طلاق در سال اول ازدواج به واسطه دو دسته عوامل روی می‌دهد. دسته اول مربوط به اشتباهات در انتخاب همسر است؛ این‌که افراد از ابتدا انتخاب اشتباهی داشته‌اند. این موضوع که البته شیوع قابل‌توجهی دارد، موضوع بحث این مطلب نیست اما دسته دوم عوامل مربوط به چالش‌هایی است که همسران در سال اول ازدواج با آن روبه‌رو شده اند و برخلاف تصور بسیاری، محدود به گروه خاصی از همسران نیست. در واقع سال اول ازدواج برای بیشتر همسران، سالی پرچالش است که اگر مسائل در آن به خوبی مدیریت نشود، می‌تواند به نتایج ناخوشایندی منتهی شود. اما چه عواملی می‌تواند سال اول ازدواج را تبدیل به چنین سال پرچالش و مسئله‌داری کند؟

به طور کلی میزان مسئولیت‌هایی که افراد تا پیش از آغاز زندگی مشترک ناچار به دست و پنجه نرم کردن با آن هستند، با آن چه بعد از آن تجربه می‌کنند، در غالب اوقات قابل مقایسه نیست. وابستگی اقتصادی کامل به خانواده اولیه تا پیش از ازدواج و نداشتن مسئولیت جدی در خانه، البته می‌تواند مشکلات در این بخش را تشدید کند. البته توجه داشته باشید که منظور از این عامل، صرفا خود مسئولیت‌ها و توانایی از عهده آن‌ها بر آمدن نیست بلکه مسئله، بیشتر بر سر فشارهایی است که زوج تازه ازدواج ‌کرده در این زمینه متحمل می شوند و در نتیجه ناتوانی در مدیریت صحیح آن‌ها به اضطراب، بهانه‌جویی و بدخلقی منجر می شود.

برخی تصورات و انتظاراتی که همسران از زندگی مشترک خود و همسرشان دارند، عامل مهمی در شکل‌گیری اختلافات است. به عنوان مثال تصور این‌که «دو نفر که عاشق هم هستند، هیچ‌وقت با هم دعوا نمی‌کنند»، یا این انتظار که «همسرم به عشق من، هر روز زودتر از خواب بیدار می شود و برایم صبحانه حاضر خواهد کرد» از جمله این موارد است.

این در حالی است که در واقعیت دو نفر که عاشقانه‌ترین رابطه را با همدیگر دارند، ممکن است با هم دعوا کنند و البته که خستگی ناشی از مسئولیت‌های متعدد، بسیار ساده‌تر از آن چه تصورش را می‌کنیم، می‌تواند مانع از انجام کارهایی چون آماده کردن روزانه صبحانه مفصل و چیدن میز و … شود. در صورت زیر سوال رفتن تصورات و انتظارات، هر چه همسران زودتر مسئله را بپذیرند و در پی راهی برای مدیریت عوارض مربوط باشند، بهتر می‌توانند از عوارض ناخوشایند و پیچیده‌تر شدن عوارض جلوگیری کنند.

برخی روان‌شناسان، ازدواج دو فرد را چون تاسیس کشوری جدید می‌دانند! کشوری که قرار است آرام آرام مرزهای خود را در کنار کشورهای قدیمی‌تر(خانواده‌های اولیه هر کدام از همسران) مشخص کند و البته با تقسیم وظایف بین دو شهروند این کشور جدید، کارها را پیش ببرد. در عمل اما مشخص کردن مرزها با خانواده‌های اولیه، کار آسانی نیست. از سویی تقسیم وظایف می‌تواند چالش‌های زیادی را به ویژه در ابتدای کار به دنبال داشته باشد. این پیچیدگی‌ها در روابط با دیگران و روابط بین همسران، می‌تواند دلیل بخشی دیگر از مشکلات سال اول ازدواج همسران باشد.

متاسفانه در کشور ما، بحث آموزش مهارت‌های ارتباطی و حوزه زیست‌جنسی برای همسران جوان، چندان جدی گرفته نمی‌شود. البته این روزها پیش از ثبت رسمی ازدواج، زوج ها باید چند ساعتی در کلاس‌های آموزشی شرکت کنند اما واقعیت این است که این آموزش‌ها هنوز کیفیت لازم را ندارد و از سویی در واقعیت با گذراندن چند ساعت دوره آموزشی، رفتار و نگرش افراد تغییر اساسی نخواهد کرد. در نتیجه ناآشنایی با این مهارت‌ها تعداد همسرانی که بعد از ازدواج با روبه‌رو شدن با کوچک‌ترین مسئله‌ای آشفته می شوند، انتظارات غیرواقعی از خود و همسرشان دارند و توان مدیریت روابط با خانواده همسر را ندارند، بسیار زیاد است.

*   اول این‌که اگر در سن ازدواج هستید یا به تازگی ازدواج کرده‌اید، دغدغه آموزش خود را داشته باشید و با مطالعه کتاب‌های مناسب یا شرکت در دوره‌های مناسب روی آینده خود سرمایه‌گذاری کنید.

*   در صورت مواجه شدن با مشکلات در سال اول، خود را نبازید. تجربه مشکلات، موضوعی شایع است. با مشورت با بزرگ ترهای دلسوز یا مشاوران آگاه، تلاش کنید شرایط را مدیریت کنید.

*    و در آخر یادتان باشد داشتن رویا و فانتزی در ذهن، هیچ ایرادی ندارد اما اگر قرار به قضاوت درخصوص همسر و شرایط زندگی با توجه صرف به رویاها باشد، پایان خوشی در انتظار شما نخواهد بود.