چرا به امام علی(ع)فاتح خیبر گویند؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب”چرا به امام علی(ع)فاتح خیبر گویند؟ ” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

فتح خیبر

درجنگ خیبر مسلمانان در پرتو فداکاری امیر مؤمنان به پیروزی چشمگیری دست یافتند و از این جهت امام (ع) را فاتح خیبر می‏نامند. وقتی با گروهی از سربازان که پشت سر وی گام بر می‏داشتند به نزدیکی دژ خیبر رسید، پرچم اسلام را بر زمین نصب کرد. در این هنگام دلاوران دژ همگی بیرون ریختند.

حارث برادر مرحب، نعره زنان به سوی حضرت علی (ع) شتافت ، نعره‏ ی او آنچنان بود که سربازانی که پشت سر حضرت علی (ع) قرار داشتند بی اختیار به عقب رفتند و حارث به مانند شیری خشمگین بر حضرت علی تاخت، ولی لحظاتی نگذشت که جسد بی جان او بر خاک افتاد.
مرگ برادر، مرحب را سخت متأثر ساخت و برای گرفتن انتقام، در حالی که غرق در سلاح بود و زرهی فولادین برتن و کلاهی از سنگ بر سر داشت و کلاه خود را روی آن قرار داده بود به میدان حضرت علی (ع) آمد.

هر دو قهرمان شروع به رجز خوانی کردند. ضربات شمشیر و نیزه‏های دو قهرمان اسلام و یهود وحشت عجیبی در دل ناظران افکنده بود. ناگهان شمشیر برنده و کوبنده‏ ی قهرمان اسلام بر فرق مرحب فرود آمد و او را به خاک افکند. دلاوران یهود که پشت سر مرحب ایستاده بودند پا به فرار گذاشتند و گروهی که قصد مقاومت داشتند با حضرت علی (ع) تن به تن جنگ کردند و همگی با ذلت تمام جان سپردند.

نوبت آن رسید که امام (ع) وارد دژ شود. بسته شدن در مانع از ورود امام و سربازان او شد، ولی امام (ع) با قدرت الهی دروازه‏ ی خیبر را از جا کند و راه را برای ورود سربازان هموار ساخت و به این طریق آخرین لانه‏ ی فساد و کانون خطر را درهم کوبید و مسلمانان را از شر این عناصر پلید و خطرناک، که پیوسته دشمنی با اسلام و مسلمانان را به دل داشتند ، آسوده ساخت.

روایت شده: امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) در نامۀ خود به سهل بن حنیف فرمود:
به خدا سوگند! من با قدرت بدنی و نیرویی برخاسته از انرژی غذا، درِ قلعه خیبر را از جا بر نکندم و آن را چهل ذراع پشت سرم پرتاب ننمودم، بلکه از قدرتی آسمانی و روحی که با نور خدایی پرتو افشان بود این عمل را انجام دادم.

قلعه‌های خیبر

خیبر در  زبان عربی به معنای قلعه‌است و چون این منطقه بواسطه این قلعه‌های هفتگانه دربر گرفته شده بود به آن خیبر می‌گفتند. منطقه خیبر در ۸ منزلی شمال مدینه واقع شده و سرزمینی بود که هفت قلعه و مزارع و درخت‌های نخل بسیاری داشت.

خیبر از دو بخش تشکیل می‌شد:

• بخش اول پنج قلعه بزرگ را شامل می‌شد: ناعم، صعب بن معاذ، زبیر، ابیّ و نزار. سه قلعه اول در منطقهای به نام نطاة و دو قلعه دیگر در منطقهای به نام شقّ قرار داشتند.
• بخش دوم معروف به کتیبه دارای سه قلعه مستحکم بود قموص، وطیح، سلالم، علاوه بر این قلعه‌ها در خیبر قلعه‌های کوچکتری نیز وجود داشتند که به اهمیت قلعه‌های ذکر شده نبودند.

منبع:شعرهیات،تهران نیوز،ویکی پدیا