شعر زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد از شهریار

شعر زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد از شهریار

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با عنوان شعر زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد از شهریار در خدمت شما دوستان گرامی و علاقه مندان به شعر و ادبیات فارسی هستیم .

سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار شاعر ایرانی اهل تبریز بود که به زبان های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است .

این شعر یکی از معروف ترین شعر های شهریار به شمار می آید .

استاد شهریار ، یک غزل نغز در پانزده بیت بر وزن و قافیه یکی از غزل های حافظ سروده است .

امیدواریم این مطلب مورد پسند شما عزیزان قرار بگیرد .

شعر زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد از شهریار

زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد ..

نه که از ماشطه هم زحمت بى جا ببرد ..

من به نقش تو گر از جا بروم خود رفتم ..

شرط آن است که نقش توام از جا ببرد !

دل که شیداى خدایى است قرارش همه اوست ..

غم که باشد که قرار از دل شیدا ببرد ..

رنج ها مى برم از دست قلم موىِ خیال ..

به امیدى که دلى گنج تماشا ببرد ..

گر تمنّا کنم از دوست همانا خواهم :

همتى کز دل من ننگ تمنا ببرد ..

باغبان آنچه گل اندوخته بود از سر سال ..

مى رسد باد خزان تا همه یک جا ببرد ..

اجل آن نیست که از فتنه فراموش کند ..

گرت امروز فروهشته که فردا ببرد ..

دزد را راه به گنجینۀ پنهانى نیست ..

او همه نقشه که نقدینه پیدا ببرد ..

مرغ جان سرمدى و سنگرى قاف بقاست ..

کى فنـا رَه بـــه سوى قلعۀ عنقا ببرد ..

لیک از آن دزد که ایمان برد ایمن نشوى ..

او قسم خورده که صد دل به یک ایما ببرد ..

زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد

کوه توحید شو از دولت ایمان و بهل ..

سیل شرک مدنیت همه دنیا ببرد ..

رخت من گو ببر از دخمۀ گل ها بیرون ..

کیست کو نام من از دفتر دل ها ببرد ..

کیف دنیا خم و خمخانه به نادانش ده ..

کان نه خمرى که خمار از سر دانا ببرد ..

بى صفا آنکه به پیش نى کلک حافظ ..

نامى از نیشکر و شهد مصفّـا ببرد ..

شهریارا بجز این شاهد عشق شیراز ..

نیست در شهر نگارى که دل ما ببرد  ..

شعر کامل زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد

زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد از استاد شهریار

امیدواریم این مطلب از بخش شعر مورد پسند شما دوستان گرامی قرار گرفته باشد .