چرا حضرت یونس(ع) مضطر شده بود؟

چرا حضرت یونس(ع) مضطر شده بود؟

همینک در مجله آنلاین فارسی ها با مطلب” چرا حضرت یونس مضطر و نگران شده بود؟” در خدمت شما کاربران گرامی هستیم .

حضرت یونس(ع)

یکی از پیامبران خداست که نام مبارکش چهار بار در قرآن آمده است.یونس(ع) از پیامبران بنی اسراییل و بعضی او را از نوادگان حضرت ابراهیم(ع) دانسته اند.این پیامبر الهی حدود ۸۲۵ سال قبل از میلاد مسیح در سرزمین نینوا نزدیک شهر موصل در عراق کنونی ظهور کرد.
مردم نینوا بت پرست بودند و در همه ابعاد زندگی خود در میان فساد و تباهی غوطه می خوردند.یونس(ع) قوم خود را ۳۳سال به خدا پرستی و ترک گناه دعوت کرد ،اما در این سال ها فقط دونفر به او ایمان آوردند.
یونس(ع) از هدایت قوم خود مایوس شد و شکایت نزد خدا برد، این چنین به خدا عرض کرد:خدایا من سالیان سال این قوم را هدایت و به سمت تو دعوت کردم.اما آنها رسالت من را تحقیر کردند.
سپس یونس(ع) از درگاه خدا برای قوم خود تقاضای عذاب کرد و آنها را نفرین نمود و در این راستا بسیار اصرار ورزید تا خداوند به پیامبرش وحی کرد: عذابم را بر قوم تو می فرستم.

عاقبت ترک اولی

به هر حال، یونس یقین ‏کرد که خداوند بر او تنگ نخواهد گرفت. او گمان مى‏ کرد تمام رسالت خویش را در میان قوم نافرمانش انجام داده است و حتى ترک اولایى در این زمینه نکرده، و اکنون که آنها را به حال خود رها کرده و بیرون مى ‏رود چیزى بر او نیست، در حالى‌که اولى این بود که بیش از این در میان آنها بماند و صبر و استقامت بخرج دهد، شاید بیدار شوند و به سوى خدا آیند. سرانجام برای همین ترک اولى خداوند او را در فشار و تنگنا قرار داد، نهنگ عظیمى او را بلعید.

خداوند در آیه ۸۷ و ۸۸ از سورة انبیاء می فرماید: ( ای پیامبر (ص)!) از صاحب ماهی (یونس) (ع) یاد کن، آنگاه که خشگین از میان مردم خود رفت و پنداشت که ما هرگز بر او تنگ نمی گیریم. پس درون تاریکیها ندا (دعا) سر داد که معبودی جز خدا نیست. پاک و منزّهی تو. به راستی من از ستمکاران ( به خود) هستم پس ما دعایش را اجابت کردیم و او را از اندوه نجات دادیم و مؤمنان را چنین نجات می دهیم.

حضرت یونس وقتی به هوش آمد متوجه اشتباه خود شد و با ناله و تضرع به درگاه خداوند توبه کرد که توبه او در قرآن آمده است و بخشی از آیه به عنوان ذکر یونسیه مشهور شده است که علما و عرفا خواص بیشماری را برای آن نقل میکنند .

قرآن میفرماید : «وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَک إِنِّی کنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ»۱ ؛ ذوالنون ۲ را ، آنگاه که خشمناک برفت و پنداشت که هرگز بر او تنگ نمی گیریم و در تاریکی ندا داد : هیچ خدایی جز تو نیست ، تو منزه هستی ومن از ستمکاران هستم.

چند نکته درباره زندگی حضرت یونس(ع)

 امام باقر (ع) فرمود: مدت ترک و قهر یونس (ع) از قوم خود چهار هفته بود: ۷روز رفتن تا دریای قلزم ( سرخ)، ۷ روز در شکم ماهی، ۷ روز زیر برگ کدو و ۷ روز در بازگشت.

امام صادق: علت اینکه خدا قوم یونس را عذاب نکرد، توبه آنان بود و خدا می دانست ولی به یونس (ع) نگفت تا او در شکم ماهی فراغتی برای عبادت بیشتر پیدا کرده و فزونتر مشمول کرامت و ثواب خدا گردد.

پیامبر اسلام (ص) و امام صادق (ع) همواره یادی از غفلت و اشتباه یک لحظه ای حضرت یونس (ع) کرده و در پیشگاه خدا عرض می کردند: « إلهی -رَبِّ -لاتَکِلنی إلا نَفسی طَرفَةَ عَینٍ أبَداً». ( خدایا! من را لحظه ای به خود وا مگذار).

پدر او «مَتّی» از عالمان و زاهدان وارسته و شاكر الهی بود، به همین جهت خداوند به حضرت داوود وحی كرد كه همسایه تو در بهشت ، «مَتّی» پدر یونس علیه السلام است.

ذکر عظیم یونسیه

لا إلَهَ إلّا الله سُبحانَکَ إنّی کُنتُ مِنَ الظّالِمینَ. گفته شده در این ذکر و دعای یونس،اسم اعظم خدا آمده. باید توجه داشت که اگر کسی اسم اعظم را با تمام وجود یاد کرد،(مانند فردی که در حال غرق شدن در دریا می باشد) خواسته اش برآورده می شود و اسم اعظم تنها یک ورد زبانی نیست.

آثار و برکات ذکر یونسیه

۱- پیامبر گرامى صلى الله علیه و آله وسلم : هر بیمار مسلمانى که این دعا را بخواند، اگر در آن بیمارى (بهبودى نیافت و) مرد پاداش شهید به او داده مى شود و اگر بهبودى یافت خوب شده در حالى که تمام گناهانش آمرزیده شده است .

۲-. رسول خدا صلى الله علیه و آله وسلم : آیا به شما خبر دهم از دعایى که هرگاه غم و گرفتارى پیش آمد آن ادعا را بخوانید گشایش ‍ حاصل شود؟ اصحاب گفتند: آرى اى رسول خدا. آن حضرت فرمود: دعاى یونس که طعمه ماهى شد: «لا اله الا انت سبحانک انى کنت من الظالمین»

۳- امام صادق علیه السلام : عجب دارم از کسى که غم زده است چطور این دعا را نمى خواند «لا اله الا انت سبحانک انى کنت من الظالمین» چرا که خداوند به دنبال آن مى فرماید: ما او را پاسخ دادیم و از غم نجات دادیم و این چنین مؤ منان را نجات مى دهیم .

۴- مرحوم کلینى نقل مى کند: مردى خراسانى بین مکه و مدینه در ربذه به امام صادق علیه السلام برخود و عرضه داشت : فدایت شوم من تا کنون فرزند دار، نشده ام ، چه کنم ؟حضرت فرمود: هرگاه به وطن برگشتى و خواستى به سوى همسرت روى آیه ( ۷۸ سوره انبیا) را بخوان انشاء الله فرزند دار خواهی شد .

برای تقویت نفس و قلب و مکاشفات بسیار خوب است وبرای رفع حجب و نورانیت موثر است و استجابت دعا و نجات مؤمنین از طرف خدا شامل گوینده آن می شود.
منبع:دانشنامه اسلامی،باشگاه خبرنگاران جوان،حوزه نت،بیتوته

Rate this post
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.