عسل چگونه تولید میشود؟
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”عسل چگونه تولید میشود؟ ” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
در زبان فارسی به زنبور عسل منگ ، منج و مگس انگبین نیز گفته می شود . زنبور برای تهیه ی عسل شهد گل های مختلفی را جمع آوری می کند . افراد بسیاری تصور می کنند که عسل مدفوع زنبور است درصورتی که کاملا اشتباه است .مدفوع زنبور عسل آجری رنگ تا قهوه ای است که خارج از کندو دفع می شود و به هیچ وجه قابل استفاده نمی باشد .
برای تولید هر کیلو گرم عسل ، زنبور باید دو میلیون بار روی گل ها بنشیند و شهد آن ها را جمع آوری کند . بنا بر این تهیه عسل کار بسیار دشواری است و هر زنبور عسل در طول عمر شش تا هشت هفته ای خود ، تنها یک قاشق مربا خوری از آن را تولید می کند .
مراحل تولید عسل طبیعی :
۱٫ زنبورهای مزرعه رو برای جمع آوری شهد و تغذیه از گل ها، بیرون میروند. آن ها با خرطوم خود شهد موجود در گل ها را میمکند و در قسمت ویژه شکم خود که به آن معده عسل میگویند ذخیره میکنند.
جدای از شهد، زنبورها گرده گل هم جمع میکنند. تمام بدنشان از کرک و موهای بسیار ریز پوشیده شده و هنگامی که به روی گل ها مینشینند، گرده به کرک هایشان میچسبد. زنبورها این گرده ها را با پاهای خود جمع کرده و با پاهای عقبی آن را در سبد گرده خود جمع میکنند. در واقع سبد که نه، بلکه موهای بلند و کلفت تری هستند که دور تا دور بند میانی جفت پای عقبی زنبورها را پوشانده اند.
۲. پس از جمع آوری شهد تقریبا ۱۵۰ گل و پر کردن سبد با گرده، زنبورها به کندو بر میگردند. در راه، آنزیم هایی را در شکم خود به شهد اضافه میکنند که باعث تجزیه مولکول های قند پیچیده موجود در شهد گیاهان به گلوکز و فروکتوز میشود. تمام این فرآیند تجزیه در راه بازگشت به کندو کامل میشود.
۳. وقتی زنبورهای مزرعه رو به کندو میرسند، شهد را به زنبورهای کارگر میدهند. زنبورهای کارگر نیز آن را آنقدر میخورند و باز میگردانند که به غلظت مناسب برسد و سپس آن را در سلولهای شش ضلعی شان عسل ذخیره میکنند.
۴. درب سلول ها را باز میگذارند و فرآیند تبخیر رطوبت از عسل را با به هم زدن بالهایشان روی آنها شروع میکنند.
۵. بعد از اینکه شهد خشک شد درب سلول ها را با موم میبندند.
عسل طبیعي را چگونه بشناسیم ؟
برای پاسخ به این سؤال بهتر است اول کمی با مواد تشکیلدهنده عسل و فرآیند تولید عسل توسط زنبور آشنا شویم.
عسل از قند و آب تشکیل شده است. در حدود ۸۰ درصد عسل را قندهای ساکاروز، گلوکوز و فروکتوز تشکیل میدهند و ۲۰ درصد باقی عسل از آب و سایر مواد تشکیل شده است.
در مناطقی از کشور که رطوبت موجود در هوا بسیار بالاست و نزدیک دریا هستند زنبور نمی تواند میزان آب را به مقدار مطلوب برساند و به همین دلیل این عسل ها رقیق تر هستند اما در مناطق کوهستانی و خشک زنبور به راحتی رطوبت عسل را کنترل می کند.
زنبور برای تولید عسل از شهد گلها و گیاهان تغذیه میکند. این شهد تا ۶۰ درصد حاوی ساکاروز است. زنبور سپس در راه برگشت به کندو بخشی از این ساکاروز را به گلوکوز و فروکتوز تبدیل میکند. برای همین درصد ساکاروز عسل طبیعی پایین است.
چه تفاوتی بین عسل طبیعی، تقلبی و تغذیهای وجود دارد؟
در عسلی که زنبور توسط زنبوردار به وسیله آب و شکر تغذیه شده و به صورت طبیعی به جمعآوری شهد اقدام نکرده است به خاطر اینکه شکر همان ساکاروز است و زنبور فاصله کمی با کندو دارد فرصتی برای تبدیل ساکاروز به فروکتوز و گلوکوز وجود ندارد و درصد ساکاروز در این نوع عسل زیاد است.
همچنین عسل تقلبی نیز اصلاً توسط زنبور تولید نشده است و با مخلوط کردن مواد مختلف مثل شکر و آب و رنگهای خوراکی و یا گلوکوزهای تجاری به دست میآید. پس اولاً نسبت موادتشکیل دهنده آن اصلاً مشابه عسل طبیعی نیست و از آن مهمتر دیاستاز آن صفر است. دیاستاز، آنزیمهایی هستند که زنبور هنگامی که در حال تبدیل شهد به عسل است به آن اضافه میکند و عسلی که به صورت مصنوعی تولید شود فاقد آن است.
عسل واقعی
اما استاندارد عسل طبیعی چیست و مشخصههای عسل باید چه میزان باشد؟
مهمترین فاکتوری که طبیعی یا تغذیهای بودن عسل را با آن متوجه میشوند ساکاروز است. به صورت استاندارد اگر ساکاروز عسل زیر ۵ درصد باشد به آن عسل طبیعی میگویند. هرچند بعضی گیاهان مثل کنار استثناء هستند و دارای ساکاروزهای بالاتری هستند.
عامل مهم دیگر میزان HMF عسل است. اگر عسل حرارت دیده باشد مادهای به نام HMF در آن تولید میشود که اگر از حدی بیشتر شود میتواند برای سلامتی مضر باشد. معمولاً عسل را برای اینکه رس نبندد یا به اصطلاح معمول شکرک نزند حرارت میدهند. اما این کار خواص عسل را کم کرده و میتواند اگر به صورت اصولی انجام نشود حتی باعث سمی شدن عسل شود.