هر روزتان نوروز نوروزتان پيروز
برای نوبهار امسال دو انتخاب داریم، ناامیدی و بی‌حوصلگی یا تبدیل کردن تهدید به فرصت، پویا شدن و استفاده حداکثری از شرایط موجود. تصمیم گیری با شماست!
با گذشت مدت زیادی از شروع شیوع بیماری کرونا در کشورمان و با شروع واکسناسیون و تقریبا اتمام قرنطینه خانگی، به نظر می‌رسد کم‌کم هیجانات دیگری به غیر از ترس و اضطراب سربرمی‌آورند.
حالا دیگر ما تنها از شیوع ویروس کرونا نمی‌ترسیم بلکه ما نگران آینده مبهم، بلاتکلیفی، مشکلات اقتصادی و … هستیم؛ خانه‌نشینی ممکن است بعضی از ما را افسرده و ناامید کرده باشد.
اتلاف وقت و هیچ کاری نکردن، ممکن است ما و اعضای خانواده‌مان را دچار رخوت، کسالت و درماندگی و روابط‌مان را دچار تنش کند؛
تمام این نگرانی‌ها شاید باعث شود آمدن بهار و نزدیک شدن به نوروز برخلاف سال‌های پیش، ما را خوشحال و سرزنده نکند.
حالا دیگر ما فقط با احساس ترس از بیماری مواجه نیستیم، بلکه افکار و هیجانات گوناگونی داریم که باید فکری به حال‌شان کنیم.
در این مدت ما دو انتخاب داریم، تن سپردن به شرایط پیش آمده با ناامیدی، هیچ کاری نکردن و منتظر نشستن و روز‌به‌روز بی‌حوصله‌تر شدن یا تبدیل کردن تهدید به فرصت، برنامه‌ریزی داشتن، پویا بودن و استفاده حداکثری از شرایط موجود. چه بهتر حال که نوبهار است ما هم در آن بکوشیم که خوش دل باشیم و روزها را بهتر از آن‌که برای ما رقم زده شده، خودمان بسازیم و ایمان داشته باشیم به دعای حول حالنا الی احسن الحال. ترس از بیماری کرونا را جدی بگیریم و از خودمان و دیگران مراقبت کنیم اما اجازه ندهیم ناامیدی، افسردگی و بلاتکلیفی ما را از پا بیندازد و یادمان بماند: «گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید، هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور». در همین زمینه، چند توصیه به شما داریم.
پیشنهاد می کنیم مقاله “دکتر حسابی و جشن عید نوروز ” را نیز مطالعه بفرمایید.
ارتباط بین افکار، احساسات و رفتارها را بپذیرید
هر یک از ما برداشت‌های متفاوتی از شرایط پیش آمده داریم و این برداشت‌ها، احساسات ما را شکل می‌دهند.
بنابراین در گام اول یاد بگیریم که افکار، احساسات و رفتارهای ما با یکدیگر در ارتباط اند و از یکدیگر تاثیر می‌پذیرند.
یعنی همان‌طور که بی‌حوصلگی و افسردگی باعث اهمال‌کاری و هیچ کاری نکردن می‌شود، اهمال کاری و هیچ کاری نکردن نیز باعث ایجاد احساس بی‌حوصلگی و افسردگی می‌شود.
برای شروع پیشنهاد می‌کنم افکار، احساسات و رفتارهای روزانه‌تان را ثبت کنید و ببینید چگونه بر یکدیگر اثر می‌گذارند.
روزهایی را که فعال‌تر هستید با روزهایی که منفعل هستید و هیچ کاری نمی‌کنید، مقایسه کنید.
آیا حال و هوای‌تان تفاوتی دارد؟ آیا متوجه تاثیر افکار مثبت و منفی‌تان بر احساسات و رفتارهای‌تان می‌شوید؟
از تغییرات رفتاری شروع کنید
همان‌طور که گفتیم کاهش فعالیت‌های روزانه، راه را برای افکار منفی و احساس افسردگی و بی‌حوصلگی باز می‌کند.
بنابراین فعال‌سازی رفتاری می‌تواند راهی برای خوب کردن حال‌تان باشد. برای این کار یک فهرست از تمام کارهایی که می‌توانید انجام دهید، تهیه کنید.
برای تهیه این فهرست می‌توانید از عادت‌های قبلی، اهداف و آرزوهای‌تان یا مشورت با دیگران کمک بگیرید.
این کارها می‌تواند یادگیری یک مهارت، کارهای مربوط به خانه یا صرفا کارهای سرگرم‌کننده باشد.
آن چه مهم است این است که هرچقدر در این فعالیت‌ها، ذهن و بدن شما فعال‌تر باشد، این فعالیت مفیدتر خواهد بود.
مثلا ورزش، آشپزی کردن یا نقاشی کشیدن مفیدتر از گشت‌و‌گذار بی‌هدف در اینترنت است یا یک بازی دو نفره یا خانوادگی بهتر از یک بازی اینترنتی است.
پیشنهاد می کنیم مقاله “شعر عید نوروز” را نیز مطالعه بفرمایید.
منتظر نباشید حوصله‌تان سرجایش بیاید
انجام فعالیت‌ها را مشروط به داشتن حوصله نکنید، بلکه خود را متعهد به انجام یک برنامه منظم روزانه کنید.
راستش را بخواهید حوصله، آمپول نیست که به شما تزریق شود، معجزه هم نیست که برای شما اتفاق بیفتد! منبع حوصله و حال خوب شما در فعالیت‌های شماست.
هرچقدر شما فعال‌تر باشید، بیشتر حوصله خواهید داشت.
بنابراین حتی اگر لازم شد در شروع کار خود را مجبور به انجام فعالیت‌های کوچک روزانه کنید.
نیاز نیست کار خیلی بزرگی انجام دهید.
کارهای کوچک اما مداوم و منظم مانند ۲۰ دقیقه ورزش روزانه، نیم ساعت تمرین یک مهارت جدید، انجام یک بازی روزانه با اعضای خانواده، پختن یک غذای جدید، درست کردن یک کاردستی و … می‌تواند خلق شما را بهبود ببخشد.
این روزها بیش از گذشته به برنامه‌ریزی نیاز داریم
این روزها که زندگی روزمره ما دستخوش تغییر شده است و از برنامه روزانه همیشگی خارج شده‌ایم، بیش از هر زمان به نظم و برنامه‌ریزی نیاز داریم.
برای این کار اهداف خود را در سه دسته اهداف کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت بنویسید.
این اهداف می‌تواند روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه باشد.
حواس‌تان باشد اهداف را واقع‌بینانه انتخاب کنید نه کمال‌گرایانه. بعد برای هر کدام از آن‌ها برنامه‌ریزی کنید.
نظم و برنامه‌ریزی بیرونی به نظم و آرامش درونی در ذهن شما منجر خواهد شد.
اهداف و برنامه را طوری تنظیم کنید که به یک رشد همه جانبه منجر شود؛ مثلا شامل مهارت‌آموزی، خودشناسی، روابط بین فردی، تفریح و سرگرمی، فعالیت بدنی، فعالیت اقتصادی و … باشد.
برنامه هر روز را از قبل بنویسید و جلوی هر کدام از فعالیت‌ها که انجام دادید، یک علامت بگذارید.
این کار باعث می‌شود شما بدانید چقدر پیش رفته‌اید و خود را تشویق کنید.
پیشنهاد می کنیم مقاله “نکات مهم درباره شیرینی نخودچی مخصوص نوروز” را نیز مطالعه بفرمایید.
از روابط بین‌فردی غافل نشوید
رابطه با دیگران برای مغز انسان‌ها پاداش دهنده است. این روزها به دلیل قرنطینه و تاکید بر فاصله گرفتن از یکدیگر، ما این پاداش را تا حد زیادی از دست داده‌ایم اما می‌توان با برنامه‌ریزی و خلاقیت به نحوی روابط بین فردی را فعال نگه داشت.
انجام فعالیت و بازی‌های دسته جمعی با اعضای خانواده، استفاده از مکالمات تلفنی یا تصویری به جای ارسال پیام، ضبط کردن صدا یا ویدئوهای جالب و ارسال آن برای یکدیگر، برنامه‌ریزی‌های مشترک برای انجام یک فعالیت از راه دور و گزارش دادن به یکدیگر و …، احساس تعلق داشتن و با یکدیگر بودن را در ما تقویت و به عنوان یک لنگر محکم در این روزهای توفانی از ما محافظت می‌کند.
نویسنده : دکتر پرستو امیری،خراسان
