دانستنی هاسرگرمی
جادوی سیاه چیست؟تاریخچه جادوی سیاه
جادوی سیاه چیست؟تاریخچه جادوی سیاه (دانستنی ها)
جادوی سیاه به طور سنتی به استفاده از قدرت های ماوراء طبیعی یا جادوگری برای اهداف شیطانی و خودخواهانه اشاره داشته است.
با سلام خدمت همراهان مجله فارسی ها,جادوی سیاه چیست؟تاریخچه آن به چه زمانی برمیگردد؟با همراه شوید تا به این سوالاتتان پاسخ داده شود.
با احترام به مسیر چپ و دوگانگی مسیر راست،جادوی سیاه مخرب و چپ دستروبرو و مخالف جادوی سفید خیرخواهانه است.در دوران مدرن،برخی تعریف “جادوی سیاه”را که توسط افرادی که جادوی یا آیین های جادویی را تعریف یا استفاده می کنند،میشنوند همه آنان را معمولا متهم به استفاده از جادوی سیاه میکنند.
اما همانطور که پاراگراف اول گفته شد جادوی سیاه به جادویی که برای خودخواهانه و شیطانی استفاده شود تلقی میشود,و در طرف دیگر نیز جادوگری خیرخواهانه یا به عباراتی جادوی سفید یا راست دست نیز وجود دارد.
تاریخچه:
همانند جادوی سفیدی،ریشه های جادوی سیاه را می توان در پرستش بدوی و روحی دنبال کرد،همانطور که در کتاب جادوگری و کیمیاگری”Robert M” تعریف شده.
بر خلاف جادوی سفید،که در آن تلاش های شامانیستی”Shamanastic”(شامان یا “Shaman”به جادوگرانی گفته میشد که جادویشان مرزی بین دنیای زندگان و مردگان بود)و برای دستیابی به نزدیکی با موجودات معنوی استفاده میشود،در برخی از متد های جادوی سیاه مدرن از همان قدرت های ماورایی و ارواح برای کارهای مثبت مثل شفا بخشی های پزشکی نیز استفاده میشود.
هرچند که زمان و مکان دقیق پدید آمدن جادوگری دقیقا معلوم نیست اما در قرن ۱۶ و ۱۷ مدارس و گروهایی برای آن تاسیس شد که طبق توانایی هاو نیازمندی های طلسم آسان تا سخت سطح بندی میشد,در همان زمان نیز “جادوی طبیعی” نیز معروف و پر استفاده شد.
در قرون وسطی نیز حکمی از ویلیام پرکینز”William Perkins” (مرگ و زندگی:۱۵۵۸–۱۶۰۲)صادر شد که بدان وسیله دستور اعدام تمامی ساحره ها و جادوگران را میداد,به طوری تمامی نوع جادوگران از به اصطلاح دانایان تا شامان ها… باید اعدام میشدند,تنها جادوگرانی که در طول عمر خود جز کارهای مثبت و شفا بخشی جادوی دیگری نکردند زنده اما با مجازات سنگین روبرو میشدند.
شیطان پرستی:
تأثیر فرهنگ عامه باعث شده است که سایر شیوه ها تحت پرچم وسیع “جادوی سیاه” از جمله مفهوم شیطان پرستی قرار بگیرند.در حالی که دعوت شیاطین یا ارواح بخش قابل قبولی از جادوی سیاه است،این عمل از پرستش یا الهی بودن چنین موجودات معنوی متمایز است.این دو معمولاً در عقاید قرون وسطایی درباره جادوگری ترکیب می شوند.
