هر آنچه باید در مورد سکته مغزی بدانید
این مقاله دلیل بروز سکته مغزی و نحوه درمان آنها را توضیح می دهد. همچنین انواع مختلف سکته مغزی و همچنین مراحلی را که فرد می تواند برای جلوگیری از آن سرکشی کند ، بررسی می کند.
سکته مغزی چیست؟
سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که انسداد یا خونریزی رگ های خونی خون را به مغز قطع کرده یا کاهش دهد. وقتی این اتفاق می افتد ، مغز اکسیژن یا مواد مغذی کافی دریافت نمی کند و سلول های مغزی شروع به مرگ می کنند.
سکته مغزی یک بیماری عروق مغزی است. این بدان معنی است که بر رگهای خونی که اکسیژن مغز را تغذیه می کنند تأثیر می گذارد. اگر مغز اکسیژن کافی دریافت نکند ، ممکن است آسیب ایجاد شود.
این یک اورژانس پزشکی است. اگرچه بسیاری از سکته های مغزی قابل درمان هستند ، اما برخی از آنها می توانند منجر به ناتوانی یا مرگ شوند.
سکته مغزی به دلیل کاهش یا انسداد در خونرسانی مغز رخ می دهد. فردی که سکته مغزی می کند به فوریت نیاز به درمان دارد.
سکته مغزی پنجمین علت اصلی مرگ است در واقع ، تقریباً ۸۰۰،۰۰۰ نفر منبع معتبر سالانه سکته می کنند. هر ۴۰ ثانیه برابر با یک نفر است.
سه نوع اصلی سکته مغزی وجود دارد:
ایسکمیک:
این شایعترین نوع سکته مغزی است که ۸۷٪ از کل موارد را تشکیل می دهد. لخته خون از رسیدن خون و اکسیژن به ناحیه ای از مغز جلوگیری می کند.
سکته ایسکمیک به دلیل انسداد یا تنگی عروق رخ می دهد. درمان تمرکز بر روی بازگرداندن جریان کافی خون به مغز است.
درمان با مصرف داروهایی شروع می شود که لخته ها را تجزیه کرده و از تشکیل دیگران جلوگیری می کند. یک پزشک ممکن است داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین یا تزریق ماده فعال کننده پلاسمینوژن بافت (TPA) را تجویز کند.
خونریزی دهنده:
این اتفاق زمانی رخ می دهد که رگ خونی پاره شود. اینها معمولاً در نتیجه آنوریسم یا ناهنجاریهای شریانی (AVM) ایجاد می شوند.
درمان اغلب با مصرف داروهایی که فشار مغز را کاهش می دهند و فشار خون کلی را کنترل می کنند و همچنین جلوگیری از تشنج و هرگونه انقباض ناگهانی رگ های خونی ، آغاز می شود.
اگر شخصی از داروهای ضد انعقاد خون رقیق کننده خون یا داروهای ضد پلاکت مانند وارفارین یا کلوپیدوگرل استفاده می کند ، می تواند داروهایی را برای مقابله با اثرات رقیق کننده های خون دریافت کند.
جراحان می توانند برخی از مشکلات رگهای خونی را که منجر به سکته های مغزی خونریزی شده یا می تواند منجر شود ، ترمیم کنند.
پیشنهاد می کنیم مقاله “۱۵ راه آسان برای کنترل عصبانیت” را نیز مطالعه بفرمایید.
حمله ایسکمیک گذرا (TIA):
این حالت زمانی اتفاق می افتد که جریان خون در بخشی از مغز برای مدت کوتاهی ناکافی باشد. جریان طبیعی خون پس از مدت کوتاهی از سر گرفته می شود و علائم بدون درمان برطرف می شوند. بعضی از افراد این را وزین می نامند.
درمان سکته مغزی
گفتاردرمانی: این به مشکلات تولید یا درک گفتار کمک می کند. تمرین ، آرامش و تغییر سبک ارتباط می تواند ارتباط را آسان کند.
فیزیوتراپی: این می تواند به فرد در یادگیری حرکت و هماهنگی کمک کند. مهم است که فعال بمانید ، حتی اگر در ابتدا این کار دشوار باشد.
کاردرمانی: این می تواند به فرد کمک کند توانایی خود را در انجام فعالیت های روزمره مانند استحمام ، آشپزی ، لباس پوشیدن ، غذا خوردن ، خواندن و نوشتن بهبود بخشد.
حمایت از جانب دوستان و خانواده: دوستان و نزدیکان نزدیک باید سعی کنند حمایت عملی و راحتی را بعد از سکته مغزی ارائه دهند. اطلاع دادن به دوستان و خانواده می داند چه کاری می توانند برای کمک به آنها انجام دهند بسیار مهم است.
توان بخشی بخشی مهم و مداوم در درمان سکته مغزی است. با مساعدت صحیح و حمایت از عزیزان ، دستیابی به کیفیت زندگی معمولاً بسته به شدت سکته مغزی امکان پذیر است.
پیشگیری از سکته مغزی
بهترین راه پیشگیری از سکته مغزی رفع علل اساسی است. افراد می توانند با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی مانند:
داشتن یک رژیم غذایی سالم
حفظ وزن متوسط
ورزش منظم
سیگار نکشیدن
پرهیز از الکل
خوردن یک رژیم غذایی مغذی به معنای شامل موارد زیر است:
میوه ها
سبزیجات
غلات کامل
آجیل
حبوبات
مقدار گوشت قرمز و فرآوری شده در رژیم غذایی و همچنین کلسترول و چربی های اشباع شده را حتماً محدود کنید. همچنین ، مصرف نمک متوسط برای حمایت از سطح فشار خون سالم.
اقدامات دیگری که فرد می تواند برای کاهش خطر سکته مغزی انجام دهد شامل موارد زیر است:
کنترل سطح فشار خون آنها
مدیریت دیابت
درمان بیماری های قلبی
علاوه بر ایجاد این تغییرات در سبک زندگی ، مصرف داروهای ضد انعقاد یا ضد پلاکت همچنین می تواند خطر ابتلا به سکته مغزی دیگر را کاهش دهد.
علت سکته مغزی:
اضافه وزن یا چاقی دارند
۵۵ سال یا بیشتر هستند
سابقه سکته مغزی شخصی یا خانوادگی داشته باشید
فشار خون بالا دارند
دیابت دارند
کلسترول بالا دارند
بیماری قلبی ، شریان کاروتید یا بیماری عروقی دیگری داشته باشید
کم تحرک هستند
مصرف الکل
علائم سکته
برخی از علائم اصلی عبارتند از:
گیجی ، از جمله مشکل در گفتار و درک گفتار
سردرد ، احتمالاً با تغییر هوشیاری یا استفراغ
بی حسی یا ناتوانی در حرکت دادن قسمت هایی از صورت ، بازو یا پا ، به ویژه در یک طرف بدن
مشکلات بینایی در یک یا هر دو چشم
مشکل در راه رفتن ، از جمله سرگیجه و عدم هماهنگی
سکته مغزی می تواند منجر به مشکلات سلامتی طولانی مدت شود. بسته به سرعت تشخیص و درمان ، فرد می تواند معلولیت های موقتی یا دائمی را پس از سکته مغزی تجربه کند.
برخی از افراد همچنین ممکن است این موارد را تجربه کنند:
مشکلات کنترل مثانه یا روده
افسردگی
فلج یا ضعف در یک یا هر دو طرف بدن
در کنترل یا بیان احساسات خود مشکل دارند
علائم متفاوت است و ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد.
یادگیری اختصار “FAST” یک روش خوب برای به خاطر سپردن علائم سکته مغزی است. این می تواند به فرد کمک کند تا به دنبال درمان سریع باشد. FAST مخفف عبارت:
افتادگی صورت: اگر فرد سعی کند لبخند بزند ، آیا یک طرف صورت او افتاده است؟
ضعف بازو: اگر فرد بخواهد هر دو بازو را بالا ببرد ، آیا یک بازو به سمت پایین رانده می شود؟
دشواری در گفتار: اگر فرد سعی کند یک عبارت ساده را تکرار کند ، آیا گفتار او کدر است یا غیرمعمول است؟
زمان اقدام: در صورت بروز هر یک از این علائم ، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.
نتیجه این امر به سرعت درمان کسی بستگی دارد. مراقبت های سریع همچنین به این معنی است که احتمال آسیب دائمی مغزی یا مرگ در آنها کمتر خواهد بود.
تشخیص سکته مغزی
سکته مغزی به سرعت آغاز می شود. برای رسیدن به بهترین نتیجه ، فرد باید ظرف ۳ ساعت از اولین ظهور علائم در بیمارستان تحت درمان باشد.
چندین آزمایش تشخیصی مختلف وجود دارد که پزشک می تواند برای تعیین نوع سکته مغزی استفاده کند. این شامل:
معاینه فیزیکی: یک پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی فرد سال می کند. آنها قدرت عضلات ، رفلکس ها ، احساس ، بینایی و هماهنگی را بررسی می کنند. آنها همچنین ممکن است فشار خون را بررسی کنند ، به عروق کاروتید در گردن گوش دهند و رگهای خونی پشت چشم را معاینه کنند.
آزمایش خون: یک پزشک ممکن است آزمایش خون را برای تعیین خطر خونریزی یا لخته شدن خون ، اندازه گیری سطح مواد خاص در خون ، از جمله عوامل لخته شدن ، و بررسی وجود یا عدم وجود عفونت انجام دهد.
پیشنهاد می کنیم مقاله “علت و درمان های خانگی خارش مقعد” را نیز مطالعه بفرمایید.
سی تی اسکن: مجموعه ای از اشعه ایکس می تواند خونریزی ، سکته مغزی ، تومورها و سایر شرایط مغز را نشان دهد.
اسکن ام.آر.آی: در این موارد از امواج رادیویی و آهن ربا برای ایجاد تصویری از مغز استفاده می شود که پزشک می تواند از آنها برای شناسایی بافت آسیب دیده مغز استفاده کند.
سونوگرافی کاروتید: پزشک ممکن است برای بررسی جریان خون در عروق کاروتید و بررسی وجود باریک شدن یا پلاک ، اسکن اولتراسوند انجام دهد.
آنژیوگرام مغزی: پزشک ممکن است رنگی را به رگ های خونی مغز تزریق کند تا در زیر اشعه ایکس یا MRI قابل مشاهده باشد. این امر نمای مفصلی از رگهای خونی مغز و گردن را فراهم می کند.
اکوکاردیوگرام: این یک تصویر دقیق از قلب ایجاد می کند ، که پزشکان می توانند با استفاده از آن از نظر وجود هرگونه منبع لخته که ممکن است به مغز سفر کند ، بررسی کنند.
