ویژگی والدین محافظه کار چیست؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”ویژگی والدین محافظه کار چیست؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

آیا تا به حال فرزند خود را  هنگام بازی دنبال کرده اید؟ آنها ممکن است کودک نوپایی باشند و شما نگران باشید که آنها گام اشتباهی برداشته و سقوط کنند. بنابراین ، کودک نوپای خود را در دسترس قرار دادید تا بتوانید از زمین خوردن آنها جلوگیری کنید.اما به نظر شما این محافظه کاری زیادی نیست؟پدر و مادران محافظه کار چگونه اند؟

آنها باید خودشان چیزهایی را یاد بگیرند. البته ، به عنوان یک والدین ، مسئولیت ما این است که آنها را در موقعیت هایی قرار ندهیم که به شدت آسیب ببینند.

به عنوان مثال ، بچه ها را به زمین های بازی ببرید که برای کودکان زیر ۵ سال در نظر گرفته شده است.و … ولی آنها را از بازی کردن محروم نکنید.

چرا والدین بیش از حد از کودکان محافظت می کنند؟

قصد والدین با محافظت بیش از حد ، حسن نیت است. این نوع والدین به شدت نگران امنیت و تصمیم گیری فرزندان خود هستند. هدف نهایی آنها محافظت از فرزندشان در برابر آسیب است. والدین باید نگران امنیت و سلامتی فرزندان خود باشند.

با این حال ، از طرف دیگر ، والدین همچنین باید به فرزندان خود در مورد خطر و مسئولیت پذیری آموزش دهند. این درسها به بهترین وجه از طریق تجربه زندگی آموخته می شوند. اگر ما همیشه فرزندان خود را محافظت کنیم و مراقب آنها باشیم، به آنها اجازه نمی دهیم درباره خطر و مسئولیت اطلاعاتی کسب کنند.

اونجر ، محقق در زمینه فرزندپروری بیش از حد ، پیشنهاد می کند که والدین باید به کودکان اجازه دهند خودشان در فعالیت هایی شرکت کنند که کم خطر محسوب می شوند. این به معنای اجازه دادن به کودکان برای انجام فعالیتهای خود است که “مقادیر قابل کنترل از خطر و مسئولیت” را فراهم می کند.

مشکلی که والدین محافظه کار برای فرزند خود ایجاد میکنند این است که کودک فرصت مهارتهای رفتاری مسئولانه ، ایجاد خودمختاری و عزت نفس را از دست می دهد. وقتی مادر یا پدر همیشه مراقب رفتارهای کودک هستند اعتماد به نفس آنها را تضعیف می کند.

نشانه های والدین محافظه کار چیست؟

والدینی که تمایل به محافظت بیش از حد دارند ، فکر می کنند که به فرزندشان کمک می کنند. هدف آنها محافظت از فرزندشان است اما تا حد افراطی پیش می رود. این نوع رفتارها ممکن است به رشد کودک آنها آسیب برساند.

اینها مثالهایی هستند تا بتوانید رفتار خود را ارزیابی کنید و تشخیص دهید که آیا شما هم پدر و مادر محافظ کار هستید:

۱-شما دوستان فرزند خود را انتخاب می کنید یا آنها را به سمت دوستی با کودکان خاص هدایت می کنید.

۲-به آنها اجازه نمی دهید فعالیت های خود را انجام دهند. به عنوان مثال ، اجازه نمی دهید فرزندتان به تنهایی به حیاط خانه برود و بازی کند.

۳-شما دائما کودک خود را زیر نظر دارید. به عنوان مثال ، شما اغلب در تمرینات ورزشی آنها حاضر می شوید تا وضعیت شان را بررسی کنید.

۴-وقتی می بینید که قرار است مرتکب یک اشتباه کم خطر شوند از آنها جلوگیری می کنید. به عنوان مثال ، به کودک پنج ساله خود اجازه ندهید که روی پنکیک خود سس گوجه فرنگی بگذارد زیرا می دانید که از آن بدش می آید و صبحانه خود را خراب می کند. به آنها اجازه نمی دهید چنین اشتباهی را مرتکب شوند زیرا می دانید که گریه می کنند و ناراحت می شوند و می خواهید از ناراحتی روحی آنها جلوگیری کنید.

۵-شما اجازه نمی دهید بدون شما به خانه های دوستشان بروند.

۶-شما آنها را با سوالات زیادی کلافه میکنید، مانند اینکه می خواهید هر روز وقتی آنها را از مدرسه تحویل می گیرید از همه جزئیات روز مدرسه آنها مطلع شوید.

۷-شما به جای آنها تصمیم می گیرید. به عنوان مثال ، به آنها اجازه نمی دهید که آیا می توانند به مدرسه بروند یا سوار اتوبوس شوند. هر روز خودتان آنها را تا دم مدرسه میرسانید.

۸-شما اجازه نمی دهید که آنها راز و حریم خصوصی داشته باشند. به عنوان مثال ، آنها مجاز به داشتن دفترچه خاطرات قفل شده نیستند .

چرا محافظت بیش از حد  از فرزند کار خوبی نیست؟

بچه ها از عواقب کارشان چیزهای زیادی یاد می گیرند. اگر از آنها بیش از حد محافظت شود رشد آنها با مانع مواجه می شود.

به عنوان مثال ، بیایید به کودکی به نام سالی نگاه کنیم که ۱۳ ساله است. او کودکی است که والدینش بیش از حد او را مدیریت می کنند و اجازه رفتن به خانه دوست دیگری را ندادند. والدین او نگران خطر غریبه ها هستند و اینکه اگر در کنار فرزندشان نباشند چه اتفاقی می افتد.

سالی مجاز است که دوستانش را به خانه بیاورد ،چون در این صورت والدین او مدام آنها را زیر نظر میگیرند. هر زمان که سالی و دوستانش اختلاف نظر پیدا می کنند ، قبل از اینکه بچه ها حتی بتوانند با هم کنار بیایند والدین سالی وارد عمل می شوند و مشکل را حل می کنند.

و همین باعث میشود او نتواند چگونه اختلافات بین همسالان خود را حل کند ، زیرا هرگز به او فرصت داده نشده است حتی امتحان کند. مهارتهای اجتماعی او کم است زیرا والدین برای هدایت رفتار او در حالی که او در کنار دوستانش است ، مداخله می کنند.

تأثیرات والدین بیش از حد محافظ کار بسیاربد است. این امر اغلب به روشهایی که والدین از آنها استفاده می کند و میزان رفتارهای بیش از حد محافظت شده بستگی دارد.

ادامه مقاله “ویژگی والدین محافظه کار چیست؟” :

تاثیر والدین محافظه کار بر فرزند:

این لیست جامع نیست ، زیرا هر وضعیت والدین و خانواده ای منحصر به فرد است. با این حال ، این لیست می تواند کمک کند تا بینشی در مورد تأثیرات مخربی که والدین بیش از حد محافظت می کنند ، ایجاد کند بدانید.

۱- عدم رشد عزت نفس کودک

اگر به کودکان اجازه داده نشود خودشان کارها را امتحان کنند ، نمی توانند اعتماد به نفس و عزت نفس در آنها ایجاد کنند.

۲- عدم خودمختاری

اگر كودك همیشه به داشتن پدر و مادر در كنار و نظارت بر رفتار آنها عادت داشته باشد ، می توانند به تصمیم گیری والدین خود وابسته شوند زیرا هرگز اجازه ندارند تنها باشند یا كارها را به تنهایی انجام می دهند.

۳- اضطراب

کودکی که هرگز مجاز به انجام کارهایی به تنهایی نیست ، وقتی سرانجام به آنها اجازه داده شود خودشان امتحان کنند ، می تواند مضطرب شود. آنها نگران اشتباه یا شکست نیستند زیرا به طور مداوم والدی داشته اند تا به آنها کمک کند از اشتباهات و شکست ها جلوگیری کنند.

۴-عدم مسئولیت فرزند

وقتی والدین همیشه در حال افراط و تفریط به كودكان خود كمك می كنند و راهنمایی می كنند ، كودكان نمی توانند مهارت های مسئولیت پذیری خود را پرورش دهند. اگر آنها هرگز مسئول هیچ کاری نباشند ، چگونه می توانند احساس مسئولیت پیدا کنند؟

۵- وابسته شدن فرزند به تایید دیگران

Youniverse توضیح داد که کودکانی که والدین بیش از حد محافظ دارند و دائماً رفتار فرزندان خود را هدایت می کنند ، در نهایت به دنبال تأیید کسانی هستند که در زندگی خود دارند. این کودکان بزرگ می شوند و عادت دارند کسی همیشه به آنها بگوید “رفتار صحیح” چگونه است.

اگر آنها این تعریف یا راحتی را نداشته باشند که کسی می گوید کارها را درست انجام داده است ، می توانند مضطرب یا افسرده شوند. آنها به افرادی خوش می آیند که به دنبال ارزیابی دیگران هستند.

۶- رفتار مخاطره آمیز

هنگامی که کودکان در خانه ای بیش از حد محافظت شده پرورش می یابند ، معمولاً هنگامی که آزاد گذاشته شود ، رفتارهای پرخطر انجام می دهند. آنها به دلیل والدین بیش از حد محافظ خود ، در سنین پایین تجربه شکست های مرتبط با موقعیت های کم خطر را تجربه نکرده اند.

بنابراین ، وقتی بزرگتر می شوند ، دسترسی به موقعیت های پرخطر راحت تر می شود و بدون درک موقعیت های پر خطر در مقابل کم خطر ، بدون داشتن تجربه های قبلی درگیر می شوند.

به دلیل کم تجربگی درمورد خطرات به طور کلی ، ممکن است در معرض خطر بالایی قرار بگیرند زیرا از عواقب آن بی اطلاع هستند.

۷- مهارت های اجتماعی و مهارت های مقابله ای ندارند

روانشناسی امروز توضیح می دهد که کودکانی که والدین بیش از حد محافظت می کنند ، دارای مشکلات رشد هستند ، از جمله اینکه نمی توانند با استرس و مهارت های اجتماعی ضعیف کنار بیایند.

به عنوان مثال ، از كودكی كه اجازه بازی در زمین بازی را ندارد ، زیرا والدین می خواهند از فرزند خود در برابر آسیب محافظت كنند ، از یادگیری در مورد خطر پذیری در زمین بازی عقب میماند.

چنین کودکی ممکن است بزرگ شود یا ترس بیش از حد داشته باشد زیرا والدین آنها آن را القا کرده اند یا هیچ ترسی ندارند زیرا هیچ مفهومی از رفتار پر خطر در مقابل کم خطر ندارند.

۸- عدم مصونیت برای سلامتی در کودک

مقاله روانشناسی امروز همچنین توضیح داد که کودکانی که والدین بیش از حد محافظ دارند و اجازه نمی دهند در معرض میکروب قرار بگیرند ، می توانند به کودکانی تبدیل شوند که سیستم ایمنی بدنشان به خطر بیفتد. قرار گرفتن در معرض میکروب ها در کودکی برای ایجاد یک سیستم ایمنی سالم به طور طبیعی مورد نیاز است.

هنگامی که والدین در حال ضد عفونی کردن همه چیزهایی هستند که کودک با آنها روبرو می شود و اجازه نمی دهند در معرض میکروب ها قرار بگیرند (به عنوان مثال ، به آنها اجازه نمی دهد که به باغ وحش حیوانات اهلی بروند یا به دلیل وجود میکروب در آن مکان ها در ماسه بازی کنند) ، آنها می توانند توانایی رشد کودک خود را کاهش دهند.

اینها برخی از مشکلاتی است که پدر و مادرهایی که از بچه هایشان زیادی مراقبت میکنند ایجاد میکنند.

اگر والدین بیش از حد محافظ هستید چه کاری باید انجام دهید:

اگر بعد از خواندن این مطالب احساس می کنید ممکن است والدین بیش از حد محافظ باشید ، امیدواری وجود دارد. می توانی تغییر کنی.

این کار با کم کردن سلطه کنترل بر کودک شما به روشی حساب شده و منطقی آغاز می شود. اجازه دادن به رفتارهای کم خطر و عواقب ناشی از آن می تواند به استقلال کودک شما کمک کند.

به طور حتم تعادل در والدین محافظتی در برابر محافظت بیش از حد وجود دارد. اجازه دادن به فعالیت ها و قرار گرفتن در معرض تجربیاتی که کم خطر هستند راهی خوب برای شروع است.

فرزندپروری معتبر ، فرزندپروری مبتنی بر کنترل نیست. این شامل آموزش عواقب طبیعی ، اجازه دادن به تصمیم گیری متناسب با سن ، و مکالمه با کودکان به جای دستور دادن برای کنترل و انطباق نهایی است.

 روش های درست تربیتی برای والدین:

انتظارات منطقی و متناسب با سن را برای کودکان فراهم کنید.

استرس و اضطراب برای کودکان می تواند نتایج مثبتی داشته باشد ، زیرا به آنها اجازه داده می شود که این احساسات را در دوزهای کم در کودکی تجربه کنند. سپس آنها می توانند مهارت های مقابله ای و توانایی خود را برای کنار آمدن با استرس و اضطراب از طریق تجربه ایجاد کنند.
استقلال را تشویق کنید ، زیرا به کودکان کمک می کند اعتماد به نفس و عزت نفس خود را تقویت کنند.
اجازه دادن به شکست در سنین پایین به آنها کمک می کند تا یاد بگیرند که چگونه خود را پس بگیرند و دوباره امتحان کنند. ایجاد این توانایی در سنین جوانی به طور منظم به آمادگی آنها برای ناکامی های بزرگتر در سنین بالاتر کمک می کند ، مانند جدایی ، کلاس های ناموفق یا از دست دادن شغل.

نتیجه نهایی:

 چیزی به عنوان پدر و مادر کامل وجود ندارد ، بنابراین ، ما همیشه می توانیم در تلاش برای بهبود روش های والدین خود باشیم.

همه ما دوست داریم که فرزندانمان در بزرگسالی موفق ، شاد و شایسته باشند. این یک شبه اتفاق نمی افتد. والدین یک روند مداوم است که روزانه سعی می کنیم به فرزندانمان کمک کنیم تا از طریق تجربیات زندگی خود زندگی کنند و یاد بگیرند.

اگر ما سعی کنیم از آنها در هر مرحله محافظت کنیم ، در این صورت آنها اجازه ندارند زندگی واقعی را تجربه کنند.

تجربیات متناسب با سن را مجاز بگذارید و شکست ها را اجازه دهید تا آنها بتوانند یاد بگیرند چگونه از خودشان پشتیبان بگیرند و دوباره امتحان کنند.

امیدوارم این مقاله “ویژگی والدین محافظ کار چیست؟” به شما در تبدیل شدن به پدر و مادری بهتر از قبل کمک کند.لطفا نظرات خود را با ما در میان بگذارید.