آیا برای قرارداد های پیمانکاری نیازی به وکیل اداره کار هست؟
رابطه بین کارفرما و کارگر و کارمند (چه شخص حقیقی باشد و یا شخص حقوقی ) از گذشته تا امروز جزو دغدغه های یک جامعه متمدن بوده و است .
در گذشته همیشه همه چیز به نفع کارفرما بود یعنی کارفرما به واسطه سرمایه خود و پولی که به کارگر پرداخت میکرد تا جایی که ممکن بود از توان بدنی ، قدرت ذهنی و همچنین زمان کارگر خود بهره میگرفت و هیچ قانون مشخصی برای حجم کاری که یک فرد در مقابل مقدار پول معین باید انجام دهد وجود نداشت. همچنین تبعیض جنسیتی بیداد می کرد و کارگران سن قانونی مشخصی نداشتند.
بعد از پیشرفته تر شدن جوامع و گسترش شهرها کم کم آگاهی افراد جامعه نیز ارتقاء پیدا کرد و مردم متوجه شدند می‌توانند از کارفرما توقع حقوق معنوی و مادی داشته باشند.تشکل های کارگری تشکیل شد و حتی گاهی اعتصاباتی صورت گرفت تا اینکه امروزه کارفرما نیروی انسانی را همچون پول جز منابع خود میداند و متوجه است که اگر حق و حقوق این منبع ارزشمند را رعایت نکند چه خطراتی برای اصل موجودیت سازمان در پی خواهد داشت.
سازمان های بیمه، تعاونی های مخصوص کارگران یک ارگان و تمام خدماتی که به کارمندان و کارگران داده میشود هم دقیقا به همین دلیل است.
با تمام توضیحاتی که گفته شد همچنان گاهی بین کارفرما و کارمند مشکلات و اختلافاتی پیش خواهد آمد چرا که هر دو سعی دارند شرایط راحت تری برای خود فراهم کنند به همین علت شوراهای حل اختلاف همیشه در حال حل این اختلافات هستند ، در واقع مرجع این شوراها قانون کار است. مجموعه قوانینی که به ریز مسائل رابطه بین کارفرما و کارگر و همچنین قوانین انواع قرارداد های کاری می‌پردازد.
در واقع هر موقعیتی که پای قانون وسط باشد حتما پای یک وکیل هم به ماجرا باز خواهد شد و این جمله قدیمی که آدم زنده وکیل نمیخواهد این روزها کاملا غلط است. در زمان اختلاف چه کارفرما باشیم چه کارگر نیاز به وکیل اداره کار پیدا خواهیم کرد. شخصی که ریز کاری های قانون را به خوبی بلد باشد و بتواند احقاق حق کند.
نحوه مشاوره بیمه و اداره کار
مشاوره بیمه و اداره کار در هر موقعیتی که بین کارگر و کارفرما اختلافی وجود داشته باشد کاربرد دارد اما همانطور که پیش از این بیان شد مشاوره بهتر است قبل از عقد قرارداد کاری و در خصوص مفاد قرارداد باشد تا بعد از شروع کار از هر گونه ابهام که باعث اختلاف میشود جلوگیری کنیم.
مشاور بیمه و وکیل اداره کار معمولا شما را راجع به تمام موارد مربوط به قانون کار و محدودیت های مربوط به آن توجیه میکند و نسبت به تمام حق و حقوق قانونی شما آگاهتان می کند در مورد کارفرما هم همینطور. در واقع انتظاراتی که کارفرما میتواند از نظر قانونی از کارگر خود داشته باشد را واضح و مشخص بیان میکند.
موارد مربوط به ساعت کاری ، میزان دستمزد، قوانین اضافه کاری و قانون کار در ایام تعطیل همچنین مدت زمان یک قرارداد قانونی، قوانین مربوط به بیمه و تمامی حقوق مادی و معنوی کارگر و کارفرما و ریزه کاری هایی مثل شرایط تمدید قرارداد و شرح دقیق شغل جز مواردی است که بهتر است هنگام امضا یک قرارداد راجع به آنها از وکیل مشاوره بگیریم .
وکیل قرارداد های پیمانکاری باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
وکیل قرارداد های پیمانکاری در واقع همان وکیل اداره کار است. همانطور که وکلای پایه یک دادگستری می‌توانند وکالت هر نوع پرونده ای را بر عهده بگیرند وکیل اداره کار نیز میتواند برای هر نوع قراردادی مشاوره دهد. قراردادها بین کارگر و کارفرما انواع مختلفی از نظر زمان و نوع انجام کار دارند که به مهمترین آنها اشاره خواهیم کرد.
واضح است که در تمامی انواع قراردادهای کاری دو ذینفع وجود دارد . یک طرف این قرارداد کارفرما است و طرف دیگر کارگر است.
اما کارفرما میتواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد به عبارتی لازم نیست حتما انسان باشد. این یک تدوین قانونی است اما شامل قراردادهای پیمانکاری نمی شود. همانطور که پیش از این گفته شد یک قرارداد پیمانکاری میتواند بین دو شخص حقوقی باشد و پس از انعقاد قرارداد شرکت پیمانکار مستقلاً با افرادی به عنوان کارگر برای انجام کار قراداد ببندد .
تا اینجا طبق تعریف واژه قرارداد متوجه شدیم که قراردادها از نظر مدت زمان انجام کار به سه دسته عمده تقسیم میشوند: بلند مدت، کوتاه مدت و پروژه ای.
در قرارداد بلند مدت، زمان قرارداد بیشتر از یک سال می‌باشد و برای قرارداد های کوتاه مدت در قانون کار یک زمان حداقل یعنی سه ماه در نظر گرفته شده و هر دو این قراردادها شامل قانون بیمه خواهند بود .
نوع سوم قرارداد پروژه ای است که قراداد های پیمانکاری نیز یک نوع قرارداد پروژه ای محسوب می شود. در این نوع از توافق کارگر ملزم میشود کاری خاص را در مقابل دریافت مبلغی معین و در یک بازه زمانی مشخص انجام دهد . حال این شخص میتواند یک شخص حقیقی یا حقوقی باشد.
به عنوان مثال شهرداری اکثر خدمات مبلمان شهری را به شرکت های پیمانکاری می‌سپارد . قراردادی که یک کارگر با شرکت پیمانکار منعقد کند یک قرارداد دست دوم است که مشمول تمامی قوانین شرکت های خصوصی خواهد بود .
تمامی این نوع قراردادها شامل ریزه کاری ها و مواردی می شود که همه ما نمی‌توانیم از آنها اطلاع کامل داشته باشیم و اگر هنگام امضا قرارداد از یک وکیل متخصص کمک نگیریم ممکن است در آینده هر کدام از طرفین قرارداد دچار مشکل شویم خصوصا راجع به قرارداد های پیمانکاری چون این نوع از قرارداد شامل مسئولیت تام برای پیمانکار است و اگر انتظارات و نوع کار دقیق مشخص نشود و به اصطلاح طرفین حرف یکدیگر را دقیق متوجه نشوند در آینده مشکلات حل نشدنی ای به وجود خواهد آمد.
وکیل قرارداد های پیمان کاری باید فردی متخصص و مطلع از تمامی قوانین باشد همچنین باید فردی عادل باشد تا منافع طرفین قرارداد را منصفانه در نظر بگیرد و قبل از قبول وکالت راجع به نوع پروژه و همچنین موکل خود اطلاعات و شرح حال کامل کسب کند.
طرفین قرارداد های پیمانکاری چه کسانی هستند؟
طرفین قرارداد های پیمانکاری میتواند دو شخص حقیقی یا حقوقی باشد. حتی گاهی قرارداد پیمانکاری میتواند بین یک ارگان دولتی و یک شرکت خصوصی باشد. در حقیقت هر گاه پروژه ای خاص وجود داشته باشد که سازمان به هر دلیلی نیاز به برون سپاری آن پروژه را تشخیص دهد میتواند از قراداد های پیمانکاری استفاده کند.
قرارداد های پیمانکاری چه ویژگی هایی دارند؟
وکیل قرارداد های پیمانکاری انواع مختلفی دارند و هر نوع از آن ویژگی های خاص خود را دارا می‌باشد . با یک جستجو ساده در اینترنت متوجه میشوید که قراردادهای پیمانی از هر منظر به دسته بندی های متعددی تقسیم شده است اما هدف این مطلب بیان هر چه ساده تر این موضوع است .
به طور کلی قراردادهای پیمانی در پنج دسته جای می‌گیرند:
- قرارداد براساس فهرست بها
- قرارداد مقطوع
- قرارداد امانی
- قرارداد براساس مواد و دستمزد
- قرارداد مدیریت پیمان
پیمان قرارداد بر اساس فهرست بها این گونه است که پیمانکار هزینه هر بخش از کار را محاسبه و درصدی به آن به عنوان حق العمل می افزاید در واقع هزینه های پروژه با کم کردن حق العمل از قیمت پیشنهادی پروژه کاملا مشخص میشود.
مورد بعدی قرارداد قیمت مقطوع است. در این نوع از قرارداد پیمانکار مبلغی را برای انجام صفر تا صد پروژه به کارفرما اعلام میکند این نوع قراداد معمولا ریسک بالایی برای پیمانکار دارد چرا که به خاطر تغییر قیمت ها و نرخ تورم ممکن است متحمل ضرر و زیان شود. از این رو در این نوع قرارداد برای تعیین قیمت بهتر است تمامی ضریب های تغییر قیمت با دقت بررسی شوند. همچنین مدت زمان انجام کار بدون زمان تلف شده و در کوتاهترین زمان ممکن باشد .
نوع سوم قرارداد امانی است. در این نوع قرارداد که سود کمتر و همچنین ریسک پایینتری نسبت به بقیه قرارداد ها دارد در واقع مخارج پروژه محاسبه شده و به پیمانکار پرداخت میشود و پیمانکار درصدی از مخارج یا مزد ثابت معینی در قبال انجام کار دریافت میکند .
نوع چهارم قرارداد ، قراداد بر اساس مواد و دستمزد است. این نوع از قراداد مشابه قراداد امانی است با این تفاوت که دستمزد پیمانکار پس از محاسبه قیمت مواد و هزینه های دیگر پروژه بر اساس ساعت های انجام کار محاسبه خواهد شد.
قرارداد مدیریت پیمان آخرین مدل از دسته بندی کلی قراردادهای پیمانکاری است و همانطور که از اسمش پیداست این نوع قرارداد از نظر هزینه ها با ایجاد مسئولیت محدود برای پیمان کار باعث ایجاد ریسک بسیار پایین و حتی صفر خواهد بود. در این نوع قرارداد پیمانکار فقط مدیریت انجام کار را در ازای دریافت دستمزد مشخص بر عهده خواهد گرفت.
سایت منبع : تهران وکیل گروه وکلای تهران وکیل پایه یک دادگستری
این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی(رپورتاژ) داشته و مجله اینترنتی فارسیها مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد.
