اکسید نیتریک (NO) شود ، که متعاقباً می تواند سیتوکروم اکسیداز را در میتوکندری مهار کرده و باعث کاهش سنتز ATP و تولید سوپراکسید شود.

علاوه بر این ، NO می تواند آنزیم های درگیر در سنتز هورمون استروئید را مهار کرده و منجر به کاهش تولید استروژن ، پروژسترون و تستوسترون شود.

سوپراکسید تولید شده در فرآیند همچنین می تواند با NO واکنش نشان دهد و باعث تولید پراکسینیتریت شود که می تواند با تجزیه و تولید رادیکال های آزاد بسیار واکنش پذیر. این رادیکال های آزاد واکنشی علاوه بر ایجاد آسیب اکسیداتیو ، می توانند فعالیت NFkB را افزایش دهند و منجر به افزایش التهاب شوند.

اثر دیگر اضافه بار کلسیم ، القای سطح پروتئین شوک گرمایی است. القایی که احتمالاً به دلیل غلط انداختن بیش از حد پروتئین ناشی از کلسیم رخ می دهد ، شاید مکانیسم دفاعی بدن برای حفظ هموستاز باشد.

نویسنده این مقاله :

دکتر سانچاری سینها است که دارای مدرک لیسانس علوم (کارشناسی) و کارشناسی ارشد علوم (کارشناسی ارشد) در زیست شناسی و فیزیولوژی انسانی است. سانچاری پس از دریافت مدرک کارشناسی ارشد ، به تحصیل در فیزیولوژی انسان در مقطع دکترا ادامه داد. در . وی بیش از ۱۰ مقاله اصلی پژوهشی تألیف کرده است که همه آنها در مجلات بین المللی مشهور جهان به چاپ رسیده اند.