ورزش زورخانه ای چیست؟
ورزش زورخانه ای چیست؟
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”ورزش زورخانه ای چیست؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
ورزش های باستانی یا زورخانهای از قدیمیترین مظاهر فرهنگ باستانی ایران به شمار میرود. ورزش های باستانی به مجموعهای از حرکات فیزیکی برای پرورش جسم و آموزههای معنوی برای ارتقای روح گفته میشود که با اصول اخلاقی در هم آمیخته و از افراد معمولی، پهلوان میسازد. آئین پهلوانی و ورزش های باستانی یا زورخانهای توسط یونسکو به نام ایران به ثبت جهانی درآمده است.
زورخانه
زورخانه مکانى است براى نیرومندى و تقویت روحیه ورزشکارى، تواضع و فروتنى و دورى از تکبر. ورزش های زورخانه ای در فضایی سرپوشیده انجام می شدند و ساختمان آن شبیه سرداب ها و عبادتگاه هایى بود که زورخانه ها از دوران باستان از آنجا ظهور پیدا کرده اند با ظهور اسلام و تاکید بر تربیت نظامی پسران موضوع ورزش کردن آنها جدی تر شد و پس از حمله مغول زورخانه ایجاد شد و در قرن هفتم زورخانه ها به شکل امروزی در آمد.
بنا به شهادت برخی از منابع، پوریای ولی نخستین زورخانه را پایه گذاشت. درب ورودی زورخانه کوچکتر از درهای معمولی طراحی شده است به نحوى که افراد هنگام ورود با حالت خضوع وارد مى شوند و سقف زورخانه بلند و گنبدى شکل، شبیه معابد و مساجد مى باشد.
برخی از قوانین زورخانه
۱- پیش کسوتها و سالمندها نسبت به دیگران حق تقدم دارند.
۲- صاحب عنوانترین میهمان، در بهترین مکان در سکوهاى اطراف گود مینشیند.
۳- مرشد وظیفه دارد تشریفات لازم را برای پیشکسوتان و پهلوانان و ورزشکاران به اجرا درآورد.
۴- خادم زورخانه وظیفه دارد به محض نشستن ورزشکار نزد او شتافته، حوله چند تا شده و تمیزی را به نشانه دعوت به ورزش درکنارش قرار دهد.
۵- اگر ورزشکاری خواست انفرادی ورزش کند باید از بزرگتر حاضر و یا مرشد اجازه بگیرد و بگوید رخصت. اگر پهلوان حاضر در زورخانه یا مرشد در جواب بگوید فرصت یا خدا بده فتح و نصرت، به معنی موافقت با درخواست ورزشکار است و او میتواند به ورزش انفرادی بپردازد.
۵- ورزشکار به محض ورود به گود مقدس، باید خم شود و انگشتان دست راست خود را به احترام ساحت مقدس زورخانه به زمین بزند و بردارد و آن را روی لبها بگذارد و ببوسد. این کار نوعی ادای احترام به پوریای ولی، بزرگترین پهلوان نامدار ایرانی و همچنین اظهار فروتی به شمار میآید.
۶- میاندار پیش از آنکه در وسط گود حاضر شود، باید از بزرگترین شخص حاضر در زورخانه، یا مرشد و یا حضار رخصت بطلبد. سپس به تکتک ورزشکاران سابقهدار تعارف کند و از آنها برای میانداری دعوت به عمل آورد.
۷- همه باید از میاندار و پهلوان حاضر، حرف شنوی داشته باشند و از دستورهای او پیروی کنند.
۸- چنانچه ورزشکاری از دستورات میاندار پیروی نکند و یا در گود ساکت و بیحرکت بایستد، رفتارش به نشانه بیاحترامی به میاندار و جمع تعبیر میشود.
۹- هنگام ورزش دستهجمعی، کسی حق خارج شدن از گود را ندارد، مگر اینکه میاندار اجازه داده باشد.
۱۰- هنگامی که میاندار مشعول دعا کردن است، کسی حق صحبت کردن و یا خارج شدن از گود را ندارد. این رفتار توهین به میاندار، مرشد و ساحت مقدس زورخانه تعبیر میشود.
۱۱- ورزشکاران باید از روبهروی مرشد وارد گود و از کنار سردم از آن خارج شوند.
۱۲- مانند آداب مخصوص به میز غذا در خانواده سلطنتی، هر قسمت از گود نیز مرتبهای دارد و هر کس باید در جایگاه مخصوص به خود بایستد.
۱۳- میاندار در گود باید روبهروی مرشد بایستد تا ضمن ادای احترام به او، بتواند از طریق ارتباط چشمی با او هماهنگ باشد.
ورود به گود زورخانه چگونه است؟
- ورود به گود با ریتم پای شاطری انجام می شود پای شاطری نوعی دویدن آرام و ریتمیک، موزون با ریتم ضرب مرشد است.
- ورزشکار در این حرکت پاها را به عقب بصورتی که پشت ساق پا با پشت ران زاویه ۹۰ درجه را تشکیل می دهد پرتاب می نماید، در این حالت دستها مشت شده و در خلاف جهت پاها حرکت می کنند. پای شاطری همراه با شیرینکاری های مرسوم نوعی گرم کردن در ورزش زورخانه ای محسوب می شود.
نحوه استقرار در گود:
- هر قسمت گود مرتبه ای دارد، بالاترین جایگاه گود زیر سردم است و ورزشکاران به ترتیب کسوت از زیر سردم تا روبروی سردم که پایین ترین قسمت گود میباشد در مرتبه خود می ایستند و در مسابقات با نظر مربی ورزشکاران در جایگاه خود مستقر می شوند.
منبع:دستریپشن،دلیرمردان،فدراسیون ورزش های زورخانه ای