اگر می خواهید سلامت باشید؛ لطفا شاد باشید و بخندید!

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”اگر می خواهید سلامت باشید؛ لطفا شاد باشید و بخندید!” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

چرا شادی و خوشحالی نمی‌تواند هدف اصلی زندگی باشد؟

برنامه‌های تلویزیون مدام از اهمیت خوشحالی می‌گویند، این‌که شادی مهم‌ترین چیز در زندگی است. آگهی‌های تبلیغاتی را هم می‌بینیم

آدم‌هایش در خانه‌های آن چنانی در حال ترکیدن از خوشحالی هستند، برنامه‌های شبکه پویا هم روی همین موضوع تاکید دارد.

خلاصه مسیر ما را به سمتی می‌برد که احساس کنیم به دنیا آمده‌ایم تا شادی و خوشحالی را تجربه کنیم و نباید هیچ چیزی مانع این هدف بزرگ شود.

در حالی که مفهوم خوشحالی برای آن‌که هدف زندگی باشد

خیلی کلی است، دقیق نیست و متر و معیار مشخصی هم ندارد.

تازه چالش چنین هدفی برای زندگی این است که ما را متوقف می‌کند، اگر قرار باشد مهم‌ترین رسالت ما در زندگی فقط شادی باشد

بسیاری از انتخاب‌های مهم را در حوزه‌های مرتبط با شغل، ادامه تحصیل، کمک به انسان ها و دیگر مسئولیت‌های اجتماعی و … باید نادیده بگیریم

چون با شادی ما در تضاد هستند.

پس باید به‌جای شادی مفهوم دیگری را ملاک تصمیم‌ها و تغییرات زندگی قرار دهیم،

مفهومی که می‌توان با واژه «رضایت خاطر» از آن یاد کرد.

یعنی در هر حالی، حتی اگر کار دشواری را انجام می‌دهیم، حتی اگر در شرایط سختی هستیم بهترین تلاش‌مان را بکنیم

و از انجام آن کار، یا تحمل آن شرایط رضایت داشته باشیم چون باعث رشد ما می‌شود.

اگر خوشحالی را ملاک قرار دهیم چرا باید برویم و شاهد فقر عده‌ای از آدم‌های محروم باشیم و به آن‌ها کمک کنیم؟

برای همین است که مفهوم شادی یا خوشحالی براساس تصوری که در بیشتر ما از آن شکل گرفته مفهومی تک بُعدی است

که نمی‌تواند هدف مهمی در زندگی باشد و ما را در مسیر رشد قرار دهد.

تفاوت شادی و رضایت خاطر را می‌توان با مقایسه برخی پویانمایی‌های قدیمی با آثار امروزی درک کرد.

در گذشته شخصیت یک انیمیشن مدام در تکاپوی رسیدن به هدفش،

مثل پیدا کردن مادر یا کمک به دیگران بود و از تجربه شرایط سخت لذت می‌برد

اما در بسیاری از برنامه‌هایی که این‌روزها برای کودکان تولید می‌شود فقط رنگ و شعر و ریتم و موزیک موجود است.

بدون هیچ تکاپویی برای رشد فردی و گروهی.

رضایت خاطر باعث می‌شود ما مسئولیت پذیر و اهل ریسک باشیم،

در دل حوادث و چالش‌ها برویم، غیر از خودمان به دیگران فکر کنیم

و دشواری‌ها را به‌خاطر منافع بلند مدت بپذیریم.

با این رویکرد است که می‌توانیم دنبال هدف‌های بزرگ باشیم

و به زندگی معنایی بدهیم که به مراتب بیشتر از شادی در لحظه برای انسان آرامش به ارمغان می‌آورد.

نویسنده : سید مصطفی صابری،خراسان