آیا من حساس و زودرنجم؟
آیا من حساس و زودرنجم؟
همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”آیا من حساس و زودرنجم؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .
زودرنجی احساسی است که همه‌ی ما در زندگی به نوعی آن را تجربه کرده‌ایم. اما هر کدام از ما چقدر اجازه می‌دهیم این حس بر روابط‌‌مان با اطرافیان تأثیر بگذارد؟ زودرنجی سطوح مختلفی دارد و به نسبت عکس‌العملی که ما در نتیجه‌ی ناراحتی از یک موضوع بروز می‌دهیم، متغیر است. زودرنجی عواطف ما را آلوده و خلق‌وخوی ما را خراب می‌کند و موج منفی و شرایط استرس‌زایی را در محل کار، خانه و خانواده و به‌طورکلی محیط اطراف پخش می‌کند که بر دیگران هم تأثیر ناخوشایندی می‌گذارد.
افراد زود رنج معمولا درباره تمامی حرف ها و رفتارهای دیگران نگرشی منفی دارند و آنها را به خود می گیرند به همین دلیل ترجیح می دهند در جمع نباشند و تنهایی را به جمع ترجیح می دهند غافل از این که تنها یی و گوشه گیری، سبب تشدید حساسیت و احساسات منفی شان می شود .
اما، در برخورد با اینگونه افراد چه باید کرد ؟
۱- باید به فرد مورد نظر بفهمانید که نباید فکر کند دچار مشکل است . تنها او نیست که با این مسأله روبرو ست،افراد دیگر هم تا حدودی این حالت را تجربه کرده‌اند. آن چه خطرناک است و جای نگرانی دارد، باقی ماندن در این حالت است.
۲- او باید بداند «زودرنجی» قابل کنترل است؛ بخشی از آن بر اثر بالا رفتن سن و کسب تجربه و پختگی بیشتر، و بخشی دیگر نیز بر اثر مراقبت‌های ویژه، کمتر می گردد.
۳- کاهش انتظارات از دیگران؛ عزّت و سربلندى انسان در گرو عدم درخواست هاى مکرّر از دیگران است. تا مى تواند به خود متکى باشد و به آنچه هست و دارد، اکتفا کند.
۴- اعتماد به نفس و داشتن روحیه خودباوری، بخشی از عوامل موفقیّت او محسوب می‌شود؛ لذا سعی کنید اعتماد به نفس او را تقویت کنید .
۵- بینش مثبت نسبت به دیگران؛ ممکن است علّت رنجش او از دیگران این باشد که نسبت به آنها دید منفی داشته و فکر می کند همه مخالف اوهستند واو را دوست ندارند، این تصور باعث می‌شود که بدون دلیل از دیگران برنجد.
۶- او را متوجه پیامدهای منفی حالت حساسیت و رنجش از دیگران کنید؛ از او سؤال کنید که با حساسیت و رنجش از دیگران چه چیزی نصیبش می شود؟ آیا به این فکر کرده که آدم عاقل هیچ گاه در زندگی کار بیهوده انجام نمی دهد؟ اکنون درباره این حساسیت و رنجش باید فکر کند ببیند چه چیزی به او می دهد. آیا این، غیر از افسردگی و ضعف اعصاب و سرخوردگی چیزی برای او داشته است؟
۷- در گفتگوهای دوستانه شرکت کرده و با ذکر لطیفه هایی زیبا وخنده دار جمع دوستان را رونق بیشتری ببخشد. سعی کند همیشه شاد و خندان باشد.
۸- اشتباهات دیگران را بپذیرد و خطاهای آنها را عفو کند و همه رفتارهای دیگران را تعمدی علیه خود تفسیر نکند، بلکه با خود بگوید همان طور که من گاهی اوقات اشتباه می کنم و بدون عمد رفتار نابجایی ممکن است انجام دهم، دیگران نیز ممکن است چنین رفتارهایی را مرتکب شوند.
۹- شخصیت خود را یک شیشه بلورین و شکستنی فرض نکند که با کوچکترین ضربه آسیب پذیر شود.
۱۰- واقع بین باشد، یعنی پذیرش واقعیت ها و نگاه واقع بینانه به حوادث و افراد.
۱۱-زیاد صلوات بفرستد. ذکر صلوات و استمرار آن در کاهش تنش های روحی و خوش خلقی مؤثر است.
۱۲- به رفتارها و حالاتى که از افراد سر مى زند و او را عصبانى مى کند، بى توجه باشد. براى مثال اگر کسى با حرف ناروا او را بر مى افروزد، از شنیدن و گوش سپردن به سخنان وى بپرهیزد و یا محیط را ترک کند. به گفته هاى او توجه نکرده و آنها را در ذهن خود مرور نکند.
علت های بروز زود رنجی و حساسیت شدید در فرد
در اختلال های شخصیت مختلف و بیماری های روحی ، حساسیت زیاد و بیش از حد نسبت به موضوعات و مسائل دیده می شود ، اما افرادی نیز هستند که با نداشتن این اختلالات و بیماری ها حساس و بسیار زود رنج هستند.
حساسیت بیش از حد می تواند از نشانه های وسواس و وسواس فکری یا رفتاری باشد که خود را به این شکل نشان می دهد.در افراد وسواسی حساسیت بیش از حد بیشتر از دیگران بیش از دیگران مشاهده می شود زیرا این افراد با نگاهی وسواسی به مسائل زندگی می نگرند و براساس نظرات خودآنها را ارزیابی می کنند. بر همین اساس هم می گویند
افراد حساس و زود رنجی که مشکل شان به این موارد ارتباطی ندارد، عواملی مانند شیوه تربیتی پدر و مادر، ترتیب و تعداد فرزندان، توجه بیش از حد خانواده یا کم توجهی و نادیده گرفتن کودک در محیط خانه می تواند در فرد چنین احساسی را ایجاد کند.
کسانی که در کودکی بسیار مورد توجه والدینشان بوده اند، در بزرگسالی حساس و زودرنج می شوند. در بعضی مواقع نیز کمبود محبت و بی توجهی والدین سبب حساسیت و زودرنجی کودکان می شود.تعداد فرزندان در خانواده، ترتیب و اختلاف سنی آنها، نحوه برخورد و تربیت والدین، محیط اجتماعی که کودک در آن رشد می کند و عوامل دیگر در ایجاد حساسیت موثر است.
