حکم نماز مسافر چیست؟

حکم نماز مسافر چیست؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”حکم نماز مسافر چیست؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

شرایط شکسته شدن نماز

۱. پیمودن مسافت شرعی

مسافت شرعی یعنی هشت فرسخ پیموده شود و مقدار مسافت شرعی، حدود ۴۱ کیلومتر در مسافت امتدادی (فقط رفت) و حدود ۲۰.۵ کیلومتر در مسافت تلفیقی (رفت و برگشت) می باشد.

۲. قصد مسافت شرعی

اگر کسی مسافت شرعی را بدون قصد بپیماید، نمازش شکسته نیست و باید نماز را تمام بخواند.

۳. استمرار قصد مسافت شرعی

در بین راه از قصد خود مبنی بر پیمودن مسافت شرعی برنگردد، بنابراین اگر در بین راه، پیش از رسیدن به حدود ۲۰.۵ کیلومتر از قصد خود برگردد یا تردید کند، در ادامه حکم سفر شرعی نخواهد داشت.

ولی چنانچه دوباره برای ادامه همان سفر، تصمیم گرفت، نمازش شکسته است؛ خواه سفر را شروع کرده باشد یا هنوز در آن محل باقی مانده باشد، خواه بقیه مسیر به تنهایی به اندازه مسافت شرعی باشد و یا نباشد.

۴. نخواهد از وطن عبور کند و یا نخواهد جایی ده روز یا بیشتر بماند

مسافری که می خواهد پیش از رسیدن به حدود ۴۱ کیلومتر از وطن خود بگذرد و یا در محلی ده روز بماند، چون این مسافرت کمتر از هشت فرسخ است، باید نماز را تمام بخواند.

۵. جایز بودن سفر

کسی که به سفر حرام می رود، خواه خود سفر، حرام باشد مثل فرار از جنگ یا سفر به انگیزه حرام و برای انجام کار حرام باشد مثل دزدی، نمازش تمام است و چنانچه سفر از اول تا آخر (به جز اندکی از آن)، همراه با گناه باشد، حکم سفر معصیت را دارد و نمازش تمام است.

۶. داشتن محل استقرار (خانه به دوش نبودن)

چنانچه مسافری محل ثابت و مکان استقراری نداشته باشد (و خانه به دوش باشد)، نمازش تمام است همچنین امثال صحرانشین ها و کولی ها که اهل جای خاصی نمی باشند و از این جا به آنجا می روند، نمازشان تمام است.

۷. شغل نبودن سفر

اگر سفر به جهت شغل باشد، مانند معلمی که برای رسیدن به محل تدریس، سفر می کند و یا خودِ سفر، شغل باشد مانند راننده و خلبان، نماز تمام است.

۸. رسیدن به حد ترخص

حکم نماز مسافر چیست؟
حکم نماز مسافر چیست؟

کسی که به سفر می رود وقتی به حد ترخص برسد از آنجا به بعد نمازش شکسته است.

حد ترخص مکانی است که در آنجا صدای اذانِ آخر شهر (با صدای معمولی و بدون بلندگو)، شنیده نمی شود و تعیین آخر شهر بر عهده عرف است.

احکام نماز (نماز مسافر)،امام خمینی(ره)

‏مسافر باید نماز ظهر و عصر و عشا را با هشت شرط، شکسته به جا آورد یعنی‏‎ ‎‏دو رکعت بخواند:‏

‏شرط اول: آن که سفر او کمتر از هشت فرسخ شرعی نباشد.‏

مساله ۱۲۷۲ـ‏ کسی که رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است، اگر رفتن او کمتر از‏‎ ‎‏چهار فرسخ نباشد، باید نماز را شکسته بخواند. بنابراین اگر رفتن سه فرسخ و‏‎ ‎‏برگشتن پنج فرسخ باشد، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله ۱۲۷۳ـ‏ اگر رفتن و برگشتن هشت فرسخ باشد باید نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند چه همان روز و شب بخواهد برگردد یا غیر آن روز و شب.‏

مساله ۱۲۷۴ـ‏ اگر سفر مختصری از هشت فرسخ کمتر باشد، یا انسان نداند که‏‎ ‎‏سفر او هشت فرسخ است یا نه، نباید نماز را شکسته بخواند و چنانچه شک کند که‏‎ ‎‏سفر او هشت فرسخ است یا نه، در صورتی که تحقیق کردن برایش مشقت دارد، باید‏‎ ‎‏نمازش را تمام بخواند و اگر مشقت ندارد بنابر احتیاط واجب باید تحقیق کند که اگر‏‎ ‎‏دو عادل بگویند، یا بین مردم معروف باشد که سفر او هشت فرسخ است نماز را‏‎ ‎‏شکسته بخواند.‏

مساله ۱۲۷۵ـ‏ اگر یک عادل خبر دهد که سفر انسان هشت فرسخ است بنابر‏‎ ‎‏احتیاط واجب باید نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند و روزه بگیرد و قضای آن را‏‎ ‎‏هم به جا آورد.‏

مساله ۱۲۷۶ـ‏ کسی که یقین دارد سفر او هشت فرسخ است، اگر نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند و بعد بفهمد که هشت فرسخ نبوده، باید آن را چهار رکعتی به جا آورد و اگر‏‎ ‎‏وقت گذشته قضا نماید.‏

مساله ۱۲۷۷ـ‏ کسی که یقین دارد سفرش هشت فرسخ نیست، یا شک دارد که‏‎ ‎‏هشت فرسخ هست یا نه، چنانچه در بین راه بفهمد که سفر او هشت فرسخ بوده،‏

احکام نماز (نماز مسافر)،آیت الله خامنه ای 

س ۶۳۹: آیا وجوب قصر بر مسافر شامل همه نمازهای فریضه می‏شود یا اختصاص به بعضی از آنها دارد؟

ج: وجوب قصر فقط در خصوصِ نمازهاى روزانه چهار رکعتى است که عبارت از نمازهاى ظهر و عصر و عشا است و نماز صبح و مغرب قصر نمى‏شود.

س ۶۴۰: شرایط وجوب قصر بر مسافر در نمازهای چهار رکعتی کدام است؟

ج: امور هشتگانه ذیل است: ۱٫ سفر او به مقدار مسافت شرعی باشد یعنی رفتن یا برگشتن و یا رفت و برگشت او روی ‏هم هشت فرسخ شرعی‏ باشد، مشروط به اینکه رفتن او کمتر از چهار فرسخ نباشد.

۲٫ از اول مسافرت قصد پیمودن هشت فرسخ را داشته باشد، بنا بر این اگر از ابتدا قصد پیمودن هشت فرسخ را نداشته و یا قصد پیمودن کمتر از آن را داشته باشد و بعد از رسیدن به مقصد تصمیم بگیرد به جایی برود که فاصله آن با مکان اول کمتر از مسافت شرعی است، ولی از منزل تا آنجا به اندازه مسافت شرعی است، باید نمازش را تمام بخواند.

۳٫ در بین راه از قصد خود مبنی بر پیمودن مسافت شرعی برنگردد، بنا بر این اگر در بین راه، پیش از رسیدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد یا مردد شود، حکم سفر بعد از آن بر او جاری نمی‏شود، هرچند نمازهایی که قبل از عدول از قصد خود به‌صورت شکسته خوانده، صحیح است.

۴٫ قصد قطع سفر در اثنای پیمودن مسافت شرعی با عبور از وطن خود یا جایی که می‏خواهد ده روز یا بیشتر در آن جا بماند، نداشته باشد.

۵٫ سفر از نظر شرعی برای او جایز باشد، بنا بر این اگر سفر معصیت و حرام باشد، اعم از اینکه خودِ سفر حرام باشد مثل فرار از جنگ یا هدف از سفر، کار حرامی باشد مثل سفر برای راهزنی، حکم سفر را ندارد و نماز تمام است.

۶٫ مسافر از کسانی که خانه بدوش هستند، نباشد مانند بعضی از صحرانشینان که محل زندگی ثابتی ندارند، بلکه در بیابانها گردش می‏کنند و هر جا آب و علف و چراگاه پیدا کنند، می‏مانند.

۷٫ مسافرت را شغل خود قرار نداده باشد مانند باربر، راننده و ملوان و غیره و کسی که شغل او در سفر است، ملحق به اینهاست. ۸٫ به حد ترخص برسد و منظور از حد ترخص مکانی است که در آنجا اذان شهر شنیده نمی‏شود.

منبع:حوزه،پایگاه امام خمینی(ره)،آیت الله خامنه ای

Rate this post
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.