ریشههای روانی کودکآزاری چیست؟
ریشههای روانی کودکآزاری چیست؟
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”ریشههای روانی کودکآزاری چیست؟ ” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
به بهانه پربازدید شدن تصویریعجیب از یک شخص که گفته برای تفریحو سرگرمی، کودکی را با یک نخ از گلو آویزان کرده است
بچههای کوچک را در وضعیتی ترسناک بالا میاندازند و غشغش میخندند، سیگار و قلیان را بر دهان کودک میگذارند و با تماشای کودک تفریح میکنند، تسبیح را زیر گلوی کودک میگذارند، آویزان میکنند و به قول خودشان برای سرگرمی این کار را کردهاند. همه اینها نشانههای بارز کودکآزاری است. متاسفانه از دیرباز رفتارهایی از این قبیل در برخی خانوادهها به چشم میخورد اما با فراگیر شدن فضایمجازی، عطش دیده شدن و لایک و کامنت بیشتر باعث شده است این افراد با وقاحت بیشتری چنین کارهایی را به نمایش بگذارند و در نهایت با یک ابراز پشیمانی صوری، قضیه به فراموشی سپرده می شود. اما چرا این نوع کودکآزاری نسبت به گذشته بیشتر شده است و افراد دست به چنین رفتاری میزنند؟
مشکل ضعف فرهنگی است
هنگامی که از دور به افراد کودکآزار نگاه میکنیم، اینطور به نظر میرسد که آنها از اختلال روانی رنج میبرند در حالی که بسیاری از این افراد مشکل روانی جدی ندارند و تنها به دلیل ضعف فرهنگی این کار را انجام میدهند.
نوعی عادیسازی و حضور مداوم چنین رفتارهایی از قبح آنها می کاهد و افراد به راحتی و بدون هیچ شرمی دست به چنین کارهایی میزنند.کودکآزاری هر رفتار و عملی است که موجب میشود کودک دچار آسیب جسمی، عاطفی و جنسی شود.
همچنین گاهی انجام ندادن یکسری از وظایف از سوی والدین، موجب آسیب رسیدن به کودک میشود که این ترک فعلها هم مصداق کودکآزاری است و با عنوان غفلت یا سهلانگاری توصیف میشود.
مثلا غفلت از فراهم کردن نیازهای کودک در زمینه تغذیه، پزشکی، عاطفی و … .. کودکآزاری را معمولا به چهار دسته تقسیم میکنند:
فیزیکی یا جسمی، عاطفی، جنسی و سهلانگارانه(غفلت) که معمولا فقط یک مورد آن جدی گرفته میشود.
پای اختلالهای روانی هم در میان است
ممکن است فرد کودکآزار اختلالات روان پزشکی داشته باشد مثلا پرخاشگری. فردی که اختلال دوقطبی دارد، پرخاشگر است و نمیتواند تکانههای خودش را کنترل کند ولی هر بیمار دوقطبی کودکآزار نمیشود. البته که یک سری از اختلالهای روانی باعث می شود تا برخی افراد دست به چنین رفتارهایی بزنند اما از سوی دیگر چه بسیار افرادی که اختلال روانی دارند ولی آزاری به دیگران نمیرسانند و برای جامعه خطری ندارند. پس لزوما اختلال روانی مساوی با انجام چنین رفتارهایی نیست. در نتیجه لزوم فرهنگسازی و تدوین قوانین سفتوسخت در این باره ضروری به نظر میرسد.
این پست را بازنشر نکنید
در ضمن انتشار چنین پستهایی در گروههای خانوادگی یا حتی صفحات شخصی، احساسات دیگران را جریحهدار میکند. پس بهتر است قبل از بازنشر اگر حدس میزنید با دیدن چنین عکسهایی، شخص مد نظر احساسات منفی شدیدی را تجربه خواهد کرد، از این کار اجتناب کنید.
نویسنده : دکتر ساحل گرامی،خراسان