شنوایی در خواب ؛ چرا تو خواب چیزی نمی شنویم ؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب” شنوایی در خواب ؛ چرا تو خواب چیزی نمی شنویم ؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

با خوابیدن بخشی ادراک ما از محیط کاهش می یابد و به همین دلیل قدرت شنوایی انسان در خواب تا حدود زیادی کاسته می شود.

وضعیت شنوایی ما وقتی خواب هستیم

ما می خوابیم و بعضی از اعضای بدنمان هم چنان بیدار هستند و فعالیت هایی انجام می دهند که ما خبر نداریم بنابراین هنگام خوابیدن ادراک ما از محیط به طور کامل کاهش نمی یابد بلکه تحت تاثیرات امواج خاص مغزی تغییر می کند.

بدن در طول خواب تصمیم می گیرد تا صدا ها و حرکاتی که در اطراف اتفاق می افتد را نادیده بگیرد؛

وگرنه از خواب بیدار می شویم پس چنانچه در بخش سرگرمی نمناک میخوانید در واقع وقتی خواب هستیم صدا را میشنویم اما مغزمان آنها را نادیده می گیرد برای همین ما تصور می کنیم چیزی نشنیده ایم.

این تصمیم گیری اغلب در مغز اتفاق می افتد.

اگرچه بدن مانند همیشه کار می کند اما مغز مانند یک فیلتر عمل کرده و تصمیم می گیرد که به صدا پاسخ دهد یا نه. اگر به صدا پاسخ دهد، از خواب بیدار می شویم و اگرنه همچنان خواب می مانیم.

اگر از خواب بیدار شویم، احتمالاً حافظه ما صدا را شنیده است اما اگر بیدار نشویم، یعنی هیچ چیز نشنیده ایم. این یک ابزار خارق العاده برای محافظت از خواب ماست که در غیر این صورت هنگام خواب با هر صدایی بیدار خواهیم شد.

اما به این معنا نیست که موقع خواب کلا از دنیای اطراف خارج می شویم زیرا اگر این گونه بود، احتمالاً جانمان هم در خطر می افتاد.

مغز ما به صداهای بلند پاسخ می دهد

صداهای بلند تر احتمالاً قابلیت بیشتری برای بیدار کردن ما نسبت به صداهای آرام تر دارند. به عنوان مثال یک صدای زنگ بلند یا صدای فریاد یا شکستن چیز ها با صدای زیاد هنگام شب، احتمال بیشتری برای بیدار کردن ما دارد اما قطعاً هنگام خواب صدای وز وز حشرات را نمی شنویم.

نوع صدا هم اهمیت دارد

صدا های غیر معمول یا صدا های مهم معمولاً احتمال بیشتری برای بیدار کردن ما دارند. مغز ما صداهای غیر معمول را به عنوان یک خطر برداشت می کند و در مورد آن خطر به ما هشدار می دهد و در نتیجه مغز تصمیم می گیرد که از ما محافظت کند یا در صورت نیاز فرار کند. خب حالا با خودتان تصور کنید که این ویژگی چقدر برای گذشتگان مهم بوده، یعنی کسانی که در طبیعت می خوابیدند و اطراف آن ها پر از شکارچیان خطرناک مثل شیر و ببر بوده است.

خوشبختانه آن ها می توانستند صدا های بلند را شناسایی کنند یا صدا های عجیب و غریب مثل حیوانات را هنگام خواب بشنوند و به آن پاسخ بدهند. مغز همچنین صدا های مهم را بهتر شناسایی می کند، مثل شنیدن صدای نام خودمان. زمانی که دیگران نام ما را صدا می زنند، راحت تر بیدار می شویم تا زمانی که چیز های دیگری بگویند.

در مورد عمق صدا چطور؟

زمانی که می خوابیم، در طول چرخه های مختلف خواب هستیم.

مواردی مثل نور و یا مراحل عمیق خواب هم اهمیت دارد.

همه ما پنج الی شش چرخه خواب را در هر شب طی می کنیم که بستگی به طولانی بودن زمان خواب مان دارد.

هنگام خواب سبک، راحت تر از خواب عمیق ، بیدار می شویم.

معمولاً در نیمه اول شب خواب ما عمیق تر است و در نیمه دوم ، خواب سبک تری داریم. دقیقاً به خاطر همین است که صبح ها با صدای خروس از خواب بیدار می شویم زیرا در نیمه دوم خواب هستیم و خواب ما سبک تر است.

همه انسان ها متفاوت هستند و در نهایت این که افراد حساسیت های متفاوتی دارند و میزان حساسیت آن ها با یکدیگر برابر نیست.

ممکن است که شما به صدا حساس نباشید و با صحبت کردن دیگران از خواب بیدار نشوید.

اگر چه بعضی از افراد به صدا به شدت حساس هستند و حتی با وجود کمی صدا هم نمی توانند به راحتی بخوابند.

اگر حساسیت ما به صدا زیاد باشد، یعنی مغز اکثر اوقات تصمیم می گیرد که ما را بیدار کند.

منبع،نمناک